in dec begonnen om zwangr te raken en zou de 9de feb ong moeten worden ik had krampen en dacht laat ik toch een test doen wat ander half jaar lang altijd op tijd ongsteld,ik bedacht het niet van zwanger zijn zo snel kon niet, maar ja hoor 12 feb test gedaan bij mijn moeder thuis dacht leuk bij mij me moeder thuis en eerst gaf clear bleu aan zwanger !! ik schreeuwen van vreugde kon me ogen niet geloven, mijn moeder de trap op rennen naar boven want ik was in de bandkamer, en zij dacht ja ze is ong daarom schreeuwt ze, ik zo nee mama het geeft aan dat ik zwanger ben wacht gaan we samen kijken hoever ik ben, en na 2 min ofzo geeft dat ding aan hoever je bent 1-2 dt betekend 4-5 weken zwanger. mama gelijk aan mijn vader verteled iedereen was blij en 2 weken later mocht ik naar het zh voor eerste echo..
mijn man en ik konden het niet geloven we waren zo blij, we begonnen al met plannen maken,en 1ste echo gehad hartje gehoord echofoto meegekregen.ik was 7 w klopte precies maar ze wilde met 12 w termijn echo doen.
op 1 april moesten we voor 2de echo...
het ergste von dik van de zwangerschap dat ik elke ochtend moet braken maar het gekken was dqt mijn braken na 2w ophield mijn was zo blij voor mij dt ik niet meer hoefde te braken. en ja daar gaan we naar het zk op 1 april binnengekomen bij de gyn bleek dat het hartje was gestopt met 8w..
hoe kon dit nou gebeuren ik was zo overstuur kon het niet geloven.
huilen in tranen weg gegaan...
ik had geen bloedverlies terwijl het 4w al gestopt was ik had niks gemerkt nou braken waqs gestopt en mijn brosten deden geen pijn meer.
daaraan ha dik het kunnen merken maarja eerste zwangerschap ik weet ook niet beter...
toen zaterdagnacht kreeg ik heel erg pijn krampen in de nacht naar het zk bleek dat mijn baarmoedermond dicht is en dat hou din dat je lichaam het zelf niet gaat afstoten, ik heb 8 tabletten meegekregen om het op te wekken.
nou ik dacht dat ik dood ging, zondagochten om 9:30 kwam mijn schatje met vruchtzak eruit :-(
heel gek wel een opluchting na al die uren krampen en pijn...maandag 4 april echo bij gyn gehad alles was schoon gelukkig.
daarna 6 dagen gewoon ong geweest en 9 april was ik weer klaar net als altijd mijn menstuatie...
nu ben ik zo bang hoe het straks gaat als ik weer zwanger raak.
ik weet niet wat ik moet denken/doen of moet voelen.
kan ik wel weer blij zijn om zwanger te zijn.
ppfff moest het even kwijt mijn verhaal, het doe mij elke dag nog pijn om niet meer zwanger te zijn..
je eet niet meer voor twee...
mijn man en ik konden het niet geloven we waren zo blij, we begonnen al met plannen maken,en 1ste echo gehad hartje gehoord echofoto meegekregen.ik was 7 w klopte precies maar ze wilde met 12 w termijn echo doen.
op 1 april moesten we voor 2de echo...
het ergste von dik van de zwangerschap dat ik elke ochtend moet braken maar het gekken was dqt mijn braken na 2w ophield mijn was zo blij voor mij dt ik niet meer hoefde te braken. en ja daar gaan we naar het zk op 1 april binnengekomen bij de gyn bleek dat het hartje was gestopt met 8w..
hoe kon dit nou gebeuren ik was zo overstuur kon het niet geloven.
huilen in tranen weg gegaan...
ik had geen bloedverlies terwijl het 4w al gestopt was ik had niks gemerkt nou braken waqs gestopt en mijn brosten deden geen pijn meer.
daaraan ha dik het kunnen merken maarja eerste zwangerschap ik weet ook niet beter...
toen zaterdagnacht kreeg ik heel erg pijn krampen in de nacht naar het zk bleek dat mijn baarmoedermond dicht is en dat hou din dat je lichaam het zelf niet gaat afstoten, ik heb 8 tabletten meegekregen om het op te wekken.
nou ik dacht dat ik dood ging, zondagochten om 9:30 kwam mijn schatje met vruchtzak eruit :-(
heel gek wel een opluchting na al die uren krampen en pijn...maandag 4 april echo bij gyn gehad alles was schoon gelukkig.
daarna 6 dagen gewoon ong geweest en 9 april was ik weer klaar net als altijd mijn menstuatie...
nu ben ik zo bang hoe het straks gaat als ik weer zwanger raak.
ik weet niet wat ik moet denken/doen of moet voelen.
kan ik wel weer blij zijn om zwanger te zijn.
ppfff moest het even kwijt mijn verhaal, het doe mij elke dag nog pijn om niet meer zwanger te zijn..
je eet niet meer voor twee...