Zwanger, Miskraam... ik weet het niet meer..

A

Anoniem

Guest
5 Oktober kwam ik erachter dat ik zwanger was... ontzettend geschrokken, want de 6e oktober zou ons zoontje net  3 maanden worden.
Maar toen we eenmaal aan het idee gewend waren vonden we het toch erg bijzonder en waren we dol gelukkig.
De woensdag erop had ik een afspraak bij de verloskundige praktijk, en daar kreeg ik ook een echo. Er was iéts te zijn, maar dat was heel minimaal. Ze kon dan ook nogniet met zekerheid van een zwangerschap spreken. En het kon dus ook duidden op een komende miskraam..   Met een ontzettend onzeker gevoel ben ik naar huis gegaan.. en moest toen over  3 weken terug komen.
Vorige week woensdag de 31ste ben ik terug gegaan, en nog was er minimaal iets te zien, de holte was wel iets gegroeid ten opzichte van de vorige keer, maar daar was ook alles mee gezegd. Het zou niet goed zijn, zei ze.
Ik kon het niet geloven, wat verdrietig was ik. Zo trots en zo blij was ik.. en opeens viel dat weg.
De VK stelde zelfs meteen voor om een afspraak in het ziekenhuis te maken, en begon zelfs over curretage...   Ik vond dit persoonlijk erg snel en ver   gaan.
Want ;     Kan het niet zo zijn dat ik gewoon nog maar zó kort zwanger was, dat er daarom zou weinig te zien viel?   Mijn zus heeft dit namelijk gehad, die heeft weken lang echo's gehad enz enz, en toen bleek er later tóch wat te zitten!
Wanneer ik precies zwanger zou zijn kunnen geraakt weet ik helaas niet... mijn gevoel is dus heel erg tegenstrijdig.
Ik heb vanmorgen nog een test gedaan, maar deze zegt nog steeds dat ik zwanger ben.. maarja weet niet als dat kan komen dat er nog steeds 'iets' zit?
Heeft iemand misschien ook zoiets gehad, of weet iemand misschien meer?
Ik moet trouwens volgende week nog een keertje terug komen, en dan gaan ze nog een keer een echo maken. De kans zal wel klein zijn, maar ik hoop gewoon zó dat er toch iets zit....

Liefs Janet
mv Jurian 06-07-2007
 
jeetje...wat een verhaal zeg! Jij had idd al gepost dat je weer zwanger was en daar was toen toch zo'n rare topic van gekomen mede door ponyville?? of was jij dat niet??

Ik hoop voor je dat het toch goed blijkt te zijn maar je hebt in ieder geval een gezond kindje en daar moet je ook erg van genieten..misschien was je lichaam nog niet klaar voor nog een keer zo'n grote opgave..
Ik heb het zelf niet meegemaakt dus ik weet echt niet hoe het verder zou kunnen gaan maar ik hoop echt dat het allemaal mee blijkt te vallen!

Succes

angela
 
Hoi Janet,
Wat een ontzettend vervelende situatie, ik kan me goed voorstellen dat je erg verdrietig bent en je onzeker voelt. Ik hoop dat het allemaal goed zal aflopen! Ik denk alleen wel dat ze na 3 weken toch wat hadden moeten zien. De groei gaat zo ontzettend snel die eerste weken. Ik heb in april een curretage moeten ondergaan. Bij mij zagen ze op de echo dat het kindje met 6 weken en 3 dagen gestopt was met groeien, was toen ca. 7 mm. Ik ben nu weer zwanger (pas 4 1/2 week) en i.v.m. bloedverlies heeft de gyn gisteren een echo gemaakt. Er was iets te zien maar was echt heel klein, het vruchtzakje was maar 4 mm en daar zat het vruchtje dan in dus kun je nagaan hoe klein dat nu is. Over 2 weken heb ik weer een echo en de gyn zei me dat ze dan al echt een veel groter vruchtje moeten kunnen zien. Het schijnt echt heel snel te groeien in het begin. Ik zal in ieder geval voor je duimen en wens je heel veel succes.
groetjes,
happy
 
Oh ja, nog even. Ik had ook tot in mijn 9e week positieve testen ondanks dat het vruchtje niet meer leefde. Dat vond ik echt super vervelend, voelde me echt in de maling genomen. De dooierzak was ook blijven groeien, mijn lichaam had nog niet door dat het mis was.  
Probeer je iig niet te druk te maken, hoe moeilijk ook...  
 
hoi,

Wat een vervelende situatie voor je, maar ik denk wel dat je van een mk uit moet gaan, net wat mijn voorganger zij, dan had het vruchtje in die 3 weken duidelijke sprongen moeten maken.
Het klopt dat je test gewoon zwanger aangeeft. die blijft voorlopig ook wel zo, dat kan weken duren voordat het hormoon uit je lichaam is.

succes ermee, sterkte

xx bambi
 
He meid,

Wat een nare dingen allemaal weer.
Ik kan je eigenlijk alleen maar tippen, als je niet gecurreteerd wilt worden in dit stadium, luister daar dan naar en laat het nog even niet gebeuren.

Mijn schoonmoeder had tot twee keer toe een miskraam en werd ook vriendelijk geduwd naar een curettage, omdat ze nog hormoon aanmaakte, maar ze wilde niet. En beide keren, bleek het een tweeling-zwangerschap te zijn geweest en is er toch een gezonde dochter uitgekomen. Jouw verhaal is wel wat anders, maar vertrouw je instinct. Als het echt niet goed is, dan stoot je lichaam het wel af, en curetteren kan altijd nog...
Mijn miskraam is ook niet gecuretteerd, dus het is niet altijd nodig...
Geef jezelf en je lichaam gewoon even de tijd die je nodig hebt.

Sterkte,

Marjoke
 
Terug
Bovenaan