Zwanger van de tweede - angst

Hoi,

Vandaag hebben wij de eerste echo van ons tweede wonder gehad. Alles is goed en gezond tot nu toe! Echt super fijn en we zijn heel erg dankbaar.

Ik merk alleen dat ik mij zo 'vlak' voel. Daar waar ik bij mijn dochter echt in de 7e hemel was toen ik zwanger bleek, ervaar ik dat nu haast niet. Ik ben bang. Bang dat het misgaat, maar ook bang voor het nieuwe, de grote verandering, dat mijn dochter het straks vreselijk vindt, ergens heb ik een soort van toekomstige heimwee, allemaal negatieve gedachten waar ik niet van af kom. Alsof ik mij niet gelukkig voel. Raar he?!

Wat moet ik hier toch mee? Het zal vast versterkt worden door de hormonen, maar ik wil zo graag genieten en dat lukt momenteel gewoon niet..
 
Het is van belang dit ook te melden bij je verloskundige.

Gelukkig zijn tijdens je zwangerschap is geen verplichting. Dus daar hoef je je niet schuldig om te voelen. (Leuk is anders natuurlijk, maar wat je niet voelt, voel je niet.)

Ik voelde juist bijna helemaal geen angst tijdens de zwangerschap.
Emoties worden geregeld door hormonen, dus grote kans dat het inderdaad hormonaal is.
 
Ik zou het inderdaad zeker bespreekbaar maken bij je verloskundige.
De negatieve gedachten kunnen zeker ook hormonaal zijn. Ik had zelf bij mijn tweede zwangerschap heel vaak de gedachten ‘waar zijn we aan begonnen, het was toch ook goed met eentje’, ‘wat als de oudste niet goed reageert, het is zo’n mama’s kindje’, … Uiteindelijk bleken die gedachten ongegrond. Het gaat voorlopig prima met onze 2 meiden en de oudste reageert helemaal prima, is helemaal gek van haar kleine zus. Maar als je je zorgen maakt, zeker erover durven praten met iemand.
 
Terug
Bovenaan