Zwanger worden boven de 35

A

Anoniem

Guest
Hallo,

Ik ben een vrouw van 36 jaar en samen met m'n vriend proberen wij nu ook zwanger te worden. (Ongeveer een klein half jaar bezig). Zijn er meer vrouwen van boven de 35 die hetzelfde proberen en zich soms ook door de leeftijd extra opgejaagd voelen en door de artikelen die je in de media leest over extra risico's?
In mijn vriendenkring hebben de meesten van die leeftijd al een of meerdere kinderen.

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.

Jennifer
 
Hoi Anoniem,

Zelf ben ik 34 jaar (dus ietsje jonger) en nu zwanger van de tweede, maar ik ken meerdere mensen in mijn omgeving die ook wat ouder waren op het moment dat ze aan kinderen begonnen. Vanaf je 36e krijg je standaard wel wat extra onderzoeken, maar dat weet je zelf waarschijnlijk ook wel. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat je op je 36e nou zo veel meer risico loopt dan op je 34e, maar ja, ze moeten ergens een grens trekken he? Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je je daardoor opgejaagd voelt. Toch vind ik dat je lekker moet doen waar je zin in hebt en pas aan kinderen moet beginnen zodra je er echt aan toe bent (ook al ben je 40 ofzo), want het is echt niet niks. Het verandert je hele leven. Als je graag zwanger wilt worden, dan hoop ik van harte dat het binnenkort lukt. Dan is de druk misschien een beetje van de ketel. Heel veel succes!

Groetjes,
Jacqueline
 
We hebben een geweldige zoon gekregen toen ik 36 jaar was. Ben nu 38 jaar en we hopen nog een keer zwanger te worden. Ben wel al een jaar bezig, maar we zien wel. Laat je niet opjagen. En wat de extra risico's betreft, ja het is waar, maar nog veel vaker gaat het wel goed.
Wij hebben er bewust voor gekozen om kinderen op latere leeftijd te proberen te krijgen. Heeft niets met cariere te maken, maar er gewoon nog niet eerder aan toe te zijn. Leeftijd ging wel een rol spelen. Zo van als we het nog willen, dan wel nu proberen. Wens jullie veel geluk en hoop dat je snel zwanger bent.
Groetjes Merel
 
Hoi Jacqueline,

Sinds twee jaar heb ik een nieuwe relatie en mijn vriend heeft zelf geen kids, ik heb er twee (10 en 13 jaar) ik wist meteen al dat hij wel een grote kinderwens heeft, na heel veel gewik en geweeg, besloten om mijn sterrilisatie ongedaan te laten maken, ik was toen 36(zijn we allebei).
Toch bleef ik mijn twijfels wel houden, die twee van mij kunnen zichzelf al zo goed redden, ons sociale leventje is heel rijk en je gaat toch weer een beetje terug naar af.
Ook werkte ik 20 uur per week in een baan met uitstekende groeikansen, dat zijn allemaal, zaken die ervoor zorgden dat het twijfelen in stand hield.Zelfs toen ik in febr. zwanger bleek, terwijl ik met griep twee weken thuis was, ik was chronisch moe(zorgen?)was ik niet erg enthousiast.
Toen bleek het, in de zesde week, niet goed te gaan en in de negende week ging het mis. Ik was er kapot van( ik had een aantal echo ´s gehad)leek wel wakker geschud en besefte dat, het wel nú moet gebeurenen dat ik het graag zou willen.
Nu is het vier maanden later weer gelukt en ik ben er helemaal dolgelukkig mee.
Volgend jaar april word ik wéér moeder.

Ik kocht voor mijn vriend het boekje
"ìk word vader!"
Het voelt allemaal veel echter deze keer.

Liefs Jeanette(37 jaar)
 
Hallo Jennifer,
Ik ben ook 36 en wij gaan ook voor ons 1e kindje. Er zijn iets meer risico`s, maar dat valt nog heel erg mee hoor.
Ik dacht ook te oud te worden om aan kinderen te beginnen, tot mijn buurvrouw van 40, 8mnd geleden een kern gezonde zoon kreeg.
Er zijn trouwens tegenwoordig zo veel "oudere" ouders dat je je ook geen zorgen hoeft te maken over hoe je kind het zal vinden om zulke oude ouders te hebben.
Wij zitten nu in ronde 4
Heel veel succes,
groetjes Zoey uit O
 
Hoi Jennifer,

Ik ben 37 en ook wij zijn bezig zwanger te worden van ons eerste kindje. Ook een bewuste keuze omdat het er gewoon niet eerder van kwam, eigen bedrijf, bouw nieuw pand e.d. In maart dit jaar hebben we besloten er dit jaar voor te gaan.

Eind juni ben ik gestopt met de pil. Voel mij niet opgejaagd, er zijn zoveel "late" dertigers die alsnog kinderen krijgen, maar zou het heel leuk vinden als het binnenkort lukt.

Tuurlijk, de risico's zijn wat groter, maar in veruit de meeste gevallen gaat alles gewoon goed.

Succes!

Groetjes,
Empé
 
Terug
Bovenaan