<p class="p1"><span class="s1">Sinds gisteravond weten wij dat ik weer zwanger ben en we kregen direct een moeilijk gesprek.</span></p><p class="p2"> </p><p class="p1"><span class="s1">Mijn eerste zwangerschap was door de pil heen. Mijn man was er niet klaar voor en wilde het liefst het kindje weg laten halen. Maar omdat ik daar moeite mee had heeft hij tot de 12 weken nagedacht en besloten ook het kindje te willen houden. Het ging moeizaam, mijn man is heel kil, direct en zwart/wit. Maar toen hij eenmaal besloten had het kindje te willen houden ging het goed!</span></p><p class="p1"><span class="s1">Na 1 jaar besloten wij samen voor een tweede kindje te gaan, maar toen ik 14 weken zwanger was, is het helaas misgegaan. Voor mij was dit erg emotioneel zwaar, vooral omdat ik opnieuw geen steun van mijn man kon verwachten. Natuurlijk vindt hij het jammer, maar heeft er geen gevoel of emoties bij qua verlies. “Het is gewoon zo”. </span></p><p class="p2"> </p><p class="p3"><span class="s2">Al snel werd ik opnieuw zwanger en zijn wij gelukkig met onze 2 jongens! De oudste is 3 en de jongste is nu 6 mnd oud. Voor mijn man is ons gezin nu compleet. Nu blijk ik dus toch weer zwanger te zijn en was mijn man gelijk heel direct dat dit kindje niet gewenst is, hij hier niet gelukkig van wordt en geen zin heeft om alweer geen keus te hebben en iets opgedrongen te krijgen.</span></p><p class="p2"> </p><p class="p3"><span class="s2">Ik heb in onze relatie vaker moeite met zijn manier van communiceren. Ik ben namelijk heel gevoelig en vind het fijn om over mijn gevoelens en meningen te praten. Mijn man vind mij dramatisch en sluit bijna elk gesprek af met: “ik begrijp je wel, maar ben het er niet meer eens”. Praten vind hij niet fijn, hoeft voor hem ook niet.. Een typische houding van een arts, krijg ik vaak te horen.</span></p><p class="p2"> </p><p class="p3"><span class="s2">Maargoed, ik ben gisteravond dus stil geweest heb gezegd er niets over te willen zeggen en even de tijd nodig heb..</span></p><p class="p2"> </p><p class="p3"><span class="s2">Vannacht heb ik geen oog dichtgedaan en kon ik alleen maar huilen, dat ik dit weer opnieuw moet meemaken. Ik heb al een week het gevoel dat ik zwanger ben en werd hier juist dolgelukkig van.. Maar nu mijn man zo reageert, twijfel ik enorm! Eigenlijk is weghalen voor mij geen optie, maar vind het ook vreselijk dat mijn man dit kindje absoluut niet wilt.</span></p><p class="p2"> </p><p class="p3" style="text-align: left;"><span class="s2">Is er iemand die ook zoiets hebben meegemaakt? Ik vind het heel moeilijk om een goed gesprek met mijn man hierover te hebben....</span></p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Zwanger van 3de kindje en twijfels
- Onderwerp starter Lois van Spijck
- Startdatum
Hele vervelende situatie zeg!
Maar ik neem aan dat hij als arts wel weet hoe kindjes gemaakt worden toch? Als de eerste door de pil heen was, is die kans blijkbaar bij jullie toch wat groter.
Het is misschien te makkelijk om te zeggen, het is jou lijf, dus jou beslissing. Maar laat je niet overhalen tot iets waar je niet achter staat. Jij hebt straks je hele leven spijt en dat gaat je relatie ook echt geen goed doen.
Laat hem er ook even aan wennen. Wie weet draait hij wel bij. En anders zou ik m eerlijk gezegt veel plezier wensen in z'n eentje...
Maar ik neem aan dat hij als arts wel weet hoe kindjes gemaakt worden toch? Als de eerste door de pil heen was, is die kans blijkbaar bij jullie toch wat groter.
Het is misschien te makkelijk om te zeggen, het is jou lijf, dus jou beslissing. Maar laat je niet overhalen tot iets waar je niet achter staat. Jij hebt straks je hele leven spijt en dat gaat je relatie ook echt geen goed doen.
Laat hem er ook even aan wennen. Wie weet draait hij wel bij. En anders zou ik m eerlijk gezegt veel plezier wensen in z'n eentje...
Niet soortgelijke situatie maar dit lijtk me heel moeilijk.
Als hij niet meer kinderen wil dan moet hij maar op de operatie tafel gaan liggen.
Ik zou jouw geluk niet laten kapot maken door hem. Je kunt zielsveel van hem houden maar het klinkt een beetje alsof hij je klein houdt.
Met of zonder deze man, je komt er wel! Denk goed na over wat je doet met het kleine wonder in je buik. Hij zal er waarschijnlijk geen last van hebben na een abortus, jij wel!!
Praat met je ouders (sorry als deze overleden zijn), vriendinnen, tante etc. Succes!
Als hij niet meer kinderen wil dan moet hij maar op de operatie tafel gaan liggen.
Ik zou jouw geluk niet laten kapot maken door hem. Je kunt zielsveel van hem houden maar het klinkt een beetje alsof hij je klein houdt.
Met of zonder deze man, je komt er wel! Denk goed na over wat je doet met het kleine wonder in je buik. Hij zal er waarschijnlijk geen last van hebben na een abortus, jij wel!!
Praat met je ouders (sorry als deze overleden zijn), vriendinnen, tante etc. Succes!
Wat naar dat je man zo negatief reageert en dat je nu je blijdschap niet kan delen.
Jouw behoeftes zijn net zo belangrijk als die van hem. Het is ontzettend goed en knap dat jij rekening houdt met de manier van communiceren die hij prettig vindt, doet hij dat ook voor jou? Anders zou je bovenstaande nog eens aan hem kunnen terugkoppelen, dat je zijn manier van communiceren onprettig vindt, dat jij meer over je gevoelens wilt praten en dat je hem nu ook nodig hebt! Ongeacht wat hij voelt bij de situatie.
Bovendien wordt hem niets opgedrongen... Dat is onzin, van vrijen komen kindjes, daar heeft hij zelf een verantwoordelijkheid in. Jij doet hem niets aan hoor! Dit hebben jullie samen gedaan.
Ik denk wel dat het verstandig is om hem even de tijd te geven. Blijkbaar heeft hij die ruimte nodig om alleen tot bezinning te komen. Kun jij ondertussen met iemand anders hierover praten?
Wat je zou kunnen doen, over een tijdje, is hem herinneren aan hoe blij hij uiteindelijk is met jullie eerste en tweede kind. Vraag of hij zich kan voorstellen dat hij nu, ookal komt het onverwacht, weer zo'n liefde zou kunnen voelen. En laat hem vooral ook weten dat afbreken voor jou eigenlijk geen optie is.
Jouw behoeftes zijn net zo belangrijk als die van hem. Het is ontzettend goed en knap dat jij rekening houdt met de manier van communiceren die hij prettig vindt, doet hij dat ook voor jou? Anders zou je bovenstaande nog eens aan hem kunnen terugkoppelen, dat je zijn manier van communiceren onprettig vindt, dat jij meer over je gevoelens wilt praten en dat je hem nu ook nodig hebt! Ongeacht wat hij voelt bij de situatie.
Bovendien wordt hem niets opgedrongen... Dat is onzin, van vrijen komen kindjes, daar heeft hij zelf een verantwoordelijkheid in. Jij doet hem niets aan hoor! Dit hebben jullie samen gedaan.
Ik denk wel dat het verstandig is om hem even de tijd te geven. Blijkbaar heeft hij die ruimte nodig om alleen tot bezinning te komen. Kun jij ondertussen met iemand anders hierover praten?
Wat je zou kunnen doen, over een tijdje, is hem herinneren aan hoe blij hij uiteindelijk is met jullie eerste en tweede kind. Vraag of hij zich kan voorstellen dat hij nu, ookal komt het onverwacht, weer zo'n liefde zou kunnen voelen. En laat hem vooral ook weten dat afbreken voor jou eigenlijk geen optie is.
Wat vervelend zeg
Ik vind het makkelijk van een man omte zeggen het niet te willen .
Hij was er ook bij toen jullie onbeschermd sex hadden toch dus wist dat dit kon gebeuren. Ik neem aan dat dat is gebeurd tenminste dat je zo zwanger bent geraakt.
Denk goed na voor je beslissingen maakt en volg je hart. waar jij gelukkig van word .
Ik vind het makkelijk van een man omte zeggen het niet te willen .
Hij was er ook bij toen jullie onbeschermd sex hadden toch dus wist dat dit kon gebeuren. Ik neem aan dat dat is gebeurd tenminste dat je zo zwanger bent geraakt.
Denk goed na voor je beslissingen maakt en volg je hart. waar jij gelukkig van word .
Wat een nare situatie..
Ik vraag me alleen af wat je man precies had verwacht als hij welke keer zonder anticonceptie in je klaar kwam?
En het gegeven dat hij het 3e kindje nu niet wil? Dan maar weg laten halen zeker..
Volg alsjeblieft jouw eigen gevoel! Als je een keuze maakt waar je niet voor 40% achter staat hou je je hele verdere leven spijt.
Ik vraag me alleen af wat je man precies had verwacht als hij welke keer zonder anticonceptie in je klaar kwam?
En het gegeven dat hij het 3e kindje nu niet wil? Dan maar weg laten halen zeker..
Volg alsjeblieft jouw eigen gevoel! Als je een keuze maakt waar je niet voor 40% achter staat hou je je hele verdere leven spijt.
Pff war rot zeg!
Communiceren vind ik heel belangrijk in een relatie. Omdat je aangeeft dat dit al heel lang een moeilijk punt is in jullie relatie is misschiej therapie een optie? Zou jullie mogelijk kunnen helpen om meer tools te krijgen hoe met elkaar te praten.
Communiceren vind ik heel belangrijk in een relatie. Omdat je aangeeft dat dit al heel lang een moeilijk punt is in jullie relatie is misschiej therapie een optie? Zou jullie mogelijk kunnen helpen om meer tools te krijgen hoe met elkaar te praten.