Hoi allemaal,
Even mijn verhaal: ik ben in augustus gestopt met de pil. Na mijn eerste menstruatie was ik meteen zwanger. Dolgelukkig natuurlijk en vanzelfsprekend intens verdrietig toen bleek dat ik een miskraam had gehad. Met goede moed zijn we weer aan de slag gegaan en vier maanden later was ik weer zwanger. Omdat ik maar voorzichtig blij was en voortdurend in de gaten hield of ik geen bloedverlies had, besloot de vk dat ik met 8 weken een echo kon laten maken. Maar voor die 8 weken dacht ik dat het echt mis ging, ik had bloedverlies en ik dacht dat ik een vruchtzakje was verloren. Bij de spoedecho bleek dat er niets aan de hand was. Het hartje klopte en ik was 6 weken en 5 dagen zwanger. Anderhalve week later mocht ik weer voor een echo en het kindje was goed gegroeid. En het belangrijkste: het hartje klopte! We waren zo ontzettend gelukkig en de hele wereld mocht het weten. Vorige week maandag ging ik nietsvermoedend met mijn moeder voor de termijnecho. Mijn man zat ver weg op zijn werk en ik wilde mijn moeder kennis laten maken met haar kleinkind. Helaas bleek dat het hartje was gestopt bij 9 weken en 3 dagen. Ik was verscheurd van verdriet en ontroostbaar. Waarom moest ik dit twee keer meemaken? Ik had toen gezworen om me voorlopig niet meer zo bezig te houden met zwanger worden, maar dat is zo moeilijk als je iets erg graag wilt. Vandaar dat ik weer op dit forum ben. Ik ben vorige week donderdag gecuretteerd en ik wacht nu dus op mijn volgende menstruatie. Zijn er meer die dit hebben meegemaakt? Hoelang duurt het eer ik weer zwanger kan worden?
Ik heb de afgelopen weken veel met mensen gesproken en op die manier kan ik mijn verdriet nu een plaatsje geven. Ik voel me nog steeds leeg, maar het verlangen naar een kindje is nog steeds enorm.
Veel liefs, Sandra
Even mijn verhaal: ik ben in augustus gestopt met de pil. Na mijn eerste menstruatie was ik meteen zwanger. Dolgelukkig natuurlijk en vanzelfsprekend intens verdrietig toen bleek dat ik een miskraam had gehad. Met goede moed zijn we weer aan de slag gegaan en vier maanden later was ik weer zwanger. Omdat ik maar voorzichtig blij was en voortdurend in de gaten hield of ik geen bloedverlies had, besloot de vk dat ik met 8 weken een echo kon laten maken. Maar voor die 8 weken dacht ik dat het echt mis ging, ik had bloedverlies en ik dacht dat ik een vruchtzakje was verloren. Bij de spoedecho bleek dat er niets aan de hand was. Het hartje klopte en ik was 6 weken en 5 dagen zwanger. Anderhalve week later mocht ik weer voor een echo en het kindje was goed gegroeid. En het belangrijkste: het hartje klopte! We waren zo ontzettend gelukkig en de hele wereld mocht het weten. Vorige week maandag ging ik nietsvermoedend met mijn moeder voor de termijnecho. Mijn man zat ver weg op zijn werk en ik wilde mijn moeder kennis laten maken met haar kleinkind. Helaas bleek dat het hartje was gestopt bij 9 weken en 3 dagen. Ik was verscheurd van verdriet en ontroostbaar. Waarom moest ik dit twee keer meemaken? Ik had toen gezworen om me voorlopig niet meer zo bezig te houden met zwanger worden, maar dat is zo moeilijk als je iets erg graag wilt. Vandaar dat ik weer op dit forum ben. Ik ben vorige week donderdag gecuretteerd en ik wacht nu dus op mijn volgende menstruatie. Zijn er meer die dit hebben meegemaakt? Hoelang duurt het eer ik weer zwanger kan worden?
Ik heb de afgelopen weken veel met mensen gesproken en op die manier kan ik mijn verdriet nu een plaatsje geven. Ik voel me nog steeds leeg, maar het verlangen naar een kindje is nog steeds enorm.
Veel liefs, Sandra