Zwanger worden na missed abortion

lieve dames,

een paar weken geleden kwam ik er achter dat ik zwanger was totaal ongepland maar meer dan gewenst. Hoe pril het toen ook was we waren dol gelukkig na een goede eerste echo met een kloppend hartje kreeg ik 2 weken later bloedverlies.  De gyn nodigde me 1,5 week terug uit voor een extra echo en alles wat we zagen was een prachtig kloppend hartje en een gegroeid klein mensje. Geen zorgen zei ze er is nog maar 3 procent kans dat t misgaat. Afgelopen donderdag ging ik voor de termijn echo vol trots met mijn moeder. En al snel zag ik het het hartje klopte niet meer.. Alsof je wereld instort! En dan moet je smiddags nog naar de gyn om te kijken hoe en wat nu verder. Eenmaal bij de gyn bleek het dus echt zo te zijn onze uk was gestopt met groeien bij 8 weken precies. Ik kreeg meteen de keuze pillen of currutage. Ik heb uiteindelijk eerst voor de pillen gekozen en oww wat was dat heftig.

ik riep meteen dat ik nooit meet zwanger wou worden. Ik heb zo bang voor een volgende zwangerschap.

Maar nu een paar dagen later weet ik diep van binnen dat ik het in de toekomst wel weer heel graag zou willen.  Nu is mijn vraag hoelang waren jullie zwanger na een missed abortion? En hoe gingen jullie met die angst om?



Groetjes melanie
 
Hallo Melanie,

Mijn verhaal lijkt wel wat op dat van jou, al heb ik helaas geen goede echo mogen zien. Ik werd ook onverwacht zwanger in september 2015, maar de schrik maakte al snel plaats voor geluk! Met 8,5 week kreeg ik mijn eerste echo. Ik was zenuwachtig, maar voelde me lichamelijk goed, had geen bloedverlies dus had er vertrouwen in dat het goed zat. Tot ons grote verdriet was er op de echo vrijwel niets te zien. Waarschijnlijk was het al bij 5,5 week mis gegaan. Van de verloskundige moest ik na een week terugkomen om nog een keer een echo te maken, voor de zekerheid.. Maar eigenlijk wist ik wel dat het mis was.. Ook de volgende echo was inderdaad niet goed. Een aantal dagen later had ik een afspraak bij de gynaecoloog. Ik heb net zoals jij voor pilletjes gekozen. De miskraam kwam hierna vrij snel op gang. Een week later heb ik nog eenmaal pillen gekregen omdat niet alles weg was. Bij de echo daarna was wel alles schoon gelukkig. Bewust hebben wij daarna een tijd gewacht. Ik heb met name de eerste maanden erg veel verdriet gehad. Het voelde voor mij echt als een rouwproces.

Sinds vorige maand zijn we weer begonnen om opnieuw proberen zwanger te worden. Ik had zelfs al het vertrouwen al verloren dat ik nog eens zwanger zou kunnen worden.. Ik weet niet, ben zo gaan twijfelen aan alles down under.. Vorige week bleken deze twijfels echter niet terecht: ik ben opnieuw zwanger! Het voelt zo vreemd, ik ben blij maar vooral heel erg bang. Bang dat het weer mis zal gaan en ik weer niks zal merken zoals de vorige keer.. We kunnen niets anders dan afwachten en de dagen aftellen. Eigenlijk Is er weinig wat me gerust kan stellen maar ik probeer maar zoveel mogelijk afleiding te vinden.

Bij mij is er dus zeker angst, maar mijn wens op een kleintje is groter! Ik denk dat dat voor jou ook geldt als ik je verhaal zo lees. De toekomst is niet te voorspellen, ik probeer maar zoveel mogelijk van dit moment te genieten.

Veel sterkte de komende tijd en ik wens je een hele gezonde volgende zwangerschap toe!

Liefs
 
Van harte gefeliciteerd! Hoever ben je ?



ik moet zeggen dat ik het er nu aardig moeilijk mee heb zeker omdat ik ook nog is werk in de kinderopvang.  Ik heb aankomende woensdag de controle om te kijken of ik schoon ben. Ben heel benieuwd.. Wij hebben besloten om het uit eindelijk opnieuw te gaan proberen maar we maken er niet een ding van ( niet dat ik bewust op de dagen gemeenschap ga hebben of testen of iets ga gebruiken)

ik kwam er trouwens toevallig achter dat mijn moeder oma tante en andere oma allemaal bij de eerste een miskraam hebben gehad. Toch heel apart en weet niet of dat toeval is of iets anders.

heel veel succes met je zwangerschap ! Geniet er van! Door jou berichtje voel ik me al een stuk beter. Thanx



liefs
 
Hoi Melanie,

In het forum 'zwanger na een miskraam' vind je nog meer herkenbare verhalen, want mijn verhaal lijkt ook veel op de jouwe. Het blijft confronterend, dat vind ik ook, ook als ik denk dat het weer goed met me gaat... Kan me voorstellen dat het werken in de kinderopvang dat ook niet altijd makkelijker maakt!

Ik heb vorig jaar ook een missed abortion gehad, bleek ook 8wk oud, waarna ik na 1 goede cyclus weer zwanger was. Nu in januari helaas weer een miskraam, en nu wilde ik ook even liever niet meer zwanger worden... Afgelopen maand voor het eerst weer gevoeld dat het verlangen naar een kindje groter wordt dan de angst om weer zoiets mee te maken. Ik ben ook heel benieuwd hoe het nu gaat lopen..!

Succes met alles, bij mij hielp het vertellen aan anderen heel veel, weten veel mensen in je omgeving het?
 

Heey heey



ja aardig wat mensen die dicht bij staan wisten het en mijn werk ook ivm kinderziektes moest ik het wel vertellen.. Ik moet zeggen dat ik dit achter af fijn vind want heb ontzettend veel steun aan ze en het helpt inderdaad om er over te praten. Normaal ben ik wel iemand die zich groot houdt en waar je niks aan merkt maar met dit ben ik heel anders.  Ik moet zeggen dat een nieuwe zwangerschap mij ontzettend bang maakt maar aan de andere kant ben ik het levende bewijs dat het ook goed kan gaan ( mijn moeder had ook een missed abortion voor mij)



wat mij wel echt op valt is dat ik nu overal zwangere vrouwen zie  of ik heb er daarvoor niet zo op gelet.



mama-03  hebben ze bij jou ooit een oorzaak gevonden ?

Als je iets echt graag wil moet je ervoor gaan! Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je snel van een gezonde zwangerschap mag genieten!

Liefs
 
Hoi melanie,



Ook ik heb begin april een miskraam gehad.

Bij de termijn echo (11 weken) bleek de kleine met 7 weken gestopt te zijn met groeien. Na medicijnen is bij mij de miskraam op gang gekomen.



Wij waren al ruim 1,5 bezig om zwanger te worden en waren dan ook ontzettend blij om dat het nu eindelijk gelukt was. Wij hadden ook net de familie en vrienden het nieuws verteld. Hier heb ik ontzettend veel steun aan gehad gelukkig. Ik heb verder ook geen geheim gemaakt van de miskraam en ben er vrij nuCher onder. Ik merk dat mij dat heel erg helpt met het verwerken.

Wij zijn ook weer gelijk begonnen met ovulatietest en om zo snel mogelijk weer zwanger te worden. Vorige week dinsdag had ik een positieve ovulatietest. Ik verwacht dat mijn Nod volgende week dinsdag is. Ik heb het gevoel dat het nu wel weer raak is, maar zeker weten doe je pas na een test en echo natuurlijk.



Succes met alles. Als je het graag wil dan moet je er voor gaan. 1 ding wat ik geleerd heb van de miskraam is dat het jouw lichaam en leven is en dat jij beslist.



Xx Noortje
 
Heey heey

ik hoop voor je dat je volgende week een positieve test in handen mag hebben! Vond jij t opwekken met medicijnen ook zo heftig ?? Ik wist niet dat ik zoveel bloed kon verliezen zonder dood te gaan schrok er echt van! Mijn gyn die ik had toen ik de medicijnen kreeg zei dat ik een eerste menstruatie af moest wachten.. Gister was ik voor de controlle en alles was mooi schoon! Ik was nu bij me eigen gyn en die zei nou meis ga maar flink klussen dan zie ik je volgend jaar op de verloskamer. Ze zei dat een menstruatie afwachten helemaal niet nodig was..

heb jij een menstruatie afgewacht ??? Ik heb is goed nagedacht en ondanks dat ik zo jong ben verlang ik ontzettend erg naar een goede zwangerschap. Wij hebben besloten om het zeker opnieuw te proberen. Ondanks dat iedereen daar een mening over heeft. ( krijg vaak te horen naja je hebt nog tijd zat dus doe lekker rustig aan en ga eerst leven)

Ik duim voor je ! Laat je het even weten als je test positief is, ?



liefs Melanie
 
Hallo allemaal,
Ik kwam in begin december er ook achter dat ik zwanger was. Werd gelijk al niet meer ongesteld op de verwachte dag. Toen bij onze eerste echo 22 januari (11 weken zou ik toen zijn) bleek het hartje niet meer te kloppen en bij 9 weken gestopt te zijn. Ook nog naar de gyn geweest (1 week later) die had het bevestigd. Dus ook pillen gekregen. Die je vaginaal in moet stoppen. Bijna dood ervaring na klein halfuurtje kwam er bloedverlies en 10 minuten daarna stolsels zo groot als een vuist. Een hele koffie mok kon gevuld worden met dikke stolsels om de 5 minuten ik kon niet eens eventjes snel van huis. Toen 1/2 uur later kwamen er alleen maar meer en grotere en toen ben ik bewusteloos geraakt op de wc en kreeg helemaal koorts. De ambulance kwam eraan en heb met spoed een curretage gehad. Wat bleek was dat het vruchtje niet wou loslaten en het bloed zou blijven komen totdat ik dood zou bloeden. Ben meer dan 3,5 liter verloren in totaal. Voelde me nog weken heel zwak. Nog paar dagen in het ziekenhuis gelegen. Was echt een hele nare ervaring. Nu is het mei en we proberen nogsteeds zwanger te worden. Mijn menstruatie was al we vrij snel weer op gang en na de curretage was ook gelijk alles eruit. Emotioneel nog wel veel last van gehad maar heb van iedereen om me heen en de gynacologen en dokters geleerd dat het gewoon moedernatuur is er is geen andere oorzaak dan dat je lichaam merkte dat het kindje anders niet goed zou kunnen leven. Dat het kindje dan een hele ernstige afwijking bijvoorbeeld zou hebben. Maar het blijft veel verdriet. Ik wil graag weer zwanger worden maar ben bang dat me weer zoiets overkomt of dat ik niet meer (gemakkelijk) zwanger kan worden. 
 
 
 
Terug
Bovenaan