Zwangerschap en bevalling verwerken

[ANONYMOUS_USERNAME]

<p>Hallo allemaal!</p><p> </p><p>Ik ben een trotse mama van een zoon (maart 2017) en een dochter (mei 2019). De zwangerschap van mijn zoon was een droomzwangerschap. Weinig kwaaltjes en een prachtige buik! Er volgde een zware, lange en spannende bevalling. Deze bevalling moest ik echt een plekje geven, maar al snel kreeg ik 'de kriebels' voor een tweede. Zwanger zijn vond ik geweldig en een tweede bevalling kon nooit erger zijn dan mijn eerste, toch?</p><p> </p><p>De zwangerschap van mijn dochter heb ik echter als zeer zwaar ervaren. Ik mag echter niet klagen; ben niet 9 maanden misselijk geweest, er waren voor mijn meisje geen ernstige complicaties en ik kreeg een gezonde babt. Toch was de zwangerschap wel zwaar en echt niet leuk. Ik kreeg weer een schitterende buik, maar heb er weinig van kunnen genieten. Waar ik mijn eerste zwangerschap geweldig vond, voelde dit verschrikkelijk... Uiteindelijk werd mijn dochter na een bevalling van 6 uur gezond geboren. Al was het allemaal wel spannend omdat het persen (te) lang duurde en haar hartslag ernstig verzwakte. </p><p>Toch merk ik dat ik deze zwangerschap en bevalling maar moeilijk kan verwerken of een plekje kan geven. Ik denk er veel aan terug en zit er best mee. Ik zou heel graag ooit (voorlopig niet, maar ooit..) een derde kindje willen, maar zie een nieuwe zwangerschap en bevalling eigelijk niet zitten... Naar een psycholoog oid voelt een beetje overdreven... Zijn er mama's die zich hierin herkennen? Wat hebben jullie gedaan om dit te verwerken?</p><p> </p><p>Ik vind dit alles best lastig, omdat ik besef hoe dankbaar ik mag zijn dat ik 2x zwanger ben geweest en 2x een gezonde baby heb gekregen, maar het gevoel is er toch... </p>

 

[TJF]

Ik herken deels wat je schrijft. Ik heb alleen 2 zwangerschappen gehad waarbij ik me gewoon niet lekker voelde. Ik voelde me echt ongelukkig. 2 goede bevallingen gehad gelukkig. 
Wat bij mij werkte was er vooral veel over te praten, de zwangerschap en bevalling steeds vertellen. En vooral aan iemand die het niet bagatelliseert. Want ja, je bent super dankbaar dat je kinderen mag krijgen etc. Maar dat betekent absoluut niet dat je je altijd gelukkig en goed moet voelen over zwanger zijn en de bevalling.  Dus je bent ook echt geen zeur ofzo als jij het als zwaar hebt ervaren, is dat het ook. 
Ik hoop dat je het goed kan verwerken! 

 

[Gebruiker10085375]

Ik heb ook geen fijne bevalling gehad, alle medische ingrepen zijn wel aan de pas gekomen totdat mijn zoontje zijn hartslag zo daalde dat ik met spoed onder algehele narcose een keizersnede kreeg. Ik heb hier flink veel last van gehad. Dit was vorig jaar. Ik ben niet veel later naar de psycholoog gegaan. Ik hem EMDR gekregen en er veel over kunnen praten. Dit heeft mij heel goed geholpen. 
Het is echt niet overdreven om hulp te zoeken. Er zijn gespecialiseerd psychologen voor dit soort problemen. 
Ik zou het juist aanraden om het wel te doen omdat je nu al bijna een jaar met dit gevoel loopt. Ga naar de huisarts zij kunnen je doorverwijzen. 

 

[Klijn]

Ken je Colour Your Cloud? Dit is een organisatie die vrouwen ondersteunt die ren moeilijke zwangerschap, bevalling of kraamtijd hebben (gehad). Ik heb er zelf geen ervaring mee (alles ging hier gelukkig prima), maar dit werd als tip gegeven door mijn kraamzorg!