Lieve meiden!
Ik wil jullie ook even mijn verhaal in het kort vertellen.....
Ik heb ook bij de 3 maanden echo te horen gekregen dat het mis was, het kindje was niet gegroeid, was blijven steken bij de grootte van 6 weken...
Dit was vorig jaar eind april, dus 2005.... Ik heb toen op 1 mei deels een spontane miskraam gehad, waarbij ik zo vreselijk veel bloed heb verloren dat ik in het z'huis heb gelegen. Erg lang verhaal allemaal, kan ik nog wel eens vertellen als je het wilt weten... Maar in ieder geval was dus NOG niet alles weg, dus moest ook gecurreteerd worden. Hierna werd ik ongeveer na 6 weken ongesteld, en daarna was het bij mij wel regelmatiger dan dat ik normaal gewend was. Alleen...ik werd ook niet zwanger, het duurde me veel te lang.... Toen deed ik 5 december 2005 een test, en toen was het raak.... maar niet voor lang, want met 6 weken ging het fout.. Het was wel schoon, dus hoefde niet weer gecurreteerd. Maar de moed zakte toch ook wel in de schoenen... Tot begin april..... toen was het wel weer raak, maar je begrijpt..erg voorzichtig... met 8 weken een echo gehad, zag er goed uit, maar toch....
Nu heb ik afgelopen maandag mijn 2e echo gehad, bij 13 weken en het zag er helemaal goed uit..... Dus..het is nog steeds moeilijk, durf nog niet TE blij te zijn, maar moet het nu proberen los te laten.... Maar gaat nu hoop ik wel de goeie kant op!
Dus meiden, ook voor jullie komt het goed, bij mij duurde het ook TE lang na die curretage.... Maar misschien geeft je eigen lichaam dan toch aan dat ie er nog niet helemaal klaar voor is... Maar ik begrijp jullie helemaal, heb me er zelf ook zo kl... door gevoeld, en nog vaak hoor, dus het is onzin dat je je niet meer shit mag voelen..( ook al is het dan je 2e .... is echt onzin!!!)
Voor mij is het wel mijn eerste, maar dat maakt echt geen donder uit hoor, ieder spruitje is een wonder!
Dus, kop op meiden, blijf goed oefenen en het komt goed!
Hele dikke kus, Yvie!
PS echt kort is het niet geworden, haha...
