Zwanger worden van de 2e

A

Anoniem

Guest
Hoi

Ik ben Jenny ben bijna 26 om precies te zijn 26 maart.
Heb een zoontje van 1 jaar. 12,5 maand.
Voordat ik zwanger was van hem heeft het bijna 5 jaar geduurd en uiteindelijk via IUI de eerste poging was het gelukt.

Nu zijn we alweer een half jaar bezig en wordt ik beetje onzeker en bang dat het weer niet op de gewone mannier kan of dat het zo lang duurt.

De gynecaloog heeft gezegd dat de kans groot is dat het nu wel snel lukt en op de normale mannier.
Wil er neit mee bezig zijn maar dat doe je toch automatisch.

Soms denk ik van wat doen mijn man en ik dan neit goed.

Heb nu even mijn hart gelugt en misschien kan ik hier mee praten met andere

Groetjes Jenny
 
Hoi Jenny,

Ik denk dat iedereen ergens je gevoel wel wat herkent. Ikzelf wordt een dag voor jou 26, en ben de trotse mama van een zoontje dat vorige week een jaar werd. Hij werd binnen de 3 maanden verwekt, maar ook ik heb nu die angst dat het wel eens lang zou kunnen duren. Ik voelde afgelopen maand voor het eerst mijn eisprong, wie weet zijn we al die keren voor niks aan het vrijen geweest? Misschien was mijn zoontje een gelukkig toeval? Natuurlijk heb jij al de ervaring dat het minder gemakkelijk zou kunnen gaan, en dat maakt het nog erger. Maar ik denk dat je best kan vertrouwen op wat je gyn zegt, die heeft er tenslotte voor gestudeerd. En mocht het zo zijn dat hij ongelijk heeft, kom je nu dan niet veel sneller in aanmerking voor... (ik weet niet meer wat het was en kan niet terugkijken)? Alleszins veel succes! Ik duim alvast voor je.

Groetjes,
Marian
 
WELKOM





Blijf positief denken

stressen bevorderd de zwangerschap niet



Ik duim voor je



groetjes natasja

 
Welkom Jenny,

Dat je er elke dag mee bezig bent is heel normaal, ook ik en de rest op dit forum denkt en zenuwd mee... Maar probeer de positieve kanten te zien, anders wordt je alleen maar negatiever tegenover alles! Ik duim voor je.
Groetjes en succes.
J
 
Hoi,

Herken het wel een beetje hoor.
Eigenlijk een beetje hetzelfde als bij Marian. De eerste was er 'zo maar' en we zitten nu pas in de 2e ronde, maar toch hou je onbewust het gevoel 'dan zal het nu wel lang duren' (maar daar gaan er maar niet van uit).

Overigens een hart onder de riem: kennissen van ons hebben er bij de eerste zo'n 8(!) jaar over gedaan (medische molen) en bij de 2e waren ze binnen een jaar spontaan (!) zwanger. Het kan dus allemaal goed komen voor jullie hoor. Wie weet roep je hier over 3 maand wel dat je zwanger bent.

Duim met je mee hoor.
Marije
 
Begrijp je gevoel maar al te goed. Heb een pracht van een dochter van 19 maanden. Het duurde ons in principe 5 maanden maar in tijd 8 of 9 (ben tussendoor 3 maanden moeten stoppen om medische redenen). Nu zitten we in principe in ronde 10 maar in tijd zijn we al 15 maanden bezig (mijn ventje verbleef 4,5 maanden in afganistan). Dat het allemaal zolang duurt, maakt het voor mij moeilijk. Soms denk ik dat er nooit een broer of zus komt. Toch zou ik zeggen geef de moed niet op
 
Hoi
Ook ik begrijp je heeeel goed. Alhoewel bij mijn eerste  het in ronde 3 gelukt is, staan we er nu bij stil dat het echt niet van zo zelfsprekend is.
Mijn zoontje is nu 2.5 en ik zou hem heeeeeeeeeeel graag een broertje of een zusje geven. Echter toen 1.5 jaar geleden de wens kwam bleek bij een controle uitstrijkje dat ik een voorstadium van baarmoederhalskanker had. Na heel veel onderzoeken is besloten om te operen. Een half geleden kregen we groen licht ( tot het volgende uitstrijkje in april) om proberen zwanger te worden. En dat is tot nu toe niet gelukt.
En in april ben ik weer afhankelijk van de uitslag van het volgende uitstrijkje.

Je zal begrijpen ik begrijp je wens heeel goed en ik hoop dat jullie wens dan ook gauw in vervulling mag gaan.
Succes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan