Zwanger worden na stilgeboorte

[Cathy Maas]

Dag lieve mama's,

Kort geleden zijn mijn vriend en ik op 30 weken zwangerschap ons lieve zoontje verloren. We hebben de zwangerschap om medische redenen moeten afbreken.

Nu is ons verdriet natuurlijk heel groot en staan we dagelijks stil bij het enorme verlies maar de wens naar een kindje is nog steeds enorm groot, zo niet groter geworden.

Hoewel het de afgelopen weken met momenten heel zwaar is geweest zijn mijn vriend en ik er sterker uitgekomen samen. Daar ben ik ons lieve zoontje heel dankbaar voor.
Hij was zo perfect en ik zag er zoveel in van zijn vader en van mij dat mijn wens naar een kindje samen enkel gegroeid is. En ik wil graag direct weer proberen om voor een broertje of zusje te gaan.

Begrijp me niet verkeerd want ik wil niet de indruk wekken dat ik al over het verlies van mijn zoontje ben, hoewel die gedachte wellicht gaat spelen bij sommige, maar mijn/onze kinderwens is zo enorm groot..

Ik ben opzoek naar verhalen van vrouwen die snel na een bevalling weer zwanger zijn geworden en hoe zij dit ervaren hebben -fysiek-.

Alvast bedankt voor het lezen van mijn verhaal

 

[Eline Sweers]

Ik herken heel erg wat je schrijft. Wij zijn 4 jaar geleden ons dochtertje verloren door een vroeggeboorte en ik wilde niets liever dan een kindje in mijn armen. Had zoveel liefde om te geven en zoveel verdriet. 3 maanden later was ik weer zwanger. Dat ging vrij vroeg mis. Daarna helaas nog een x een miskraam gekregen en daarna een gezonde zoon die nu 2 is. En nu weer zwanger. Zwanger na verlies is enorm zwaar, maar je moet doen waar je je goed bij voelt. Als dat is zsm zwanger worden moet je dat zeker doen.

 

[ZazouTwee]

Ik weet niet of je er iets aan hebt (of het al kent) maar op het YouTube kanaal van wilentien vertelt Willemijn ook over het verlies van een kindje. Zij was ook snel daarna opnieuw zwanger. Wie weet heb je iets aan haar video's!? Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik zou proberen me niet teveel aan te trekken van wat anderen denken. Iedereen rouwt op zijn eigen manier en jullie wens voor een kindje in je armen is nog niet vervuld dus het is helemaal niet gek dat je daar snel weer naar wilt streven!

 

[Wolkjes]

Hi Cathy,

Ik denk dat jou gevoel van een kindje in je armen wensen vrij normaal is. 30 weken lang leef je toe naar het idee dat je straks al je liefde kunt geven aan een kindje en dan ineens spat die droom uit elkaar. Maar de liefde is er nog steeds.

Ik kan niet meepraten over het verlies van een kindje na een lange zwangerschap. Ik ben 3 vruchtjes verloren voor de 10 weken, dat verdriet ken ik wel. En ik kan mij best stom voelen als ik mij afvraag hoe het leven zou zijn als deze kinderen wel geboren zouden zijn… Want waar maak ik mij druk om als er ouders zijn wier kindje wel geleefd heeft? En hoe kan het dat ik mij druk maak om wat er niet meer is terwijl we 3 gezonde kinderen hebben? De weg naar het ouderschap is soms mega ingewikkeld.

Wel heb ik ervaring met kort op elkaar zwanger zijn. Toen onze oudste 9 maanden was werd ik zwanger van de tweede. Dat was goed te doen lichamelijk.
Toen onze tweede 10 weken oud was bleek ik opnieuw zwanger te zijn. Dat vond ik lichamelijk wel pittig. Door alle hormonen merk ik dat mijn bekken instabieler is, dat mijn enkels en voeten meer moeten opvangen en loop ik bijna dagelijks met pijn. Onze zoon is ondertussen al 7 maanden.

Mocht je snel na je bevalling zwanger raken dan raad ik je aan naar je lijf te luisteren. Bij pijn echt rust te nemen en hulp in te schakelen als het nodig is. Dus thuis je man om hulp vragen en buiten de deur een fysio in arm nemen.

Een kindje vergeet je nooit, maar ik wens jullie een gezond broertje of zusje. Veel geluk?

 

[Cvdpluijm]

Wij hebben in september een zoontje gekregen met 34 weken zwangerschap en is 3 dagen op 1 oktober 2004 overleden aan leukemie en hersenbloeding.
In januari 2005 3 maanden later was ik weer zwanger toen heb ik 7 april 2005 met 12 weken een miskraam gekregen en juli 2005 weer 3 maanden later was ik weer zwanger en hebben wij in april 2006 een gezonde dochter gekregen.
Ik herken dus je gevoel dat je weer zo graag een kindje wilt hebben en ik deed het ook echt niet om ons zoontje te vergeten of te vervangen maar de wil was zo sterk.