Zwanger, maar wil ik het wel?

<p>Hallo lezers,</p><p>Ik weet sinds eind vorige week dat ik zwanger ben. Ik was blij en ik schoot gelijk in de actiestand: afspraak voor eerste echo gemaakt en multivitaminen voor tijdens de zwangerschap gekocht.</p><p>Niet lang daarna sloeg de angst, twijfel en paniek toe. Onze situatie is hierin wel even van belang:</p><p>-We hebben een tweeling van 3 jaar; als dit kindje wordt geboren zijn ze bijna 4 jaar en gaan ze naar school</p><p>-Ik ben boventallig bij mijn huidige werkgever en heb binnenkort geen baan meer</p><p>-Ons nieuwe huis wordt in de zomer opgeleverd (nieuwbouw) en ik ben eind juni uitgerekend.</p><p>De gedachten en gevoelens die ik heb:</p><p>Wil ik dit wel? Heb ik aan mijn huidige 2 kinderen niet genoeg, gooi ik hun leven overhoop? We beginnen van voor af aan, wat als het minder leuk wordt en heb ik wat ik had 'weggegooid'? Kon ik niet blij zijn met wat ik had? </p><p>Hoe gaan we het doen: kleine baby, verbouwen en verhuizen? Financieel zou het makkelijker worden (geen KDV kosten meer over jaar), maar nu nog even niet. Verre reizen maken wordt lastiger. </p><p>Hoe moet het nu met een nieuwe baan vinden enz....</p><p>Van te voren wist ik dit natuurlijk allemaal al, we twijfelden of we een derde wilden (ook omdat het er meer kunnen zijn, wat ik nu nog niet weet), maar ik merkte dat ik het jammer vond als ik na een cyclus niet zwanger was geworden. Ik was ' jaloers' op anderen die wel zwanger waren. Maar ook: 1 x dacht ik onterecht dat ik zwanger was en toen vloog die gedachte meer weer aan. Totdat er weer opnieuw een kans voordeed om zwanger te worden en ik het weer jammer zou vinden als die voorbij was.... aahhhh!</p><p>Ik zou namelijk het zo graag nog een keer willen meemaken (ik heb 2 kinderen, maar het was wel in 1 keer) en nu ook willen kunnen genieten van een baby en bevallingsverlof en borstvoeding kunnen geven (met 2 was het toch vrij lastig).</p><p>Ik ben nu verdrietig, bang en ben ik zo naief? Mijn vriend wilde niet perse een derde, maar als ik het graag wilde dan vond hij het goed. Dus we hebben bewust ' risico' gelopen met het motto " we zien het wel". </p><p>Wie herkent dit en kan me helpen? Ik weet het echt niet meer.</p><p> </p><p> </p><p> </p>
 
Hee! 
Ik herken je verhaal wel ik wilde ook graag een 2e en verlangde naar het zwanger zijn..nu ben ik zwanger en heb die twijfelgedachtes ook.. maar nu inmiddels 26 weken en heb ik er steeds meer zin in!
Wij hebben een dochtertje van 4 en onlangs keek ik met haar naar filmpjes van toen zij een baby was en schrok me te pletter dat ze zo klein en afhankelijk was.. ?
Ik denk dat het normale gedachtes zijn gestimuleerd door hormonen ? 
Trouwens al die andere zaken dat komt vast goed ? 
Geniet van je zwangerschap en spannend of het er 1 of 2 zijn ?
 
Ik denk dat je de positieve en negatieve gedachten op papier moet zetten zoals je ju hebt gedaan. 
Ik ben momenteel 34 weken zwanger van de 2e. Mijn oudste is bijna 6, wel een andere vader vandaar dat er veel tijd tussen zit. Ja het is weer opnieuw beginnen en een evt 3e zou ik niet zo lang weer wachten mede door de oudste, maar is het ook niet lekker dat de oudsten straks op school zitten en jij je volledig op de baby kan storten? 
Financieel: je zegt zelf doordat je straks geen baan meer hebt heb je de kosten kdv al niet meer dus dat is geen probleem. Dat heb je pas weer als je weer gaat werken. Jongste kdv oudsten naschoolseopvang?
Qua verhuizen tja het is niet ideaal maar goed het kindje komt wanneer het komt. 
Wij zitten in het aardbevingsgebied en ons huis is bijna klaar. Deze is aardbevingsbestendig en gas onafhankelijk gemaakt. De maandag voor mijn zoon zijn verjaardag kunnen we weer terug want dan komen onze spullen uit de opslag. Dat is op 5 november dus over 2 weken. Ik ben dan 36 weken zwanger. Zou liever nu al terug gaan of nog beter was liefst al terug geweest. Babykamer moet nog compleet ingericht worden straks. Maar ja het is niet anders.
Zelfde met toen ik een positieve test had, paar week later trouwden we, best wat gestress, pas ik nog wel in mijn jurk enz. Ook hadden wij er bewust voor gekozen het zwanger worden op een laag pitje te zetten want ja ik wou ook wel een borrel op mijn bruiloft.
Maar zoals ik al zei we hebben het niet voor het kiezen. Het komt wanneer het komt. 
 
 
Hallo Spring,
 
Ik herken je gevoel!
Wij zijn enorm aan het twijfelen over wel of geen derde kindje.  En ik denk dat alle angsten en onzekerheden erbij horen! Het is ook niet niks. Plus vergeet niet dat hormonen ook gekke dingen met je kunnen doen ;)
Gefeliciteerd met je zwangerschap en het zal vast allemaal goed komen, je hebt immers 9 maanden de tijd om te wennen. :)
 
Hallo Spring,
 
Ik herken je gevoel!
Wij zijn enorm aan het twijfelen over wel of geen derde kindje.  En ik denk dat alle angsten en onzekerheden erbij horen! Het is ook niet niks. Plus vergeet niet dat hormonen ook gekke dingen met je kunnen doen ;)
Gefeliciteerd met je zwangerschap en het zal vast allemaal goed komen, je hebt immers 9 maanden de tijd om te wennen. :)
 
Hallo Spring,
 
Ik herken je gevoel!
Wij zijn enorm aan het twijfelen over wel of geen derde kindje.  En ik denk dat alle angsten en onzekerheden erbij horen! Het is ook niet niks. Plus vergeet niet dat hormonen ook gekke dingen met je kunnen doen ;)
Gefeliciteerd met je zwangerschap en het zal vast allemaal goed komen, je hebt immers 9 maanden de tijd om te wennen. :)
 
Terug
Bovenaan