A
Anoniem
Guest
Ik ben 32!
A
Anoniem
Guest
@ Saarr, klopt. Als je dan na 14 dagen nog niet ongesteld bent, kun je gaan testen!
Bedankt voor het delen, leuk! Ik ben trouwens 29
Bedankt voor het delen, leuk! Ik ben trouwens 29
A
Anoniem
Guest
Kievietje, en moet ik dan vanaf 3 of 4 juni rekenen?
A
Anoniem
Guest
@ Saarr, ik zou dan zelf voor de zekerheid vanaf 4 juni rekenen.
A
Anoniem
Guest
Aangezien ik wel van controle houd... Heb ik lekker doorgetest. En vandaag is het mijn NOD (14dpo). Ik ben wel overtuigd door dit streepje nu 
En also, oh, waar ben ik aan begonnen? Vind het nu wel een spannend idee.
En also, oh, waar ben ik aan begonnen? Vind het nu wel een spannend idee.
A
Anoniem
Guest
@ Sylvestertje, heeeeel duidelijk hoor!! En dat gevoel is herkenbaar. Ik wilde het toen ook heel graag en toen de test eenmaal positief was dacht ik, ojeee nu gaat het echt gebeuren. Hele normale gedachte denk ik.
A
Anoniem
Guest
Goedemorgen allemaal
Ik vind het ook lastig bij te houden, tegenwoordig lees ik de berichten op mijn telefoon en typ ik mijn verhaal op de laptop. Zo probeer ik iedereen langs te gaan en niemand over te slaan. Ik heb voor mezelf ook uitgekozen dat ik dit niet elke dag doe (en het scheelt dat het normale leven wat meer op gang komt, waardoor ik minder kan piekeren en nadenken).
Ik neem de tijd voor het forum op woensdag (mijn vrije dag) en in het weekend Zo hoop ik er niet te veel mee bezig te zijn.
@Drupje, mijn NOD is 18 juni, dus dat zit dicht bij jouw 15 juni. Erg spannend!
@Teje, wat leuk dat jullie gaan trouwen! Herkenbaar wat jouw vriend zegt: 'we zien het wel, het komt goed'. Dat zegt mijn vriend ook. En hij stond helemaal niet te springen om papa te worden
Heeft bij mij erg lang geduurd. Wacht dus ook al enorm lang.
@Kievietje, mijn nod is 18 juni, nog 8 dagen dus! Bij ons weet eigenlijk iedereen inmiddels dat we bezig zijn, dat komt eigenlijk omdat al mijn vriendinnen al kindjes hebben en ze wisten dat ik dit al wilde vanaf mijn 26e. Eigenlijk had iedereen verwacht dat ik als eerste mama zou worden, bij wijze van. Het was voor mij een moeilijke periode toen bleek dat mijn vriend er niet zo om stond te springen. Ik heb toen ook een tijd met een lifestyle coach gesproken om mijn gevoel uit te kunnen spreken en om te kunnen gaan met het moeten wachten.
Ik ben 33.
Ook deze ronde had ik geen enkele ovulatiepijn, vind het toch bijzonder allemaal.
Ronde 1-5 megaveel ovulatiepijn, ronde 6 en 7 niet. Snap er niks van.
Hoop natuurlijk dat ronde 7 raak is... mocht het niet zo zijn, ga ik toch weer ovulatietesten gebruiken en misschien toch weer tarwekiemolie?
Zelf ben ik afgelopen maandag gestart met Personal Body Plan (Vorig jaar heb ik dit een jaar gedaan en ben ik 13 kg afgevallen)
Nu ga ik nog een half jaar doen en is mijn doel 5 kg. Ik heb dan een perfect bmi en hoop dat ik hiermee de zwangerschap kan bevorderen.
In ronde 4 heb ik namelijk heel erg het gevoel gehad dat het 'gelukt' was... ik had hoofdpijn, was misselijk, was duizelig en dit heb ik nog NOOIT gehad.
Toen woog ik minder dan ik nu weeg, dus ergens hoop ik dat dit gaat helpen...... Ik sport nu heel veel en zie er ook echt anders uit, dus als het niet voor de zwangerschap is, is het voor mezelf en complimentjes van vrienden, familie krijgen, helpt enorm om door te gaan
Ik was toen niet over tijd (toen ik me zo anders voelde) maar alles in mij zei toen dat de innestelling zeg maar wel gelukt was, of in ieder geval veel 'beter' dan die andere keren. Dat was wel de grootste teleurstellingen van de 6... ik was even helemaal de weg kwijt toen.
Mensen zullen zeggen, 6 rondes, dat is nog niets.. en daar ben ik mij van bewust. Mijn beste vriendin is 3.5 jaar bezig geweest om zwanger te worden.. heb alles meegemaakt met haar en haar vriend, haar verdriet, iedere maand..
Maar ik zit al langer op het wachtbankje, het wachten op mijn vriend.. voor mij voelt het dus niet als ronde 6 / 7
Ik weet dat natuurlijk niet zeker, maar ik denk dat jullie snappen wat ik probeer te zeggen. Ik houd me vast aan dat gevoel...
Mijn moeder zei: lieve schat, ik voel dat het echt goedkomt bij jullie. (is natuurlijk nergens op gebasseerd, maar ik vind het bijna moeilijker voor mijn moeder dan voor mezelf). Al mijn tantes zijn al lang oma en mijn moeder zou dat ook erg graag willen. Zelf zegt ze dit niet en ze heeft ons ook nooit gevraagd hoe het ermee zit. Dat vind ik heel fijn, maar diep in mijn hart weet ik, dat ze het al best moeilijk vindt dat het nog niet gelukt is. Mijn moeder heeft zelf namelijk 7 miskramen gehad..
Ik vind het ook lastig bij te houden, tegenwoordig lees ik de berichten op mijn telefoon en typ ik mijn verhaal op de laptop. Zo probeer ik iedereen langs te gaan en niemand over te slaan. Ik heb voor mezelf ook uitgekozen dat ik dit niet elke dag doe (en het scheelt dat het normale leven wat meer op gang komt, waardoor ik minder kan piekeren en nadenken).
Ik neem de tijd voor het forum op woensdag (mijn vrije dag) en in het weekend
Zo hoop ik er niet te veel mee bezig te zijn.@Drupje, mijn NOD is 18 juni, dus dat zit dicht bij jouw 15 juni. Erg spannend!
@Teje, wat leuk dat jullie gaan trouwen! Herkenbaar wat jouw vriend zegt: 'we zien het wel, het komt goed'. Dat zegt mijn vriend ook. En hij stond helemaal niet te springen om papa te worden
Heeft bij mij erg lang geduurd. Wacht dus ook al enorm lang.
@Kievietje, mijn nod is 18 juni, nog 8 dagen dus! Bij ons weet eigenlijk iedereen inmiddels dat we bezig zijn, dat komt eigenlijk omdat al mijn vriendinnen al kindjes hebben en ze wisten dat ik dit al wilde vanaf mijn 26e. Eigenlijk had iedereen verwacht dat ik als eerste mama zou worden, bij wijze van. Het was voor mij een moeilijke periode toen bleek dat mijn vriend er niet zo om stond te springen. Ik heb toen ook een tijd met een lifestyle coach gesproken om mijn gevoel uit te kunnen spreken en om te kunnen gaan met het moeten wachten.
Ik ben 33.
Ook deze ronde had ik geen enkele ovulatiepijn, vind het toch bijzonder allemaal.
Ronde 1-5 megaveel ovulatiepijn, ronde 6 en 7 niet. Snap er niks van.
Hoop natuurlijk dat ronde 7 raak is... mocht het niet zo zijn, ga ik toch weer ovulatietesten gebruiken en misschien toch weer tarwekiemolie?
Zelf ben ik afgelopen maandag gestart met Personal Body Plan (Vorig jaar heb ik dit een jaar gedaan en ben ik 13 kg afgevallen)
Nu ga ik nog een half jaar doen en is mijn doel 5 kg. Ik heb dan een perfect bmi en hoop dat ik hiermee de zwangerschap kan bevorderen.
In ronde 4 heb ik namelijk heel erg het gevoel gehad dat het 'gelukt' was... ik had hoofdpijn, was misselijk, was duizelig en dit heb ik nog NOOIT gehad.
Toen woog ik minder dan ik nu weeg, dus ergens hoop ik dat dit gaat helpen...... Ik sport nu heel veel en zie er ook echt anders uit, dus als het niet voor de zwangerschap is, is het voor mezelf en complimentjes van vrienden, familie krijgen, helpt enorm om door te gaan
Ik was toen niet over tijd (toen ik me zo anders voelde) maar alles in mij zei toen dat de innestelling zeg maar wel gelukt was, of in ieder geval veel 'beter' dan die andere keren. Dat was wel de grootste teleurstellingen van de 6... ik was even helemaal de weg kwijt toen.
Mensen zullen zeggen, 6 rondes, dat is nog niets.. en daar ben ik mij van bewust. Mijn beste vriendin is 3.5 jaar bezig geweest om zwanger te worden.. heb alles meegemaakt met haar en haar vriend, haar verdriet, iedere maand..
Maar ik zit al langer op het wachtbankje, het wachten op mijn vriend.. voor mij voelt het dus niet als ronde 6 / 7
Ik weet dat natuurlijk niet zeker, maar ik denk dat jullie snappen wat ik probeer te zeggen. Ik houd me vast aan dat gevoel...
Mijn moeder zei: lieve schat, ik voel dat het echt goedkomt bij jullie. (is natuurlijk nergens op gebasseerd, maar ik vind het bijna moeilijker voor mijn moeder dan voor mezelf). Al mijn tantes zijn al lang oma en mijn moeder zou dat ook erg graag willen. Zelf zegt ze dit niet en ze heeft ons ook nooit gevraagd hoe het ermee zit. Dat vind ik heel fijn, maar diep in mijn hart weet ik, dat ze het al best moeilijk vindt dat het nog niet gelukt is. Mijn moeder heeft zelf namelijk 7 miskramen gehad..
A
Anoniem
Guest
Wij proberen ook al een langere tijd zwanger te worden. Helaas miskramen gehad en nu met behulp en medicijnen van het ziekenhuis proberen we nu zwanger te worden. Bij mij is mijn cyclus ontzettend onregelmatig. 2 weken geleden een echo gehad toen was mijn follikel 25 mm, vorige week progesteron geprikt en deze was 69 dus een eisprong gehad. Ik ga van de week testen omdat ik deze week om 6 uur moet beginnen met werken.
Ik vind het zo spannend en ben zo bang voor een negatieve test. Dus ik wacht tot dit weekend met testen.
Ik heb het daar zo moeilijk mee om zwangere vrouwen ofzo te zien, vorige week toen ik moest bloed prikken zaten er ook veel zwangere vrouwen in de wachtkamer.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Ik vind het zo spannend en ben zo bang voor een negatieve test. Dus ik wacht tot dit weekend met testen.
Ik heb het daar zo moeilijk mee om zwangere vrouwen ofzo te zien, vorige week toen ik moest bloed prikken zaten er ook veel zwangere vrouwen in de wachtkamer.
Hoe gaan jullie hiermee om?