Zwanger na miskraam

A

Anoniem

Guest
Wie herkent zich in deze situatie?

In april heb ik helaas een miskraam gehad. Nu ben ik inmiddels  weer zwanger, 8 weken en een beetje. We hebben a.s. vrijdag onze eerste echo. Ik ben zo ontzettend bang! Ik kan ook nog helemaal niet van deze zwangerschap genieten, terwijl ik het wel heel graag zou willen.

Groetjes, Lin76
 
hoi lin
gefeliciteerd met je zwangerschap.ik weet wel hoe je je voelt.
ik heb in april ook een miskraam gehad.ben nu inmiddels alweer 30 weken zwanger.toen ik een miskraam kreeg hoorde ik opeens van heel veel mensen dat ze het een keer hebben gehad.tuurlijk is t nu spannend maar probeer toch te genieten en er maar vanuit te gaan dat het niet zomaar nog een keer gebeurt.nu gaat t vast wel goed.het kan altijd een keer fout gaan,maar 2x achter elkaar zou wel heel sterk zijn.en spannend blijft het altijd.ik dacht:als ik de kleine goed voel ben ik echt gerust.nou,niet dus.als ik mn gedachten hun gang laat gaan komen de akeligste scenario's in me op.
maar ik ga uit van het goede.het gaat 10 keer vaker goed als fout dus waarom zou het bij jou(of mij)niet goed gaan?niet gaan doemdenken meid.en krampen,buikpijn en soms zelf een beetje bloedverlies na moeilijke ontlasting of vrijen ofzo hoort er allemaal bij.dus schrik daar niet te erg van.veel sterkte.ik hoop dat je gauw bij de 12 weken bent en een mooie echo ziet en het hartje hoort.dan is 90 procent van het gevaar toch wel geweken.
groetjes kari
 
Hoi Lin,

Heel logisch dat je bang bent en niet durft te genieten, jouw verhaal ik zoooo herkenbaar! Na mijn miskraam vorig jaar september bleek ik februari dit jaar weer zwanger te zijn, na 5 weken kreeg ik weer bloedingen en was er van overtuigd dat het weer foute boel was. Ik had me ziek gemeld op mijn werk en moest de hele week in de zenuwen zitten omdat ze pas met 6 weken een echo konden maken. Met zwetende handen heb ik in de echokamer gezeten zo bang was ik voor slecht nieuws maar daar klopte een hartje!!! En met 8 weken klopte het hartje nog steeds en na 11 weken nog steeds terwijl ik nog steeds bloed verloor waar overigens op dat moment geen oorzaak voor te vinden was. Inmiddels ben ik moeder van Justin die op 13 november 2006 geboren is, zo zie je maar dat het het allemaal goed kan gaan! Probeer toch een beetje te genieten van het wondertje dat in je buik groeit het is zo bijzonder en speciaal ik duim voor je dat alles ok is! Laat je het weten hoe het is afgelopen?

Liefs,

Puk
 
Ik ben heel blij met jullie reacties! A.s. vrijdag hebben wij onze echo, uiteraard laat ik weten hoe dat geweest is!
Er is tot nu toe ook helemaal geen reden om aan te nemen dat het weer fout kan gaan, maar ik ben gewoon zo bang en als je ergens op zit te wachten, duurt zo'n week ook nog eens extra lang! We zullen het gewoon even af moeten wachten en laat wachten en geduld hebben nu niet mijn beste eigenschappen zijn.

Iedereen heel veel succes met jullie zwangerschappen, ik laat snel weer wat van me horen!

Veel liefs, Lin
 
hallo lin,

als eerste van harte gefeliciteerd!!!
en ja ik kan mij het ook helemaal voorstellen!!
heb zelf in juli dit jaar een kindje verloren.........
dacht dat ik 12 weken zwanger was, en kreeg ook een echo met de 12 weken.
en toen zagen we dat ons kindje niet leefde....
ons kindje was met de 8 weken al overleden.
het kindje kwam ook niet zelf, en is dus operatief bij me weggehaald.
tot droeg ik het kindje al 5 weken dood in mijn buik.
ook ik ben nu weer zwanger, bijna 12 weken.
en heb al een echo gehad, en van dit kindje zagen we het hartje kloppen op de echo!!
natuurlijk dolblij!! maar ik ben anders bij deze zwangerschap.
ik scherm mijn eigen er een beetje voor af, ook al hou ik al ontzettend veel van dit kindje!!
maar ben echt ook doods bang dat het weer mis gaat...
ik weet wel dat dit weer nieuw leven is, en ook een kans verdient.
maar .... ik wil het weer niet meemaken.
heeft een hele grote impact op me gehad en nog!!
denk nog dagelijks aan ons ongeboren kindje, en huil daar nog steeds veel over.
maar probeer ook aan de toekomst te denken met mijn man , zoon van 2 en ons kindje wat in juni verwacht word.
maar lieve lin, ik begrijp zeer goed hoe je je voelt en wat je denkt,
ook al kun je daar niet altijd de goeie woorden voor vinden.
maar ik houd hoop dat deze keer alles wel weer goed gaat, en sta onder controle bij de dokter.
en bij jouw komt het ook goed!!! probeer aan dit nieuw leven weer liefde en kracht te geven!!
dat verdient dit kindje, dit kindje kan er niets aan doen.
en verdient net zo veel liefde als je andere kindje!!
en je andere kindje wat niet geboren mocht worden, is voor altijd bij je..... dat kindje zit voor altijd in je  
nou meid, ik geef je alle geluk van de wereld!! en probeer er toch van te genieten.
en huil als je dat wil en lach als je dat wilt, geeft niets dat zijn de hormonen hihi!!
veel liefs zonneveld
 
Hoi,

Ik begrijp je helemaal!
Ik heb zelf 6 weken geleden een miskraam gehad, en eerlijk gezegd ben ik zo kwaad dat mij dit moest overkomen, maar  het overkomt zoveel vrouwen.
Als je dan ziet dat twee vriendinnen van mij op hun 40e nog een gezond kindje te wereld brengen en geen miskraam doormaken, ben ik zo gelukkig voor hen, maar het doet zó zeer van binnen.
Lieve onbekende, ik heb zelf een dochtertje en had bij haar ook veel bloed verlies maar alles was verder prima!
Je hebt je echo gehad en alles is toch goed nou, maar ik begrijp je angst zo goed!
Ik heb zu zo'n klap gehad geestelijk dat ik zelfs geen  zin meer heb in sex metmijn man, ik wil voorlopig niet weer zwanger raken, na mijn miskraam ben ik gelijk weer gaan werken en niets tegen mijn collega's gezegd over mijn miskraam, nu ben ik helemaal kapot op van verdriet en zo moe!
Ik kan alleen tegen je zeggen, geloof in jullie mooie wonder, doe kalm aan neem vooral je rust!
Je bent onder controle en wordt goed begeleid toch, maak je niet teveel zorgen joh, ga ervoor en geniet ervan, van Harte Gefeliciteerd meid!

Laat je ons allen weten hoe je zwangerschap verloopt?


Groetjes van Sharon.
 
We zijn vanochtend naar het ziekenhuis geweest voor een echo en alles is goed!!!!!!!!! We zijn zo blij en opgelucht. Je ziet mooi alles zitten, de grootte van het kindje kwam goed overeen met de zwangerschapsduur en het hartje klopt ook goed! Nu ga ik er ook gewoon lekker van genieten. Verbergen kan ik het niet meer want mijn buik is al zo opgezwollen dat ik mijn gewone broeken al niet meer pas!
Er valt nu echt een hele last van mijn schouders......

Veel liefs, Linda

Vandaag precies 9 weken zwanger
 
Terug
Bovenaan