Zwanger proberen te worden na herhaalde miskramen

<p>Hi ladies,</p><p> </p><p>Wie probeert er nu opnieuw zwanger te worden na herhaalde miskramen?</p><p>Lijkt me leuk als we ervaringen kunnen uitwisselen, bijvoorbeeld wel of geen onderzoek laten doen etc.</p><p>x</p>
 
Hey Lynn,
Een beetje laat maar ik wil wel wat ervaringen uitwisselen.
Ik heb inmiddels 2 miskramen gehad. Vorig jaar februari is mijn spiraal verwijderd en kon het spannende avontuur van zwanger worden beginnen! In juli 2018 voor t eerst zwanger wat helaas in augustus na 6 weken mis ging. Helaas kwam niet alles er uit maar na een bezoek aan de gynaecoloog en een kuur pillen was ik weer helemaal schoon van binnen. In december  weer zwanger geworden wat in  januari na 7 weken mis ging. Bij een vroege echo bij de verloskundige bleek het vruchtje niet te leven. Deze klap kwam even een stuk harder aan. Hier hadden we even geen rekening mee gehouden. Weer naar de gyneacoloog voor een kuur die dit keer niet aan sloeg dus heb er wel een week of 10 in gezeten voor in weer helemaal leeg was en de cyclussen weer begonnen.
Nu 4 rondes verder en nog niet zwanger maar kan het steeds meer los laten. 
Wel zal de angst altijd blijven mocht ik nog een keer zwanger worden. 
We zouden in juni onderzoek kunnen doen naar herhaalde miskramen door beide bloes af te laten nemen maar mijn vriend ziet hier het nut nog niet echt van in. Als ze wel een oorzaak vinden kan hier vaak niks aan gedaan worden dus wil hij het liever niet weten. Ik zou het wel graag willen omdat we dan bij een eventuele 3e miskraam dat onderzoek maar vast gehad hebben.
Voorlopig laten we het er even bij en hoop ik snel weer zwanger te worden ?
Wat is jouw verhaal?
 
Hi!
Beetje laat sinds de opening van deze topic. Maar lijkt mij ook interssant om verhalen uit te wisselen.
Vorig jaar in aug 2018 gestopt met de pil. In december 2018 hadden we het geluk dat we zwanger waren. Na 6 weken helaas een mk. Kwamen we via de echo achter. Zwangerschap verliet mijn lichaam niet vanzelf, ook niet na twee keer de pillen. Dus moest ik curratage. Dit viel me erg zwaar, omdat het dik 3 weken heeft moeten duren om mijn zwangerschap uit mijn lichaam te krijgen.


32 dagen na de curratage werd ik ongesteld gelukkig. Toen gelijk na de tweede ronde weer zwanger. Helaas was hier het hartje gestopt met kloppen na bijna 8 weken. Was op de echo te zien. Ook hier verliet de zwangerschap mijn lichaam niet vanzelf. Heb toen direct voor curratage gekozen.
Na ongeveer 34 dagen na de curratage werd ik ongesteld. Eerste ronde gewacht, om mijn lichaam rust te geven. Tweede ronde helaas niet raak. We zitten nu in ronde 3 en ik merk dat ik best 'obsessief' er mee bezig ben. Terwijl de eerste twee zwangechappen zonder ovulatietesten zijn gekomen en we onveilig deden met in het achterhoofd: hopelijk worden we zwanger.
Nu is het bij mij omgeslagen. Ik houd tegen het obsessieve bij wanneer de ovulatie er aan komt, om het 'goed' te doen. En denk elke dag wel aan zwanger worden. Ik wéét dat het niet gezond is en ik minder er om moet stressen en dat ik gezegend ben dat ik zwanger kán worden. Maar iets weten en voelen, zijn nu even twee dingen.
Benieuwd of jullie al zwanger zijn!
Kim
 
 
Terug
Bovenaan