Dag lieve mensen,
Afgelopen augustus was ik hier voor het laatst, toen was ik zwanger maar kreeg een miskraam, de tweede. Toen was ik bijna 30 en vond het heel erg om in 2 jaar tijd maar 2 keer zwanger te zijn geweest en dat dat resulteerde in 2 miskramen.
Ik ben op zoek naar lotgenoten die zwanger zijn geworden met een donor eicel. Hieronder mijn verhaal....
Na veel onderzoek is gebleken dat ik een hoog fsh gehalte heb. Als ik op internet rondkijk dan is er alleen maar angstaanjagende uitleg te vinden. Het is of een kwestie van een vervroegde overgang, slechte eicelkwaliteit of een zo goed als niet werkende eierstok.
Wat een pijnlijk bericht. ik ben daardoor even diep door een dal gegaan. Volgens mij vriend moet ik positiever zijn en de rest van de onderzoeken afwachten die de fertiliteitskliniek zullen opleveren. Maar dat is erg lastig. elke dag sta ik op en ga ik naar bed met de gedachte dat ik waarschijnlijk geen biologisch eigen kindje zou kunnen produceren.
Hoewel deze tijd erg rot is, kan ik niet helpen dat ik ook al 10 stappen vooruit denk en me met de worst case scenario´s bezig houd. Want waarschijnlijk betekend dat IVF met een donor eicel. Onverwacht, maar hartverwarmend blijken 2 vriendinnen en een zusje meteen te zeggen, je krijgt er wel een van mij. Dat is niet zomaar wat, vooral als je nergens om vraagt, alleen maar hoopt.
Het is een rare gewaarwording en soms weet ik niet eens hoe ik de keuze dan zou moeten maken. Want wat zijn de gevolgen van donoreicel? Betekent dat bijvoorbeeld ook dat ik nog beter mijn grenzen zou moeten aangeven; want als het gewenst kindje er eindelijk is, dan zou ik graag willen dat de donor zich niet met de opvoeding gaat bemoeien. Maar aan de andere kant is het wel de biologische moeder, dus contact daarmee is erg belangrijk..
Het zijn rare gewaarwordingen en vraagstukken waar je alleen maar over wil nadenken als het je overkomt. Maar als er hier ergens vrouwen zijn met een verhoogd fsh of vervroegde overgang etc, dan hoop ik dat je reageert. Want het zou fijn zijn om te weten dat ik niet de enige 30 jarige ben met deze problematiek en wellicht kunnen we elkaar helpen deze tijd wat makkelijker te maken.
gr aukus
p.s. iedereen mag natuurlijk reageren, maar ik hoop dat niemand van jullie het gevoel van verraad door eigen lichaam voelt, wat ik nu doormaak, de afgelopen tijd!
Afgelopen augustus was ik hier voor het laatst, toen was ik zwanger maar kreeg een miskraam, de tweede. Toen was ik bijna 30 en vond het heel erg om in 2 jaar tijd maar 2 keer zwanger te zijn geweest en dat dat resulteerde in 2 miskramen.
Ik ben op zoek naar lotgenoten die zwanger zijn geworden met een donor eicel. Hieronder mijn verhaal....
Na veel onderzoek is gebleken dat ik een hoog fsh gehalte heb. Als ik op internet rondkijk dan is er alleen maar angstaanjagende uitleg te vinden. Het is of een kwestie van een vervroegde overgang, slechte eicelkwaliteit of een zo goed als niet werkende eierstok.
Wat een pijnlijk bericht. ik ben daardoor even diep door een dal gegaan. Volgens mij vriend moet ik positiever zijn en de rest van de onderzoeken afwachten die de fertiliteitskliniek zullen opleveren. Maar dat is erg lastig. elke dag sta ik op en ga ik naar bed met de gedachte dat ik waarschijnlijk geen biologisch eigen kindje zou kunnen produceren.
Hoewel deze tijd erg rot is, kan ik niet helpen dat ik ook al 10 stappen vooruit denk en me met de worst case scenario´s bezig houd. Want waarschijnlijk betekend dat IVF met een donor eicel. Onverwacht, maar hartverwarmend blijken 2 vriendinnen en een zusje meteen te zeggen, je krijgt er wel een van mij. Dat is niet zomaar wat, vooral als je nergens om vraagt, alleen maar hoopt.
Het is een rare gewaarwording en soms weet ik niet eens hoe ik de keuze dan zou moeten maken. Want wat zijn de gevolgen van donoreicel? Betekent dat bijvoorbeeld ook dat ik nog beter mijn grenzen zou moeten aangeven; want als het gewenst kindje er eindelijk is, dan zou ik graag willen dat de donor zich niet met de opvoeding gaat bemoeien. Maar aan de andere kant is het wel de biologische moeder, dus contact daarmee is erg belangrijk..
Het zijn rare gewaarwordingen en vraagstukken waar je alleen maar over wil nadenken als het je overkomt. Maar als er hier ergens vrouwen zijn met een verhoogd fsh of vervroegde overgang etc, dan hoop ik dat je reageert. Want het zou fijn zijn om te weten dat ik niet de enige 30 jarige ben met deze problematiek en wellicht kunnen we elkaar helpen deze tijd wat makkelijker te maken.
gr aukus
p.s. iedereen mag natuurlijk reageren, maar ik hoop dat niemand van jullie het gevoel van verraad door eigen lichaam voelt, wat ik nu doormaak, de afgelopen tijd!
