zwanger van ons derde kindje.

A

Anoniem

Guest
Ongelovelijk maar waar, twee streepjes stonden er gisteren op de test.
We hebben het afgelopen maand welgeteld 1(!!!!) keer gedaan en dat ver buiten de vruchtbare periode om. vrijdag moest ik ongi worden en het bleef maar uit, gisteren mn man een test laten halen, heel de dag lopen zenuwpezen,  en toen de kinderen op bed lagen meteen getest, en ja hoor,......

ik ben er nog een beetje beduusd van, Feline is net 8.5 maand en Lotte werd in januari 3 en als alles goed gaat komt er in november nog een kleintje bij,
kamp met allemaal gevoelens, vooral schuldgevoel:
* tegenover Feline omdat ze nu nooit mama alleen heeft gehad, voordat de oudste naar school gaat moet ze de aandacht al weer delen met een baby
* tegenover Lotte omdat ik nu het laatste jaar dat ze thuis is waarschijnlijk veel moe ben en veel minder met haar kan doen als dat ik van plan was in dat jaar voor school
* en tegenover het nieuwe kindje omdat ik me alleen maar schuldig voel ipv heel blij.

we wilden wel graag drie kinderen, alleen is het nu een stukje sneller dan verwacht.

zijn hier nog meer mensen met kindjes snel op elkaar en hebben jullie nog tips qua duowagen/commode tijd verdelen?
ik hoor het graag.

groetjes janneke

groetjes janneke
 
hoi janneke,

gefeliciteerd!
Ik weet sinds maandag dat ik zwanger ben van de derde. Onze kinderen zijn iets ouder, nl 3 (november) en 1,5. Ben ook in november uitgerekend, 2 dagen voordat ons zoontje 4 wordt. Ik vind dat ook lastig hoor, wil hem graag zelf naar school brengen enz. maar aangzien ik ws een keizersnee krijg en dan 6 weken niet teveel mag doen wordt dit miss lastig. Ik zie wel hoe het allemaal gaat.

groetjes babymama
 
Hoi Janneke,

Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap (al is t vast nog niet echt tot je doorgedrongen....) Gelukkig was er al een gedachte van een derde in jullie hoofd. Ik kan me voorstellen dat t nog vroeg is.
Ik ben ook zwanger van de derde, 12wk4dgn en ben mama van Ioannis(vorige maand 3j) en Billy (15mnd). Over schuldgevoel kan ik goed meepraten... Ioannis had al onze aandacht. Ik heb hem 12mnd bv gegeven. Billy kon wegens omstandigheden geen bv krijgen (hij is uiteindelijk nix tekort gekomen hoor). Nu moet ik de aandacht verdelen....
Billy loopt sinds gisteren terwijl Ioannis dat al voor z'n eerste verjaardag deed. Zou ik te weinig gestimuleerd hebben denk ik soms???? Hetzelfde met praten, deed de oudste ook vroeg, en Billy zegt niet veel meer dan papa mama en bam....
Natuurlijk kan t toeval zijn maar misschien 'had ik'.... Ik ben in sept. uitgerekend, ik mag niet zwaar tillen etc. Een ding: Billy weet gelukkig niet beter dan wat ie heeft!
Ik probeer soms Ioannis 'uit te besteden' zodat ik Billy even alleen heb. That's all I can do.... We hebben al een tandemkinderwagen. We hebben 2 ledikanten nu. De baby zal eerst in t wiegje slapen, en dan denk ik dat we een bed gaan kopen voor de oudste. Maar voor praktische zaken zijn oplossingen niet zo moeilijk. Gevoelsmatig moet je zelf doen. Probeer positief te denken dan voelen de kinderen dat ook aan!
De eerste jaren zijn vermoeiend maar ze hebben ook veel aan elkaar de kids!
(ik heb geen rijbewijs en met 3 in t openbaar vervoer??????) pfffff wish I was a millionair.....
groetjes, Priscilla
 
hoi meiden,

bedankt voor jullie reacties, en allereerst natuurlijk ook gefeliciteerd!!

priscilla wat ben ik blij dat jij dat schuldgevoel ook herkend, ik merk namelijk dat veel mensen dat helemaal niet snappen als ik er over begin. en je hebt gelijk, de kinderen weten niet beter en de enige die die gevoelens heeft zijn wij.

ik snap helemaal wat je bedoelt met dat de jongste iets minder vlot is dan je 1e en dat je je afvraagt of dat door jou komt, mijn jongste is nu 8.5 maand en komt nog geen centimeter voor uit op de grond, Lotte die teigerde toen al de kamer door, komt dat dan misschien omdat ik met lotte toen uren op de grond lag te spelen en zet ik Feline misschien te snel in de kinderstoel of box? maar aan de andere kant, ieder  kind is anders.
het  is zo raar als ik  nu boven feline dr bedje sta, zo'n humpie van 8 maanden word straks al grote zus, zij was mijn nieuwe kleine babymeisje, nog geen 10 maanden terug waren we bezig  met haar naam en kleertjes en kamertje en nu alweer voor de volgende, net alsof zij nu al geen baby meer is.  

waarschijnlijk heb jij dat ook, dat je oudste zooooveel aandacht vraagt en het dus vanzelf ook krijgt, om haar maak ik me een stuk minder druk.   Maar ik hou me vast aan het idee dat ik het uiteindelijk zelf bepaal hoe de aandacht verdeelt gaat worden en met een beetje opletten moet dat heus wel allemaal goed komen.

wij wonen midden  vlakbij de stad en alles hier  is zo  centraal dus openbaar vervoer heb ik niet nodig,.. ik zou  er nog geen eens aan durven beginnen, haha alle respect voor jou!, maar aan je naam te zien woon jij in kreta?

en babymama, ik kan me voorstellen dat het een rot idee is dat je straks niet degene kan zijn die je kindje naar school brengt,..dat is toch zo'n mijlpaal vooral van je eerste. is er niet iets te regelen dat je kindje iets later begint omdat de bevalling enzo misschien al drukte genoeg opleveren?

joh meiden uiteindelijk komt het allemaal goed, we zijn vast niet de eersten!
ik zit nog een beetje te wachten op de blijdschap maar dat zal heus binnenkort wel komen.

groetjes janneke
 
Gefeliciteerd met jullie zwangerschap van jullie 3e kindje!! Wel heel erg wennen aan t idee lijkt me, als je t niet gepland hebt. Blijdschap zal vast wel groeien!
Wat betreft schuldgevoel:wij hebben een zoontje, nu 14mnd, en hebben bewust voor deze 2e zwangerschap gekozen. Toch vind ik het weer erg spannend en denk ik ook regelmatig: we hebben t toch super met hem, hopelijk vindt hij het niet te erg dat er een broertje/ zusje komt, kunnen we hem wel genoeg aandacht geven na komst 2e? Dat zijn blijkbaar gedachten die bij elke volgende opkomen. Dat doet me goed dat ik niet de enige ben die zo denkt.
Hopelijk zakken die ook en maken ze plaats voor (nog meer) blijdschap!!
Voorspoedige zwangerschap gewenst!
Groetjes mira
 
Hoi meiden!

Gister is voor mij echte blijschap begonnen geloof ik....
De 2de echo, nekplooimeting gehad. En wauw.... het is al een echt minimensje   wat naar me zwaaide (en niet 'op de foto wou', het duurde 20min. en ik moest een half uur later terugkomen en toen lukte het vrijwel meteen)
Ik begin al een buikje te krijgen en t kindje ligt al veel hoger dan ik dacht! En.... gister toen ik in bed lag voelde ik m'n kindje want deze keer waren t echt niet m'n darmen...

Annemieke, lekker hoor midden in t centrum, heeeel handig maar niet goed voor een shop aholic als ik.... Vroeger (ahum) toen ik studeerde woonde ik ook midden in t centrum, ik vond t altijd wel gezellig. Hier op Kreta zou ik niet in de stad willen wonen.
Wij wonen tussen de olijfbomen (letterlijk) met 1 huis bijna naast ons en verderop wat huizen. We horen bij een dorpje wat iets hogerop 'op de berg' ligt. Met zeezicht. De zee is op 25min. loopafstand (bergaf) De stad Heraklion is een kwartiertje met de auto. Bushalte 15min.bergaf. M'n man moest werken maar ik ben met de kids naar Nederland gevlogen deze winter!!! Ik weet niet of ik dit met 3 zou kunnen....

Mijn motto tegenwoordig is we zien wel!
groetjes,Priscilla
 
Sorry ik bedoel Janneke, hoe kom ik nou aan Annemieke????????
Zullen de homonen wel zijn, haha....
 
Hoi hoi,

Eigenlijk   reageer ik hier niet meer. Ben 6,5 mnd geleden al bevallen van ons 3e kindje.
Ik herken al je gevoelens want ik had ze ook. Ik had toen 2 meiden van 5 en net 1 jaar.
Maar ik kan je ook geruststellen nu, het valt na de 1e hectische maanden echt mee. Ik kan nog steeds genoeg aandacht geven aan alle 3. Soms een dagje even niet maar dat gebeurt natuurlijk in ieder gezin.
Van alle schuldgevoelens zie ik nu niks meer terug!!
Ik hoop dat je lekker gaat genieten van je 3e zwangerschap en je zult zien dat het echt mee valt haha.

liefs Daan
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan