hallo ik zal me eerst eens voorstellen.
Ik ben moeder van 1 kind van 4.Deze is te vroeg geboren doordat ik toendertijd zwangerschapsvergiftiging kreeg.Ben een moeder die al diabetes heeft van zichzelf wat dus ook een rol speelt.Gelukkig is ons kindje van 4 er nog goed van af gekomen.op dat moment lag ik al een week in het ziekenhuis toen ik een doplerecho kreeg en daar was uiteindelijk te zien dat de placenta aan het loslaten was en geen vruchtwater meer en zijn hartje was aan het dalen.met spoed moest hij eruit gehaald worden onder algehele narcose.Hij kwam er eigenlijk "dood"uit en ze hebben hem nog moeten reanimeren en na 3 min. begon hij zelf te ademen.Toen een hele moeilijke tijd gehad.
Maar nu blij dat hij er ondanks dat is.
Nu heb ik 23 december dus weer een zwangerschapstest gedaan en die gaf aan zwanger 1-2 van clear-blue.
Natuurlijk heel blij maar tevens ook erg bang.
toch heb ik bijna iedereen in mijn omgeving verteld dat ik weer zwanger ben zodat als het mis zou gaan dat ik toch steun kan zoeken.
Ik krijg pas volgende week vrijdag mijn 1e inwendige echo.
Das voor mijn gevoel nog lang wachten voor ik echt kan genieten van het zwanger zijn.
Wel heb ik al 2 jaar goede controle in het ziekenhuis voor mijn suikers en dat geeft me wel een fijn gevoel want dat had ik in het begin met mijn 1e niet.Ik zat toen nog aan de medicijnen en dat moest toen nog op gang gezet worden.
Ik weet nog niet precies hoe ver ik zwanger ben.maar moet ik misschien nog zo'n test doen?
Ik heb ondertussen al wel de nodige kwaaltjes gehad en ondervonden.
Misselijk,overgeven,maagzuur,slecht slapen en bandenpijn :-o.
Wie o wie kan me een beetje geruststellen?
Ik ben moeder van 1 kind van 4.Deze is te vroeg geboren doordat ik toendertijd zwangerschapsvergiftiging kreeg.Ben een moeder die al diabetes heeft van zichzelf wat dus ook een rol speelt.Gelukkig is ons kindje van 4 er nog goed van af gekomen.op dat moment lag ik al een week in het ziekenhuis toen ik een doplerecho kreeg en daar was uiteindelijk te zien dat de placenta aan het loslaten was en geen vruchtwater meer en zijn hartje was aan het dalen.met spoed moest hij eruit gehaald worden onder algehele narcose.Hij kwam er eigenlijk "dood"uit en ze hebben hem nog moeten reanimeren en na 3 min. begon hij zelf te ademen.Toen een hele moeilijke tijd gehad.
Maar nu blij dat hij er ondanks dat is.
Nu heb ik 23 december dus weer een zwangerschapstest gedaan en die gaf aan zwanger 1-2 van clear-blue.
Natuurlijk heel blij maar tevens ook erg bang.
toch heb ik bijna iedereen in mijn omgeving verteld dat ik weer zwanger ben zodat als het mis zou gaan dat ik toch steun kan zoeken.
Ik krijg pas volgende week vrijdag mijn 1e inwendige echo.
Das voor mijn gevoel nog lang wachten voor ik echt kan genieten van het zwanger zijn.
Wel heb ik al 2 jaar goede controle in het ziekenhuis voor mijn suikers en dat geeft me wel een fijn gevoel want dat had ik in het begin met mijn 1e niet.Ik zat toen nog aan de medicijnen en dat moest toen nog op gang gezet worden.
Ik weet nog niet precies hoe ver ik zwanger ben.maar moet ik misschien nog zo'n test doen?
Ik heb ondertussen al wel de nodige kwaaltjes gehad en ondervonden.
Misselijk,overgeven,maagzuur,slecht slapen en bandenpijn :-o.
Wie o wie kan me een beetje geruststellen?
Ook de zorgen...