zwanger maar ik word geleefd en ervaar veel stress.

S

Sunnymom

<p>beste dames, misschien is dit niet helemaal 100% zwangerschaps gerelateerd , maar wilde even mijn verhaal kwijt en of jullie eventueel tips voor me hebben. ben op dit moment 35 weken zwanger van mijn eerste kindje,  maar ik word helemaal geleefd door mijn vader en ervaar hier heel veel stress van.</p><p>mijn ouders zijn een aantal jaar geleden uit elkaar gegaan na een huwelijk van ruim 30 jaar.  mijn vader heeft hier zeer veel moeite mee en woont alleen. (ik woon nu een aantal jaar samen met mijn man).  </p><p>in het begin van de scheiding woonde ik nog bij mijn vader ( nu inmiddels een aantal jaren met mijn partner.)  ik nam als het ware de taak van mijn moeder over en deed letterlijk ALLES thuis. </p><p>uiteraard had mijn vader het er ook moeilijk mee toen ik het huis uit ging. ik woon vlakbij hem, en aangezien ik het allemaal "zielig "vond bleef ik dus elke dag langs komen en van alles voor hem doen.  en dat bleef hij maar heel normaal vinden dat ik elke dag langs kwam. </p><p>nu ik zelf moeder word, probeer ik een beetje meer afstand te nemen omdat ik daar natuurlijk dadelijk helemaal geen tijd meer voor heb, en mezelf 100% wil geven voor mijn kindje, maar dat begrijpt hij niet. hij verwacht nog steeds maar dat ik elke dag kom en belt me zowat 3 keer per dag. dit is ook niet goed voor de relatie van mij en mijn partner,  die word er uiteraard ook niet vrolijker van.   ik heb er meerdere malen met hem over gepraat maar dan word hij boos en is het een paar dagen rustig. en dan begint het weer over nieuw :(. ik zit met mijn handen in het haar want wil gewoon een gezonde relatie met mijn vader, en zeker nu ik zelf mama word wil ik er 100% voor mijn kindje zijn.</p><p>heeft iemand tips voor me  ? sorry voor mijn lange verhaal maar weet niet meer wat ik moet doen :( xxxx </p>
 
Nou het is straks heel simpel, je bent fysiek na de bevalling waarschijnlijk niet eens in staat daar direct langs te gaan, dus dan gaat die er maar aan wennen. En als die niet luistert,  jammer maar je hebt het aangegeven en het is nu aan hem om daar naar te handelen. Voor de huishouding kan hij ook gewoon een werkster nemen. 
 
Het lijkt bijna wel mijn verhaal na de scheiding van mijn ouders. Mijn vader vond het verschikkelijk toen ik uit huis ging. Maar ik was er zo aan toe en daarbij was het ook ergens wel een opluchting.
Ik zou het inderdaad bespreekbaar maken met hem. Hij moet zich ook realiseren dat jij nu je eigen leven heb. En er genoeg op je af komt in deze tijd en daarbij ook na de bevalling. 
Sterkte!
 
Ik weer als geen ander hoe je je voelt. 
Wil je 1 vraag stellen.. Als je diep naar binnen kijkt bij jezelf: help je hem dan uit schuldgevoel en kom je daarom niet los van hem? 
Miaschien een beetje gekke vraag maar heb mezelf jarenlang verplicht gesteld om te zorgen en het antwoord op die vraag is heel belangrijk.
Ik regelde alles maar dan ook echt alles en voelde mij schuldig als ik het niet deed. Dit heeft me jarenlang achtervolgt. Ik heb hier zelfs therapie voor nodig gehad. Durf je het gesprek niet aan te gaan? Ben je bang dat je hem pijn doet of teleurstelt? 
 
Ja als je er bent idd zeggen dat je tijdens de kraamweek sowieso niet kan komen en dat t ook minder wordt als de baby er is omdat dit nu eenmaal veel zorg en energie vergt. Miss kan je afspreken wanneer je wel komt (na herstel en afspraken met je man) zodat jullie beider verwachtingen duidelijker zijn. Zijn er dingen die hij lastig vindt in huis, of het alleen zijn? Wel goed om te weten, zodat je hem dingen kan leren of om hem mogelijk op weg te helpen bij het vinden van nieuwe contacten: apps genoeg!
 
Jouw vader moet op eigen benen leren staan. Zijn probleem is in eerste instantie niet jouw probleem. Hij is erg verwend met jouw goede zorgen (en daarvoor ook altijd door jouw moeder). De taak van een andere ouder overnemen als kind heet parentificatie (bijv. bij een afwezige of (psychisch) zieke ouder). Daar lijkt dit op, terwijl je inmiddels volwassen bent. 
Natuurlijk is het niet erg om iets voor je ouders te betekenen, te helpen bij een aantal taken of een stukje mantelzorg te verlenen. Maar je vader kan niet verwachten dat jij als een soort moedertje voor hem komt zorgen en blijft zorgen. Er moet wel sprake zijn van een zekere balans. 
Vindt hij het gewoon gezellig dat jij langskomt en mist hij je?
Of verwacht hij dat je zorgtaken uitvoert?
Zo ja, welke?
In welke kun je wel iets in betekenen en welke niet (op termijn)?
Wat heeft prioriteit en heb jij daar energie/tijd voor?
Is er iemand anders die kan helpen? Een andere broer of zus, of idd hulp in de huishouding? Een buurvrouw?
Bespreek dit met hem. Misschien wordt het helderder voor beiden. Anders gaat dit nog veel meer stress geven met de baby straks. Jij hebt alle energie nodig voor de kleine, evt borstvoeding, slaapgebrek, de relatie met je partner en je eigen huishouding. En een nieuw evenwicht en ritme vinden.
Voor jezelf: ga eventueel praten met je huisarts of een huisartsondersteuner. Want dit is idd niet gezond, straks ga je eraan onderdoor.
Voor je vader: bij het maatschappelijk werk kunnen ze mogelijk begeleiding bieden bij het helpen zelfstandiger te worden mbt allerlei praktische taken.
Heel veel succes! Zorg goed voor jezelf!
 
Goeie tips Eefje!
ik snap het emotioneel gezien helemaal, heb ook dat gevoel jarenlang gehad na de scheiding van mijn ouders. Het is zo moeilijk om je grenzen aan te geven en je voelt je zo schuldig ook al weet je zelf ook wel dat het onterecht is. Dat is misschien best iets om hulp voor te zoeken, omdat beter te leren en te verwerken.
Daarnaast zou ik vooral focussen op in kaart brengen waar je vader hulp bij nodig heeft en wat hij zelf kan. En dan die hulp samen met hem zoeken. Dan help je hem vooruit. Geen idee hoe oud hij is hoor en hoe hij in het leven staat? Werkt hij nog, gaat het goed financieel, is hij mobiel? Bv huishoudelijke hulp regelen, misschien een maaltijdservice. Dingen als administratie kun jij hem misschien eens in de zoveel tijd mee helpen. 
Kijkt hij wel uit naar de komst van de baby? 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan