zwangerschap afbreken

A

ANONYMOUS_USERNAME

Mijn vrouw is 9 weken (gepland) zwanger. Na een periode van vreugde is dit omgeslagen in een zeer negatief gevoel over de zwangerschap. Zo erg zelfs dat ze de zwangerschap wil afbreken.
Ik heb op internet gekeken onder prenatale depressie, en het lijkt heel erg daarop. Ik heb erg veel moeite met haar beslissing en wil alles in het werk stellen om het niet te aborteren. Wie heeft ervaringen met zulke depressies en gedachten en kan mij en mijn vrouw adviseren wat de beste aanpak is?
 
Goedemorgen,



Ik kan jullie situatie natuurlijk niet beoordelen, maar het lijkt mij
dat het inroepen van professionele hulp geen kwaad kan. Ik zou in elk
geval contact opnemen met m'n huisarts zodat die je/jullie eventueel
kan doorverwijzen. Bij een echte depressie heb je alle hulp nodig die
je kunt krijgen, dan kun je als partner niet in je eentje aan.



Ik wens je veel sterkte en succes en wijsheid!



Paulette

 
Hoi!

He das echt wel balen. Het enige dat ik weet is dat je eerst een echte intake krijgt waarom je een abortus wilt. En dan sturen ze je weer weg om nog na te denken. Tenminste zo ging het bij een vriendin van mij. Zij heeft nu dus een geweldige zoon van 3 weken.

En het lijkt me zeer verstandig om inderdaad je huisarts even te bellen en het alvast te bespreken.

Heel veel sterkte,

groetjes Renske
 
Ha Rieskuh,

Een advies van mij kant is hetzelfde als de vorige meiden...
Bel of ga naar een dokter en praat hierover. Hij kan jullie vast en zeker doorsturen naar een specialist. Niemand kan dit beter als een specialist om hier achter te komen wat er door het hoofd speelt van je partner. Ik zou er ook vaart achter zetten als ik jou was. Anders is ze verplicht om nog heel snel een beslissing te nemen ook. Misschien komt de angst voor het onbekende wel hoog boven...
Ik wens jullie beide veel succes en sterkte toe.
Groetjes J
 
Ik sluit me aan bij de dames hierboven: ga naar de huisarts voor hulp. Internet is leuk, maar zal je niet verder helpen!

Heel veel sterkte en ik hoop dat jullie eruit komen!

Groetjes Brenda
 
Hallo Rieskuh,

Wat een moeilijke situatie zeg! Wat is de reden dat je vrouw er nu zo anders over denkt?
Is ze bang voor alles wat gaat komen of is ze er nog niet aan toe?

Ik denk dat de reden heel belangrijk is voor de aanpak.

Alfie
 
Hoi Rieskuh,

Ik zou zeker hulp zoeken. Ikzelf ben nu 32 weken zwanger en heb vanaf het begin ook een prenatale depressie. Ben zelf pas met 24 weken hulp gaan zoeken en wordt nu heel goed begeleid. Ik heb anti depressiva gekregen,  seroxat, deze schijnen het minst schadelijk te zijn. Wat zijn de symptonen van je vrouw? Bij mij  uitte het zich in  o.a. spijt hebben van mijn zwangerschap,geen gevoel hebben voor het kind, het kind uit mijn buik willen. Voor jullie duurt de zwangerschap nog even, dus ga naar de huisarts. Als dit een goede is , zal hij jullie doorverwijzen.

Sterkte!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan