zwanger worden na miskraam lukt het wel

in dec begonnen om zwangr te raken en zou de 9de feb ong moeten worden ik had krampen en dacht laat ik toch een test doen wat ander half jaar lang altijd op tijd ongsteld,ik bedacht het niet van zwanger zijn zo snel kon niet, maar ja hoor 12 feb test gedaan bij mijn moeder thuis dacht leuk bij mij me moeder thuis en eerst gaf clear bleu aan zwanger !! ik schreeuwen van vreugde kon me ogen niet geloven, mijn moeder de trap op rennen naar boven want ik was in de bandkamer, en zij dacht ja ze is ong daarom schreeuwt ze, ik zo nee mama het geeft aan dat ik zwanger ben wacht gaan we samen kijken hoever ik ben, en na 2 min ofzo geeft dat ding aan hoever je bent 1-2 dt betekend 4-5 weken zwanger. mama gelijk aan mijn vader verteled iedereen was blij en 2 weken later mocht ik naar het zh voor eerste echo..
mijn man en ik konden het niet geloven we waren zo blij, we begonnen al met plannen maken,en 1ste echo gehad hartje gehoord echofoto meegekregen.ik was 7 w klopte precies maar ze wilde met 12 w termijn echo doen.
op 1 april moesten we voor 2de echo...
het ergste von dik van de zwangerschap dat ik elke ochtend moet braken maar het gekken was dqt mijn braken na 2w ophield mijn was zo blij voor mij dt ik niet meer hoefde te braken. en ja daar gaan we naar het zk op 1 april binnengekomen bij de gyn bleek dat het hartje was gestopt met 8w..
hoe kon dit nou gebeuren ik was zo overstuur kon het niet geloven.
huilen in tranen weg gegaan...
ik had geen bloedverlies terwijl het 4w al gestopt was ik had niks gemerkt nou braken waqs gestopt en mijn brosten deden geen pijn meer.
daaraan ha dik het kunnen merken maarja eerste zwangerschap ik weet ook niet beter...
toen zaterdagnacht kreeg ik heel erg pijn krampen in de nacht naar het zk bleek dat mijn baarmoedermond dicht is en dat hou din dat je lichaam het zelf niet gaat afstoten, ik heb 8 tabletten meegekregen om het op te wekken.
nou ik dacht dat ik dood ging, zondagochten om 9:30 kwam mijn schatje met vruchtzak eruit :-(
heel gek wel een opluchting na al die uren krampen en pijn...maandag 4 april echo bij gyn gehad alles was schoon gelukkig.
daarna 6 dagen gewoon ong geweest en 9 april was ik weer klaar net als altijd mijn menstuatie...

nu ben ik zo bang hoe het straks gaat als ik weer zwanger raak.
ik weet niet wat ik moet denken/doen of moet voelen.
kan ik wel weer blij zijn om zwanger te zijn.
ppfff moest het even kwijt mijn verhaal, het doe mij elke dag nog pijn om niet meer zwanger te zijn..
je eet niet meer voor twee...























 
Hey meid,

Ja een miskraam is verschrikkelijk en je moet het echt verwerken. Ook de angst dat het opnieuw fout gaat is de volgende keer heel sterk. Ik ging enorm op mijn lichaam letten.. of ik me nog wel zwanger voelde ed. Niet dat symptonen iets zeggen trouwens. Al lijkt dat in jouw geval wel zo natuurlijk. Maar ik weet dat je je elke dag anders kan voelen. De ene dag was ik wel misselijk en de andere dag niet... ik had niet elke dag zere borsten... soms weken niet. Die zwangerschap ging wel goed en ik mag nu ook alweer 38 weken zwanger zijn van wondertje nr 2. En in deze zwangerschap heb ik bijna geen klachten gehad. Klachten zeggen dus niet zoveel, maar weinig klachten kunnen je na een miskraam wel heel onzeker maken. Die eerste 12 weken tot de echo waren altijd een ramp voor mij. Ik kon me zo moeilijk ontspannen en relativeren vond ik al helemaal onmogelijk.

Ik hoop dat je snel weer zwanger bent. En dat het dan wel goed gaat. Dat je dan een mooie echo hebt met 12 weken. het zal niet makkelijk worden en het zorgeloos genieten zal er dit keer niet bij zijn, maar blij zul je wel zijn... al vliegt de angst je regelmatig naar de keel.

Sterkte meid!
 
bloempje bedankt voor je bericht het doet me goed om erover te praten of te schrijven als je dan leest/ziet hoeveel miskramen er wel niet zijn is toch niet nirmaal:-( het is pijnlijk moeilijk inderdaad hopen dat ik snel zwanger raak en dat het allemaal goed gast weet ik wilde zo graag weten wat dit zou worden j of m en alles perfect regelen maar nu heb ik zo iets van als ik zwanger raak boeit me niks meer als mijn kindje het maar goed heeft. je gaat jezelf ook soms kwalijk nemen heb ik niet goed opgelet of te hard gewerkt niet voldoende rust genomen weet ik veel van alles spookt er door mijn hoofd/hart weet je ik heb pijn mijn hart doet pijn ik heb huilbuien af en toe pfff ik weet het niet meer allemaal
 
Helemaal zorgeloos zal een volgende zwangerschap denk ik niet zijn. Maar blij ben je wel ook al is het in het begin nog voorzichtig. Zelf ben ik nu weer zwanger na een miskraam en ik moet zeggen natuurlijk ben ik heel blij maar echt genieten kan ik nog niet. Morgen heb ik mijn eerste echo 8 wkn als het goed is. Maar wat ben ik bang dat het toch niet goed is. Maar ja daar zal ik morgen achter komen. Sterkte verder!
 
Hey,
Ik lees je verhaal en wil je even wat positieve energie meegeven. Ik heb zelf vorig jaar kort na elkaar 2 miskramen gehad, in september en december. In februari bleek ik weer zwanger en inmiddels ben ik ruim 13 weken. De eerste weken waren niet leuk, maar na 3 echo's en gisteren het hartje gehoord te hebben ben ik er steeds meer van aan het genieten! En de miskramen, die toen heel heftig waren om mee te maken en me heel onzeker maakten, raken langzaam steeds meer naar de achtergrond. Dus geef de moed niet op! Geef het rustig de tijd maar blijf positief. Het komt veel voor en het gaat nog veeeeeeel vaker wel goed!
 
Terug
Bovenaan