Zwangerschap en blindedarmontsteking , BEN ALERT!

<p>Lieve mensen, Mijn bericht is niet het allerleukste bericht maar ik wil dit graag met jullie delen zodat jullie alert zijn. Vorige week met 32weken zwangerschap had ik aan het eind vd middag wat zeurderige buik/rugpijn. dit werd savonds  erger, ik wijdde dit aan problemen met stoelgang ofzo. Op den duur werd ik ook misselijk. De pijn was niet ondraaglijk maar wel erg vervelend. uit voorzorg toch maar even gebeld met het zh. (Ik sta al wekelijks onder controle ivm groei van onze kleine meid)het zh wilde graag dat ik langskwam om uit te sluiten dat het geen weeën waren. Ik had de volgende dag een afspraak met gynaecoloog ivm groeimeting maar oké, ik kom wel langs voor een CTG.alles was goed en na zo’n 1,5 uur kon ik weer naar huis. (CTG/urine controle/geen koorts, hield geen vocht vast, baarmoedermond zag er goed uit etc) dus weer naar huis Wel met een zakje want tijdens het zh bezoek meerdere malen moeten overgeven.mijn moeder die ik mee had gevraagd ivm vervoer mocht NIET mee naar binnen ivm Coronamaatregelen en heeft 1,5 uur staan wachten op de parkeerplaats van de SEH. het lopen ging niet zo makkelijk, ik liep wat krom door de pijn. Onderweg naar huis moest ik weer overgeven dus gelukkig zakje meegekregen!de hele nacht niet geslapen door de pijn, paracetamol hielp niet. volgende dag controle van de groei, nog steeds voelde ik me ziek en liep ik niet zo vlotjes. Deze keer mijn moeder WEL meegenomen naar binnen, ze gaven aan dat dit niet mocht maar ik heb haar niet weg laten sturen gezien mijn gezondheid op dat moment. Na de echo gesprek met gynaecoloog. Deze besloot om mijn bloed te laten onderzoeken. rond 13.30 was ik thuis, wat Brinta met melk gegeten en rond half 3 weer op bed gaan liggen. Ik lag net 5 min en toen belde de gynaecoloog.hij vroeg of mijn klachten nog aanwezig waren. Ja!in mijn bloeduitslag hadden ze iets wat verhoogde infectie waardes gevonden dus hij vroeg mij om weer terug te komen naar het ZH!dit kon namelijk wijzen op een blindedarmontsteking. om 15.15/15.30 waren we weer terug.om 17.00 een echo gehad, hierop was de blinde darm niet te zien Ivm zwangerschap dus moest er overlegd worden voor evt een MRI scan.inmiddels was ik niet meer misselijk en wilde ik net een peperkoekje gaan eten. Ik nam 1 hapje, toen werd gezegd dat ik niks meer mocht eten en drinken. Dit voor het geval er toch een operatie nodig zou zijn, je moet dan namelijk 6 uur nuchter zijn! om 20.00 heb ik een MRI gekregen. Zware plaat op m’n buikniet heel veel fijn met de al aanwezige buikpijn.na de MRI moest er door verschillende artsen gekeken worden wat er nodig was.Rond 21.30 was mijn geduld echt op. Ja we zijn druk in overleg over u.ja kan wel zijn maar ik wil wat weten want wil onderhand naar huis!!ik had ook niet verwacht dat er een blindedarmontsteking zou zijn! toen heeft de aanwezige gynaecoloog toch maar verteld dat ik waarschijnlijk moest blijven, beginnende blindedarmontsteking. vanaf toen ging het allemaal redelijk snel en gingen ze mij voorbereiden voor de OK.longrijping gekregen voor de kleine meid, want de operatie is niet zonder risico. Al is dit tijdens zwangerschap goed te opereren blijft er een risico dat de baby gehaald zou moeten worden. Om 23.00 werd ik de OK ingereden! De operatie is goed verlopen en onze kleine meid zit nog steeds in mijn buik ? De volgende dag hoorde ik dat het niet ging om een beginnende blindedarmontsteking maar dat hij al vergevorderd was, dat we er op tijd bij zijn geweest! Met dank dus aan de alerte gynaecoloog van die middag die mij bloed had laten prikken.ook schijnen de klachten van een blindedarmontsteking minder heftig te kunnen zijn door de zwangerschap omdat de baarmoeder de blindedarm wat verdrukt ofzo. Op wat wondpijn/buikpijn na voel ik mij prima! het advies wat ik jullie wil geven ben alert.ik dacht echt dat het allemaal wel mee viel, maar niets bleek minder waar!de engste gedachte vind ik wel dat ik ben geopereerd aan mijn blinde darm (verwijderd via kijkoperatie) MET een BABY in mijn buik! Groetjes Ilpa</p>
 
Wat een heftig verhaal. En zeker nu nog het herstel. Sterkte daarmee. 
Ik heb niet het zelfde meegemaakt maar 3 maanden na mijn bevalling een acute blindedarmontsteking gekregen. Ik weet niet wat meer zeer deed, mijn bevalling of deze pijn. Echter werd ik bij de huisarts niet serieus genomen. Zij gaven aan dat mijn lijf nog aan het herstellen was van de bevalling, ik moest vast ongesteld worden etc etc etc. Ik mocht niet naar de eerste hulp. 
Uiteindelijk is mijn man heel duidelijk geweest dat wij niet zo naar huis gingen omdat ik geen pieper ben. Dus toch doorverwezen naar de eerste hulp. Daar bleek dat ik dus een acute blindedarmontsteking had. Meteen geopereerd en vervolgens een lang herstel.  
Alle signalen die je op internet leest had ik wel. Alleen de pijn zat bij mij niet in de zij maar laag in mijn lies. Dat kan doordat je darmen weer herpositioneren door de zwangerschap. Dus laat je niet afschepen bij klachten, zeker als je zoveel pijn hebt!
 
 
Hoi JuBle,
dank je voor je reactie! 
Precies om deze reden ook dit topic geplaatst! 
of jij nu degene bent die het bagatelliseert of een arts.
GEEN risico's nemen! Daar ben ik me nu maar al te bewust van!
een bloedonderzoek kan al uitwijzen of er evt infectiewaarden zijn!
groetjes ilse
 
Terug
Bovenaan