Zwanger met PCOS

<p>Hallo dames,</p><p>Ik ben nieuw op dit forum en ben er gister achter gekomen dat ik zwanger ben! Hartstikke blij natuurlijk want ik en mijn partner hadden de hoop om uit ons eigen zwanger te worden zeker al opgegeven na 3.5 jaar te hebben geprobeert. Mij werd altijd verteld dat ik alleen met hulp zwanger zou raken in verband met mijn PCOS. Wat waren wij gister verbaast toen bleek dat we wel degelijk zonder hulp zwanger zijn geworden!</p><p>Nu maak ik me denk ik veel te veel zorgen, mij is altijd verteld dat ik een risico zwangerschap zou krijgen wederom door de pcos. </p><p>De verloskundige denkt dat ik momenteel 6.5 wk zwanger ben en ik krijg volgende week met 7.5 wk een echo. Ik ben zo bang dat het niet goed is ondanks dat ik nergens last van heb. </p><p>Zijn hier meer vrouwen die ondanks de pcos toch zwanger ziin geraakt? En hoe was jullie zorgen? Graag hoor ik jullie verhalen!</p><p>Groetjes, Cynthia </p>
 
Yes! En nu een gezonde zoon van ruim 5 maanden. Zet je zorgenknop even uit, dot is zo'n bijzonder moment. Ik hoop dat jullie het mogen mee maken! Geniet in ieder geval van het feit dat je zwanger bent!!
 
Allereerst gefeliciteerd met jullie zwangerschap! :) wat een blijdschap om na 3,5 jaar dit nieuws te hebben gekregen!
Zelf ben ik ook onverwachts op natuurlijke wijze zwanger geraakt nadat een aantal jaren geleden PCOS is vastgesteld... en wel in ronde 1! Ook wij waren erg blij verrast. Het heeft bij mij wel lang geduurd voordat ik het vertrouwen had dat mijn lichaam ook tijdens de zwangerschap deed wat het moest doen. Het voelde ook gewoon te mooi om waar te zijn na jaren te hebben gedacht dat zwanger worden voor ons lastiger zou worden. Elke controle bij de verloskundige was ik weer verbaasd als alles goed was. Mij is overigens niet verteld dat het een risico zwangerschap zou zijn en ik loop ook gewoon bij de verloskundige. Wel heb ik onderzoek naar zwangerschapsdiabetes gehad (pcos kan namelijk invloed hebben hierop) en 2 extra groeiecho’s vanwege wat ondergewicht voor de zwangerschap . Maar tot nu toe loopt alles goed (inmiddels 37 weken op weg). 
Wellicht kun je bij de eerste afspraak navragen welke extra risico’s er in jouw geval aan de zwangerschap gebonden zijn. En probeer jezelf de tijd te geven om het vertrouwen in je lichaam (terug) te krijgen. Het is niet gek dat dat wat tijd nodig heeft. Bovendien is het ook gewoon een spannende tijd. Alvast heel veel succes en plezier bij de echo volgende week!
 
Gefeliciteerd!
Ook ik heb pcos en inmiddels heb ik een prachtige zoon van 2,5 maand. Ik ben niet vanzelf zwanger geraakt maar heb een behandeling met clomid gevolgd. 
Toen ik eenmaal zwanger bleek te zijn was ik natuurlijk wel blij maar al snel staken zorgen en onzekerheid de kop op. Ik was mij bewust van de risico's en heb mijzelf hier echt gek mee lopen maken. Dan had ik even geen last van kwaaltjes en was is er van overtuigd dat het in een miskraam uit zou lopen. Pas in het tweede trimester kreeg ik er vertrouwen in en kon ik er van genieten.
En het stomme is dat dit nergens voor nodig was. Ik heb een hele goede zwangerschap gehad, een mooie bevalling en geniet nu van een gezonde zoon waar ik zo verliefd op ben. 
Ik gun het jou dan ook echt om je niet zo veel zorgen te maken ;) risico's zijn er altijd maar probeer vertrouwen te hebben in je lichaam en te genieten van de zwangerschap.
Ik wens je een hele mooie tijd! 
 
Dankjewel voor jullie reactie dames! Dit stelt me toch wel een beetje gerust dat ik toch niet de enige ben die me zo voelt. Geweldig om te lezen dat het bij jullie so goed gaat/ is gegaan. Geeft me toch weer een beetje moed. 
Ik denk dat mijn zorgen na de eerste echo (mits alles goed is) wel wat minder zullen worden. 
 
Hee, je bent niet de enigste. Ik had altijd al een kinderwens vanaf jong al. Ik ging lang huisarts omdat mijn menstratie regelmatig uit bleef kon zelfs een half jaar duren tot ik weer ging menstrueren. Na afspraak met huisarts kwam ze er achter dat ik ook PCOS had, waardoor mijn menstratie dus uit bleef. Na onderzoeken in ziekenhuis kwamen hun ook op een conclusie dat ik alleen met hulp vanuit ziekenhuis zwanger kon worden. Toen die tijd was ik 20 toen ik hoorde, ik had dus altijd in me hoofd dat het niet zou lukken. Nu heb ik een super leuke vriend waar ik ontzettend gelukkig mee ben en raakte in augustus/september 2018 zwanger zonder hulp en kwam uit een onverwachtte hoek dat ik zwanger ben nu, momenteel ben ik 28w + 4 dagen zonder complicaties alles is gezond en groeit ontzettend goed, geen klachten naast de zwangerschapskwalen dan, alle onderzoeken ook allemaal positief. 
 
Ik zal niet te veel stressen en voldoende bewegen en gezond te eten. De eerste 12w is altijd spannend, want daar kan alles nog fout gaan, die spanningen had ik die weken ook. 
 
Gefeliciteerd met de zwangerschap en geniet ervan ?
 
Terug
Bovenaan