Hoi Allemaal
( lang verhaal )
Begin 2019 zijn wij naar het zh verwezen omdat zwanger raken niet lukte
Daar meerdere onderzoeken gehad
-bloedonderzoek
-zaadonderzoek
-hsg etc etc
Daaruit vonden ze niet veel geks dus het advies was ‘probeer het nog maar een half jaar’
Omdat het ons niet lekker zat hebben we een second opinion gevraagd
Daar kwam uit dat mijn tsh en anti tpo veelte hoog waren ( schildklier )
Aan de medicatie gezet en daarna echt snel zwanger geraakt
In de zwangerschap mocht ik van de verloskundige stoppen met de medicatie want de waardes waren voldoende volgens hen
Nov 2020 is onze dochter geboren
Nu wilden wij niet te lang wachten voor een evt 2e kindje ( ik word nov 33 en mijn man is 38 )
Omdat ik weer veel last had van vermoeidheid, niet af kunnen vallen en dergelijke ben ik eind juni opnieuw gecontroleerd op tsh
Daar kwam een waarde van 11.14 uit ( voor een zwangerschap moet ie onder de 2 zitten )
Mijn huisarts vond dat ik 6 weken moest wachten en daarna opnieuw moest prikken
Zonder medicatie
Voelde totaal niet goed
Maar wat doe je tegen de huisarts?
Eind Juli teste ik echter positief en ik heb daarop gelijk geeist dat ik wel medicatie krijg en nieuw bloedonderzoek
Daar kwam uit dat mn tsh nog te hoog was ( 7 ) dus ik mocht met lage dosering beginnen
Omdat ik mezelf slecht voelde en het me niet lekker zat en uiteindelijk bloedverlies kreeg mocht ik voor een echo komen
Daar vonden ze ‘niks’ in de baarmoeder, en werd ik met spoed naar het zh gestuurd met vermoeden buitenbaarmoederlijk
‘Gelukkig’ bleek het niet een bbz maar wel een miskraam helaas
19 aug te horen gekregen
20 aug begonnen met vloeien
25 aug klaar met vloeien
30 aug hcg van 1.4 en witte zwtest
Ik heb daarop gelijk een verwijzing naar de internist/endocrinoloog gekregen en dat ben ik geweest
Medicatie opgehoogd, over 2 wk weer terug bloedprikken en ik heb de diagnose Hashimoto gekregen..
Mocht ik zwanger raken sta ik ook bij haar onder controle dus heel fijn
Nu heb ik mn eisprong gevonden afgelopen maandag..
Later dan verwacht maar dat was te verwachten..
Ergens hoop ik snel zwanger te zijn
Maar anderzijds is de angst voor een volgende miskraam heel erg aanwezig
En ook de angst dat ik helemaal niet meer zwanger raak
Heeft iemand hier ervaring mee? Of paar geruststellende woorden?
Bedankt voor het lezen!
( lang verhaal )
Begin 2019 zijn wij naar het zh verwezen omdat zwanger raken niet lukte
Daar meerdere onderzoeken gehad
-bloedonderzoek
-zaadonderzoek
-hsg etc etc
Daaruit vonden ze niet veel geks dus het advies was ‘probeer het nog maar een half jaar’
Omdat het ons niet lekker zat hebben we een second opinion gevraagd
Daar kwam uit dat mijn tsh en anti tpo veelte hoog waren ( schildklier )
Aan de medicatie gezet en daarna echt snel zwanger geraakt
In de zwangerschap mocht ik van de verloskundige stoppen met de medicatie want de waardes waren voldoende volgens hen
Nov 2020 is onze dochter geboren
Nu wilden wij niet te lang wachten voor een evt 2e kindje ( ik word nov 33 en mijn man is 38 )
Omdat ik weer veel last had van vermoeidheid, niet af kunnen vallen en dergelijke ben ik eind juni opnieuw gecontroleerd op tsh
Daar kwam een waarde van 11.14 uit ( voor een zwangerschap moet ie onder de 2 zitten )
Mijn huisarts vond dat ik 6 weken moest wachten en daarna opnieuw moest prikken
Zonder medicatie
Voelde totaal niet goed
Maar wat doe je tegen de huisarts?
Eind Juli teste ik echter positief en ik heb daarop gelijk geeist dat ik wel medicatie krijg en nieuw bloedonderzoek
Daar kwam uit dat mn tsh nog te hoog was ( 7 ) dus ik mocht met lage dosering beginnen
Omdat ik mezelf slecht voelde en het me niet lekker zat en uiteindelijk bloedverlies kreeg mocht ik voor een echo komen
Daar vonden ze ‘niks’ in de baarmoeder, en werd ik met spoed naar het zh gestuurd met vermoeden buitenbaarmoederlijk
‘Gelukkig’ bleek het niet een bbz maar wel een miskraam helaas
19 aug te horen gekregen
20 aug begonnen met vloeien
25 aug klaar met vloeien
30 aug hcg van 1.4 en witte zwtest
Ik heb daarop gelijk een verwijzing naar de internist/endocrinoloog gekregen en dat ben ik geweest
Medicatie opgehoogd, over 2 wk weer terug bloedprikken en ik heb de diagnose Hashimoto gekregen..
Mocht ik zwanger raken sta ik ook bij haar onder controle dus heel fijn
Nu heb ik mn eisprong gevonden afgelopen maandag..
Later dan verwacht maar dat was te verwachten..
Ergens hoop ik snel zwanger te zijn
Maar anderzijds is de angst voor een volgende miskraam heel erg aanwezig
En ook de angst dat ik helemaal niet meer zwanger raak
Heeft iemand hier ervaring mee? Of paar geruststellende woorden?
Bedankt voor het lezen!