zwanger na een miskraam............en nu

A

ANONYMOUS_USERNAME

lieve allemaal,
mijn verhaal staat ergens op dit forum. Kort gezegd, ik heb vorig jaar 2 miskramen gehad waarvan 1 heel traumatisch was (vrij laat en enorme nabloedingen waardoor met spoed met ambu ben afgevoerd). Maar goed , dat was vorig jaar.
Goede nieuws, ben zwanger, nu in week 6. 1 februari echo geregeld.
Mijn dagen zijn lang, elke keer naar de wc is een martelgang, er zal toch geen bloed zijn............. Hoe kom ik de tijd door................ ik kan alleen maar aan die zwangerschap denken (en de evt miskraam). ik werk 36 uur per week en heb mijn handen vol aan mijn dochter van bijna 2 maar toch...........
heeft iemand tips???
gr Carolien
 
Hoi,

Jee zeg, dat kan ik me heel goed voorstellen. Gelukkig voor mijzelf niet uit ervaring, maar van twee vriendinnen van mij. Weet je, bij mijn eigen twee zwangerschappen probeerde ik nooit aan de nare dingen te denken (mijn eerste zwangerschap was precies toen beide vriendinnen hun dochtertjes verloren, eentje met 22 weken en eentje met 41 weken tijdens de bevalling overleden). Als die nare gedachten zich toch in mijn hoofd probeerden te nestelen, probeerde ik echt (soms zelfs hardop) tegen mezelf te zeggen: "Nee, niet aan toegeven. Dit is nu. Nu is anders dan toen (bij mijn vriendinnen). Ik kan het niet anders maken dan het is dus ik heb er niks aan om te doemdenken...". Ik weet dat het gemakkelijker gezegd dan gedaan is, maar mij hielp dat altijd op die momenten.

Het is natuurlijk ook wel zo: je kunt er simpelweg niks aan veranderen. Het gaat goed, of niet. En de gedachte van het laatste kan je helemaal gek maken. Stress is een grote oorzaak van miskramen is mij verteld. Probeer er voorzichtig mee te zijn en stress zoveel mogelijk te beperken. Misschien heb je er wat aan. Zoals ik al zei: mij hielp het op de momenten dat ik het moeilijk kreeg met de situatie van mijn vriendinnen. Overigens beviel ik bij die eerste zwangerschap al met 29,5 weken en dacht ik dat we ons zoontje zouden verliezen. Dit is uiteindelijk allemaal goed gekomen gelukkig. Maar je ziet het: je hebt het niet in de hand. Je er zorgen om maken, maakt het er niet beter of makkelijker op. Knap gezegd he? Nu nog uitvoeren. Of dat makkelijk is: pfffff!!!

Veel sterkte en ik hoop voor je dat je een hele fijne zwangerschap mag beleven deze keer.

Groet,

Anouk
 
Lieve Carolien,

Jouw gevoelens zijn heel normaal! Ik heb ook 2 keer een mk gehad. Allebei met 9-10 weken. Na de eerste raakte ik weer zwanger na 4 maanden. De eerste 14 weken ben ik veel bang geweest. Heb bloed verloren en veel last gehad van krampen. Maar inmiddels heb ik een prachtzoon van bijna 3. Afgelopen jaar wilden wij graag een tweede kindje. Ik raakte zwanger, en heb onbezorgt genoten tot ik 8 weken was. Nooit meer aan een mk gedacht. De bom zou toch niet 2 keer inslaan? Dus wel. Het was weer mis. Het nare aan deze mk was dat het kindje nog een tijdje doorgroeide, maar dat het hartje het gewoon niet deed. Toen het uitendelijk stopte met groeien (na bijna 2 weken en wel 5 echo's verder) heb ik een curetage gehad.
Inmiddels ben ik weer 16,5 weken zwanger. En wat heb ik weer een angst! Ondanks dat ik het kindje al kan voelen ben ik nog steeds bang dat het mis gaat. En daar ziet het totaal niet naar uit! Inmiddels heb ik al 4 echo's gehad (mede door bloedverlies), en gisteren heb ik het hartje weer gehoord. Zwanger zijn na een mk is nou eenmaal  moeilijk en onzeker. Ik kan je geen echte tips geven. Ik doe gewoon mijn dagelijkse dingen, en zorg dat ik bezig blijf. Maar ik ben ook aan het genieten! Ik zit inmiddels op het forum "zwanger" bij mijn uitgerekende maand. Na de derde echo heb ik wat leuks gekocht voor deze kleine purk. (Toen was ik al 12,5 weken!)

Meid, ik hoop dat je dit keer een goede zwangerschap zult hebben. Probeer het positief te benaderen! En als je straks een goede echo gehad hebt, ga dan ook een beetje genieten. Uit ervaring weet ik dat genieten voor die tijd gewoon niet lukt.
Ik ga voor je duimen!

Groetjes, Kat
 
Heel begrijpelijk, maar probeer het toch van je af te zetten. Het helpt namelijk helemaal niets. Je kan namelijk niets aan het verloop van deze zwangerschap veranderen. Behalve dan dat je er positief mee om kan gaan, er van kan genieten en weten dat ieder momentje van blijdschap je niet meer afgepakt kan worden.

Dus wees blij met het wonder in je lichaam en geniet.

Miep
 
Lieve dames,

Allemaal gefeliciteerd met jullie zwangerschappen. Ik ken jullie verhalen allemaal van de andere forums en ben enorm blij voor jullie dat jullie allemaal weer zwanger zijn. Natuurlijk zijn er zorgen maar probeer er van te genieten. Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.

Ik wens jullie allemaal een voorspoedige bevalling en een wondermooi kindje.  

Liefs

Patricia
November forum


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan