Zwangerschap en zwaarwerk!!

<p style="text-align: left;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; caret-color: #222222; color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Dag iedereeen,</span><br style="-webkit-text-size-adjust: auto; caret-color: #222222; color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;" /><br style="-webkit-text-size-adjust: auto; caret-color: #222222; color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;" /><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; caret-color: #222222; color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Ik zit zelf een kleinbeetje met een dilemma. Zelf werk ik 32 uur in de week (4dagen) in de schoonmaak. Fabriekschoonmaak. Het is veel buk, til, lopen en staan. Zo maak ik op, onder en achter grote machines schoon.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; caret-color: #222222; color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Zit nu zelf op 19 weken. En merk dat alles wel erg zwaar voor me begint te worden.  Ik </span>merk dat de werkzaamheden moeizaam verlopen. Ik word vaak duizelig en moet vaak tussendoor Wat rust nemen. Daarnaast heb ik het idee dat er ook weinig rekening gehouden wordt met mijn zwangerschap. Vandaag werd mij verzocht om op een ladder te klimmen en kreeg ik commentaar toen ik tussendoor wat rust nam.<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; caret-color: #222222; color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;"><br /></span></p><p style="text-align: left;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; caret-color: #222222; color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Heb hier al wel contact over genomen met HR. <br />Ben bek en bek af na een werkdag, en dan kom je thuis en dan heb ik nog een kleine van 11 maanden en de huishouding.</span></p><p style="text-align: left;">Ik vind het zo ontzettend moeilijk, want ik wil niet overkomen als die verveelde collega die zwanger is. Maar aan de andere kant moet ik ook aan me zelf en de kleine denken.<br /><br /></p><p style="text-align: left;">hoe denken jullie hierover? </p>
 
Ik ben zelf met 26 weken 2 dagen minder gaan werken omdat ik veel last had van harde buiken op het werk. Ik werkte fulltime in het onderwijs. Eerst vond ik het echt de grootste onzin dat dit nodig was. Uiteindelijk toch het advies van de verloskundige opgevolgd en al snel merkte ik dat ik weer meer energie had en de harde buiken nauwelijks nog voorkwamen. 
mijn baas had ook alle begrip en vond het dan ook helemaal prima dat ik 2 dagen minder ging werken. Zo heb ik het tot aan mijn verlof toch nog goed kunnen volhouden en had ik ook weet energie om naast mijn werk andere dingen te doen.
Zorg goed voor jezelf en de kleine in jouw buik. Gezondheid gaat voor alles.
 
Ik werk ook in de schoonmaak en ben rond die periode op 75% basis gaan werken. Je baas krijgt dit gewoon vergoed via het UWV. Paar weken later zelfs op 50% en vanaf 32 weken op therapeutische basis. 
Voel je vooral niet de vervelende collega. Maar houd rekening met die kleine in je buik en denk aan jezelf! Je kan het beter nu al wat rustiger aan gaan doen dan dat je straks helemaal in de ziektewet moet omdat je het niet meer volhoud en andere klachten hebt gekregen. 
 
 
Gebruiker/onderwerpstarter, ik begrijp heel goed wat je bedoeld, ik heb zelf ook een fysiek zwaar beroep in de zorg en precies wat jij zegt, thuiskomen en geradbraakt zijn en veel pijnklachten. Maar wanneer is dan het moment om dit met je werkgever te bespreken hè?!  Ik ben nu 23 weken en heb de moed nog niet verzameld, wel aan 1 goede collega verteld hoe ik me voel, zij had niks door en dacht juist dat het prima ging.  Dus ik snap echt helemaal je gevoel wat je zegt je wilt niet die ene zeurende zwangere collega zijn... maargoed, wat je nig liever niet wilt is constant met klachten rondlopen, wellicht dan toch het eerste staphe nemen en even met je werkgever gaan praten? Ik denk dat ik dit over een dikke week ga doen. 
 
Hoihoi!
Kom alsjeblieft voor jezelf op! Anderen zouden dit in jouw situatie ook doen.. niemand kan voelen wat jij voelt! In mijn 1e zwangerschap ben ik te lang doorgelopen met bekkenproblemen waardoor ik in 1 keer volledig ziekgemeld moest worden en huilend bij mn baas zat. Ik ben nu zwanger van de 2e en echt van plan dit keer eerder en beter voor mezelf op te komen... je hebt alleen jezelf ermee en je draagt zorg voor een lief klein babytje! Veel belangrijker! Plus ziekmelding door zwangerschap krijgt je werkgever vergoed... (vond ik zelf een prettig idee)
Sterkte ermee!
 
Bedankt voor jullie reacties, ben met mijn baas in gesprek gegaan. Ik mag kijken hoe ik me voel na mijn 3 weken vakantie ( nog 2 daagjes) en dan mag ik eventueel of kortere dagen of volledig in de ziektewet. 


vond het wel erg spannend om deze stap te zetten. Wel blij dat ik t gedaan heb. 
 
Terug
Bovenaan