Zwanger na miskraam

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden,

Ik zou graag in contact willen komen met dames die ook zwanger zijn na een miskraam en dus ook in extra onzekerheid zitten en hopen dat het deze keer wel goedgaat.

Ik heb mijn verhaal even uit een ander topic gekopieerd:
Ik heb gister ook positief getest! Volgens internet ben ik 11 januari uitgerekent!
Voor mij is het nu alleen heel dubbel. Eind vorig jaar bleek ik na een jaar proberen ook zwanger te zijn, dolblij waren we en we schreeuwden dan ook van de daken dat we zwanger waren!! In december had ik mijn eerste echo en helaas bleek toen dat het kindje gestopt was met groeien na bijna 8 weken. We waren er kapot van, ik koos ervoor om geen curritage te laten doen, maar te wachten todat het los zou komen.
Helaas gebeurde dat niet en begin dit jaar heb ik toen pillen gekregen zodat de weeën opgewekt zouden worden, dit heb ik geweten: 2 nachten lang weeën maar uiteindelijk is het er gelukkig helemaal uitgekomen en hoefde ik niet gecurriteerd te worden (ik was veel te bang dat ze iets zouden beschadigen net nu we tenminste wisten dat we wel vruchtbaar waren). We hadden dus al tegen iedereen verteld dat we zwanger waren (dat wilde ik graag, ik dacht als er dan toch iets gebeurd weet iedereen tenminste waarom ik verdrietig ben) achteraf heb ik daar echt spijt van gehad. Mensen bleven maar vragen hoe het met me ging terwijl ik het juist steeds meer verwerkt had en er op die manier in bleef hangen.

Zo een heel verhaal ;) we zijn nu dolblij dat ik weer zwanger ben, maar ik ben nu zo verschikkelijk bang dat het weer misgaat!

Misschien heeft er iemand zin om deze angsten en hoogtepunten op dit forum te delen!

 
Hallo,

Ik kan je angst heel goed voorstellen.
Vorig jaar september heb ik een miskraam gehad bij een zwangerschap van 9 weken.
Mijn miskraam is spotaan gekomen.
En ben zonder dat ik weer ongesteld ben geweest, weer zwanger geworden.
De eerste weken ben ik eigenlijk zonder dat ik het wist, zonder zorgen door gekomen.
Maar zodra ik het wist dat ik zwanger was, begonnen de zorgen.
Gaat het nu wel goed, elke keer naar de wc gaan, kijken of je ook bloed verliest.
Ik kreeg al gauw een termijn echo, waar een vruchtje met een hartfunctie te zien was.
De spanning blijft zo ie zo wel tot een maand of 4.
Maar gelukkig heb ik geen bloed meer verloren, en ben nog steeds zwanger.
Nog 6 weken en 4 dagen te gaan.

Wat ik wel heb gehad in april is van, nu was ik anders uitgerekend geweest, nu was ik misschien al moeder geweest.
De vorige keer is er een aanleg fout geweest bij de samensmelting, waardoor ik een miskraam heb gehad.
Blijf positief denken en geniet van je zwangerschap.
De 9 maanden zijn zo voorbij.

Groetjes ........
 
Bedankt voor je reactie! Ik heb dat denk ik ook wel in Juli (dan zou ik in de eerste instantie uitgerekent zijn). Ik heb volgende week mijn eerste echo (dan zou ik waarschijnlijk 6 weken zwanger zijn) maar vraag me af of ze dan wel iets zien....
Nouja we zullen zien ;)
 
Hooi,

Ik heb vandaag positief getest, het is voor mij 6 weken geleden dat ik een miskraam kreeg en ben nu dus ook nog echt verbaasd en heel onzeker. gelukkig mogen we met 7 weken voor een echo, dus nog 3 weekjes wachten.

Liefs Jen
 
Gefeliciteerd Jen, ik kon het ook niet geloven toen de test positief was.
Voor mij is het 5 maanden geleden dat ik de echo had en 4 maanden geleden dat ik het vruchtje ben verloren.
 
Hoi lis,

Ongelofelijk spannend he, voor mij is het 6,5 week na mn curretage nu en ik ben nu precies 8 weken later uitgerekend dan ik eerst zou zijn. Bij mij begon de miskraam met bloedverlies. Eerst had ik al een soort van mini menstruatie een week voor mn NOD en de 3 dagen voor mn NOD positief getest omdat ik geopereerd moest worden en daarna verloor ik eigenlijk meteen al bruine afscheiding. Het bloedverlies werd steeds heftiger en heeft 2,5 week geduurd voor ik het vruchtje verloor. 2,5 week echt heftig gebloed. Na ik het vruchtje verloren was werd het bloeden alleen maar erger en ben ik met spoed opgenomen in het ziekenhuis en gecurreteerd.
dat was dinsdag 6 weken geleden.

En nu ben ik dus weer zwanger, denk dat ik zo de 17de uitgerekend ben maar waarschijnlijk komt het 2 weken eerder. Ik ben in september bevallen van een zoontje met 42 weken. Ruim 9 pond en hij kwam er dus met geen mogelijkheid uit. na 30 uur toch maar een keizersnee. Dus het word nu of een geplande keizersnee of inleiden met 38/39 weken.

Liefs Jen
 
Hallo Allemaal,

Ik begijp jullie spanning en onzekerheid.
Ik ben zelf nu ook weer zwanger na 2 miskramen.
1e keer kwamen we er met 12 weken achter doordat er geen hartslag te horen was bij de controle, na een echo bleek het hartje met ong 8 weken te zijn gestopt.
Ik heb gekozen voor een curritage omdat ik al 4 weken zo had gelopen en er niks gebeurde.
Na de curritage werd ik niet ongesteld en bleek ik opnieuw zwanger, na diverse keren bloed prikken bleek dat dit weer niet goed ging, na een echo bleek er een leeg vruchtzakje te zitten.
Na een periode van rust nu 10 en halve week zwanger.
Ben ook erg onzeker en kan niet echt genieten.Het is allemaal erg dubbel aan de ene kant de blijdschap aan de andere kant de onzekerheid.
Heb met 6 en halve week een echo gehad. die was goed.We konden een kloppend hartje zien. Ik was voor dat moment gerustgesteld maar daarna begon de angst weer.
Ik mag nu volgende week weer voor een echo met 11 en halve week.
Ik hoop echt dat deze ook weer goed is en dat het genieten dan kan beginnen.
Wij hebben het nog tegen niemand verteld en wil het nu toch wel erg graag gaan vertellen.
Iedereen heel veel succes!!!

Karin
 
Hier een mama van een heel gezonde mooie dochter van 6 maanden en 16 weken zwanger van de tweede.
Voordat ik zwanger was van mn dochter heb ik 3 miskramen gehad en waarschijnlijk nog meer zonder dat ik er zelf erg in gehad heb.
Mijn vriend en ik waren al ruim 2 jaar bezig met zwanger worden en toen ik na de derde miskraam weer het commentaar van de huisarts kreeg: tsjah je bent nog jong dat kan gebeuren, je hebt nog alle tijd, heb ik een andere huisarts gezocht.
Deze stuurde me meteen door naar het ziekenhuis om allerlei testen te doen. Hieruit bleek dat ik een vitamine B12 tekort heb. Dit zie je vaak bij vegetariers, omdat B12 in vlees  zit. Ik ben dit niet en eet dus ook  genoeg  vlees. Het  bleek dat mijn lichaam die vitamine gewoon niet  opnam.  Daardoor kon ik dus wel zwanger worden, maar niet blijven. Ik  moest elke week vitamine spuiten halen(daarna eens in de 2 later 3 maanden) Het mooie was dat  de eerste spuit precies op het goede moment was  geweest want ik bleek zwanger! De eerste weken waren enorm zenuwslopend, ook omdat ik bloed verloor. Was meteen bang dat het  weer mis zou gaan, maar nee hoor ze bleef zitten! Ik kon pas echt genieten na een aantal maanden, maar uiteindelijk  konden we er zeker van zijn dat  dit kindje echt  zou blijven  zitten.
We waren natuurlijk helemaal gelukkig. Na  de bevalling hadden we de keus om weer aan de pil te gaan, maar we waren bang dat het misschien weer heel lang zou duren als we er weer klaar voor zouden zijn.
We deden het dus gewoon en we zouden vanzelf wel merken wanneer  het weer raak zou zijn. Nou na 2x ongesteld te zijn geweest was het zover. Het bleef weer uit.
Ik maar snel een test gedaan en ja hoor weer zwanger. Dus na ruim 2 jaar al die moeite en verdriet verwachten we nu al ons tweede wondertje binnen 1 jaar. (ben 9 dagen voor mijn dochter haar eerste verjaardag uitgerekend) En uhhhh heb na de bevalling geen spuiten meer gehad dus deze is zonder extra vitamine blijven zitten.
Dus mensen, wat ik met mijn verhaal wil zeggen is dat het zeer zeker mogelijk is om na 1 of meerdere miskramen een gezond kindje op de wereld te zetten.
De eerste paar weken zijn spannend en ik zal ook niet zeggen dat je je daar niet druk over moet maken. Maar zodra de 12 weken voorbij zijn, ga er maar heel erg van genieten, want moeder worden/zijn is echt het mooiste dat er is. ( en voor de mensen waarbij het wel mis gaat, ga alstjeblieft eens naar een arts, want wie weet is er wel een verklaring voor!)

Nou groetjes van mij
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan