Hi allemaal,
In oktober 2022 kwam ik er op vakantie met mijn partner achter dat ik voor het eerst in verwachting was.
Totaal onverwacht maar hartstikke welkom : )
Ik ben begin 2022 gestopt met de pil en mijn partner en ik dachten we zien wel wat er gaat gebeuren.
Helaas heb ik een miskraam gekregen een week nadat ik erachter kwam dat ik in verwachting was.
Sindsdien heb ik nog 4 miskramen gehad elke keer na 6 weken en een paar dagen.
Met als uiterst dieptepunt dat ik in juli met spoed ben geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap die ook nog eens geknapt was waardoor in ontzettend veel bloed in mijn buikholte had zitten en enorme pijn heb gehad.
Hierbij is mijn linker eileider verwijderd.
Dus 5 miskramen in nog geen jaar tijd…
Ik heb na de eerste miskraam waar ik erg verdrietig over was eigenlijk er erg nuchter onder geweest bij de andere miskramen…. Omdat je er toch een soort van rekening mee houden dat dat gaat gebeuren ofzo….
Ik heb zelfs een miskraam op kantoor gehad… en heb lang op wc gezeten maar daarna gedacht hoofd omhoog doorbijten en doorgaan…..
Maar ik moet zeggen dat ik na de operatie mezelf echt ben tegen gekomen….
Ook ben ik al een heel traject doorgaan voor het beginstadium van baarmoederhalskanker …
Ze hebben toen uiteindelijk een stukje baarmoederhals weg moeten halen…een jaar voordat ik voor het eerst in verwachting raakte…
Dus deze operatie voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap was echt even de druppel….
Ik ben een vrouw van 34 en mijn partner is 37…
Nadat wij er achter kwamen dat ik de eerste keer in verwachting was zijn we gelijk gestopt
Met roken … wat verbazingwekkend ook nog eens is gelukt in 1 keer…
wij gebruiken op dit moment een condoom omdat wij nog op vakantie gaan en ik als de dood ben dat ik nu rechts een buitenbaarmoederlijke zwangerschap krijg en dat dit knapt als ik in het buitenland ben…
Ik heb zo veel pijn en angst gehad dat ik mijzelf nu afvraag hoe andere mensen met dezelfde ervaringen dit aanpakken….
De kans op nog een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is natuurlijk wel wat groter in mijn geval….
Is het niet mogelijk om voor IVF in aanmerking te komen? Zodat je niet het risico loopt dat ik mijn tweede eileider ook kwijt raak… (al zijn de onderzoeken voor ivf enzo ook niet heel prettig denk ik…
Ik ben erg benieuwd hoe andere mensen dit ervaren en aanpakken…..
In oktober 2022 kwam ik er op vakantie met mijn partner achter dat ik voor het eerst in verwachting was.
Totaal onverwacht maar hartstikke welkom : )
Ik ben begin 2022 gestopt met de pil en mijn partner en ik dachten we zien wel wat er gaat gebeuren.
Helaas heb ik een miskraam gekregen een week nadat ik erachter kwam dat ik in verwachting was.
Sindsdien heb ik nog 4 miskramen gehad elke keer na 6 weken en een paar dagen.
Met als uiterst dieptepunt dat ik in juli met spoed ben geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap die ook nog eens geknapt was waardoor in ontzettend veel bloed in mijn buikholte had zitten en enorme pijn heb gehad.
Hierbij is mijn linker eileider verwijderd.
Dus 5 miskramen in nog geen jaar tijd…
Ik heb na de eerste miskraam waar ik erg verdrietig over was eigenlijk er erg nuchter onder geweest bij de andere miskramen…. Omdat je er toch een soort van rekening mee houden dat dat gaat gebeuren ofzo….
Ik heb zelfs een miskraam op kantoor gehad… en heb lang op wc gezeten maar daarna gedacht hoofd omhoog doorbijten en doorgaan…..
Maar ik moet zeggen dat ik na de operatie mezelf echt ben tegen gekomen….
Ook ben ik al een heel traject doorgaan voor het beginstadium van baarmoederhalskanker …
Ze hebben toen uiteindelijk een stukje baarmoederhals weg moeten halen…een jaar voordat ik voor het eerst in verwachting raakte…
Dus deze operatie voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap was echt even de druppel….
Ik ben een vrouw van 34 en mijn partner is 37…
Nadat wij er achter kwamen dat ik de eerste keer in verwachting was zijn we gelijk gestopt
Met roken … wat verbazingwekkend ook nog eens is gelukt in 1 keer…
wij gebruiken op dit moment een condoom omdat wij nog op vakantie gaan en ik als de dood ben dat ik nu rechts een buitenbaarmoederlijke zwangerschap krijg en dat dit knapt als ik in het buitenland ben…
Ik heb zo veel pijn en angst gehad dat ik mijzelf nu afvraag hoe andere mensen met dezelfde ervaringen dit aanpakken….
De kans op nog een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is natuurlijk wel wat groter in mijn geval….
Is het niet mogelijk om voor IVF in aanmerking te komen? Zodat je niet het risico loopt dat ik mijn tweede eileider ook kwijt raak… (al zijn de onderzoeken voor ivf enzo ook niet heel prettig denk ik…
Ik ben erg benieuwd hoe andere mensen dit ervaren en aanpakken…..
Laatst bewerkt:
