Zwanger worden door zelfinseminatie

F

Fem89

Hi allemaal,

Mijn vriend (33) en ik (35) willen gaan proberen voor ons eerste kindje. Vanwege het feit dat ik vaginisme heb zullen we het moeten proberen via zelfinseminatie. Ik maak me best wel zorgen; ben ik niet al te oud voor een eerste kindje, zijn de kansen icm met mijn leeftijd niet nóg kleiner als we gaan insemineren?

En ergens heb ik ook nog wat moeite met het loslaten van mijn ideaalplaatje, namelijk op een natuurlijke manier zwanger worden. Je weet wel, het romantische plaatje. Ook al weet ik dat een natuurlijke zwangerschap voor heel veel stellen lastig is, ook door andere factoren.

Wat wil ik met dit topic? Nouja, misschien wat herkenning, ervaringen? Of tips waaraan we kunnen denken?
 
Ik zou je kinderwens bespreken met een gynaecoloog dus laat je doorverwijzen. Of ben je ervan overtuigd dat zelfinseminatie wel gaat lukken?
 
We willen dat eerst zelf proberen ja. Ik heb wel positieve verhalen gehoord van andere vrouwen met vaginisme die op die manier zwanger zijn geworden. Dus dat geven we zeker eerst een kans.

Maar misschien kunnen we hier nog handige tips krijgen?
 
Zelfinseminatie vooral gewoon proberen.

Daarnaast even de vraag of je al in therapie bent geweest voor het vaginisme? De huisarts kan je hiervoor doorverwijzen naar een bekkenbodem fysiotherapeut. Deze kan je helpen met behulp van oefeningen en speciale hulpmiddelen, de betrokken spieren doelbewust te ontspannen.

Je bent niet de enige vrouw die dit heeft. Het is geen schande.
 
Ja, ik heb therapie gevolgd voor vaginisme. Daarin al grote stappen gemaakt, maar nog niet dusdanig dat een zwangerschap op natuurlijke wijze op dit moment mogelijk is. En gezien het tikkende klokje willen we daar nu ook niet langer op gaan zitten wachten.
 
Hallo Fem, mijn situatie is iets anders maar heeft wel overeenkomsten. Zelf ben ik ook 35 en voor het eerst zwanger na een jarenlang vruchtbaarheidstraject.
In het begin had ik ook moeite met het idee dat het geen romantisch moment meer was om een kindje proberen te verwekken. Al zie ik bij jullie hier wel meer kansen voor dan bij ons. Jullie kunnen er natuurlijk gewoon een gezellig moment van maken met voorspel etc voordat je gaat insemineren. En breng er ook vooral wat humor in. Wij kwamen vaak lachend het ziekenhuis uit na een inseminatie. Leg er niet teveel druk op en probeer er het beste van te maken. Het went ook!

Qua leeftijd, tja het is wat het is. Jonger ga je niet worden en soms is het leven nou eenmaal zo gegaan waardoor je er nu (pas) aan toe bent. Ik had liever eerder zwanger willen worden, maar nu ik het eenmaal ben maakt het me niet uit. Ik voel me jong en was er 10 jaar geleden echt niet aan toe. En 35 valt nog mee hoor, je hebt echt nog goede vruchtbaarheids kansen!

Veel succes en hopelijk ook veel plezier :D
 
Dankjewel voor je uitgebreide reactie! En gefeliciteerd met je zwangerschap!

Wat je schrijft resoneert wel bij me idd. We kunnen het zeker best nog een leuk moment maken samen. ☺️ En ja, tien jaar geleden was ik er zeker nog niet aan toe, maar was toen helaas ook samen met een man zonder kinderwens. Op mijn 30e die relatie verbroken omdat mijn kinderwens toen wel om de hoek kwam kijken. Mijn huidige vriend leerde ik pas kennen op mijn 32e en dan begin je niet gelijk aan kinderen; eerst de basis maar eens goed leggen samen. Zodoende dat we er nu ‘pas’ mee willen starten.

En ik weet dat er best nog wel goede kansen zijn op deze leeftijd, laten we hopen dat het ons gegund is. Het blijft gewoon spannend allemaal.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan