zwanger ja of nee ? gek worden van twijfels

[Anoniem]

hallo allemaal,
na 3 jaar zoeken heb ik een geschikte spermadonor gevonden ik heb al een zoon van 8 (bijna 9 ) en nooit weer een echte relatie gehadvandaar de keuze voor een donor nu.maar in elk geval afgelopen maand heb ik de eerste zi gehad.mijn laatste menstuatie was op 16 jullie en op 29 juli had ik een positieve oveluatietest waarom mijn donor direct is gekomen dus die nacht de eerste zi gehad.vanaf dag 2 heb ik al last van buikpijn en buikkrampen met vlagen misselijk, hoofdpijn, duizelig.ik ben me er heel erg van bewust dat je lichaam je behoorlijk voor de gek kan houden.maar toch denk ik dat het eventeul gelukt is aangezien mijn klachten omdat ze gewoon aan blijven houden.vandaag zit ik dus op dag 10 na de en uiteraard alweer een test gedaan :S negatiefmaar ik kan ook nog steeds in de innestelingsfase zitten heb ik gelezen.pffff ik word toch een beetje gek van het wachten.wat denken jullie houdt me lichaam me voor de gek of ben ik misschien toch zwanger ?

 

[Anoniem]

Ik zou nog even wachten met testen. Want als ik t goed begrijp zou je eigenlijk volgende week pas ongesteld moeten worden? Dan zit er denk ik sowieso nog niet genoeg waarde in je urine om positief te testen. Even volhouden nog.
En trouwens wat goed van je de keuze van een donor

 

[Anoniem]

het is heel erg verschillend bij mijene moment word ik stip dag 25 ongi dat zou morgen zijnmaar soms ook later.vandaar dat ik vandaag ook een test had gedaanmaar helaas. word de laatste dagen een beetje gek van mezelf om eerlijk te zijnof maar iets te voelen en ren naar de wc om te kijken of ik ongesteld bengelukkig nog steeds uit geblijven
de keuze voor een donor is trouwens heel bewust genomenpuur omdat me zoon al zo oud is, en ik ben zelf ook al 32 wou ik gewoon niet langer wachten tot dat ik misschien wel een geschikte parner tegen kom.
ben zelf ook enig kind en je mist toch een broer of zusje.
dit wou ik bewust niet voor me zoon.

 

[Anoniem]

Ik juich dat ook alleen maar toe super hoor. En lief ook dat je op die manier aan je zoon denkt. En fijn dat je nu dan ook een donor hebt gevonden!

Wat je al zegt, je kunt niet altijd van je lichaam op aan hè, al die "kwaaltjes" die van alles kunnen betekenen. Pfoe, even volhouden, meer kun je helaas niet doen..