<p>Hoi allemaal, </p><p>Dit is mijn eerste keer op een forum dus het voelt nog een beetje onwennig, maar ik dacht ik probeer het eens. Ik zit namelijk de laatste tijd niet heel goed in m'n vel en in mijn omgeving heb ik niet echt mensen waar ik goed mee kan praten die ervaring hebben met zwanger worden/zijn. Dus wie weet dat iemand van jullie wat opbeurende woorden of tips voor me heeft. </p><p>Mijn vriend en ik proberen sinds vorig jaar zomer ons eerste kindje te krijgen (of hoe je dat ook zegt). Vorig jaar was het meteen de eerste keer raak, wat waren we gelukkig. Helaas is bij 6 weken en 4 dagen het kindje gestopt met groeien en is het uiteindelijk uitgelopen op een miskraam. Het heeft heel lang geduurd voordat mijn lichaam eindelijk hersteld was. Eerst heb ik die pilletjes geprobeerd om een miskraam op te wekken, daarna nog een curretage, daarna nog een hysteroscopie en toen zat er uiteindelijk nog steeds een "restje". Na bijna 3 maanden was mijn baarmoeder eindelijk weer "schoon". We hebben toen nog even gewacht met weer proberen zwanger te worden. Ik had het er emotioneel heel moeilijk mee en ook mijn lichaam heeft een flinke klap gehad van al dat gerommel in mijn baarmoeder steeds. </p><p>Sinds maart zijn we weer actief aan het proberen zwanger te worden. Nu ongeveer een half jaar. Helaas is dit nog steeds niet gelukt. Voor mijn miskraam had ik een hele stipte cyclus van 28 dagen. Tegenwoordig kan ik er geen touw aan vastknopen. De ene maand duurt hij 28 dagen, dan 31, dan 25. Ovulatietesten zijn altijd negatief terwijl ik sommige maanden wel duidelijk de eisprong voel. </p><p>Ik word er zelf een beetje moedeloos en onzeker van. Ik ben 28 jaar dus veel mensen van mijn leeftijd in mijn omgeving worden zwanger. Ik merk dat ik het er steeds moeilijker mee heb als er weer iemand zwanger is. Ik gun het iedereen, die paar weken dat ik dacht dat ik een kindje zou krijgen waren de mooiste weken van mijn leven. Maar als je het zelf zo graag wil is het moeilijk om iedere keer maar weer blij te zijn voor iedereen. </p><p style="text-align: right;">Ik vroeg me af of hier mensen zijn die iets soortgelijks doormaken of doorgemaakt hebben. Hoe gaan jullie hiermee om? En hebben jullie nog tips die ik kan proberen om iets van mn cyclus te begrijpen? Ik heb me een beetje verdiept in die temperatuurmethode, maar wat ik ervan begreep is dat je eigenlijk pas achteraf weet dat je je eisprong hebt gehad. Niet heel effectief lijkt mij. Maar misschien hebben jullie hier ervaring mee? </p><p>Ik hoop dat er iemand is die me wil en kan helpen. Misschien geeft het me een beetje rust en wordt het proberen weer leuk. Ik weet dat je eigenlijk heel relaxt erin moet staan en je er niet te druk om moet maken. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral omdat ik nu heb gevoeld hoe het is om zwanger te zijn. Maar ook die onzekerheid en kwetsbaarheid ken van het mooie wonder dat leven creëren is. </p>