Zwangerschapsdementie

Hoi allemaal,

ik zat net even terug te lezen in het forum van de januarimoeders en moest opeens terug denken aan de tijd dat ik zwanger was.

Ik had vreselijk veel last van zwangerschapsdementie, maar wilde dat niet toegeven omdat mijn man me er vreselijk mee zat te plagen! Ik vond namelijk dat ik alles op een veel logischere plaats neerlegde dan dat het voorheen gelegen had.

Zo heb ik de complete administratie van ons bedrijf opnieuw gearchiveerd!!!! Ook vond ik het een logische plaats voor alle autosleutels om in de koelkast te liggen. Als Mattijs me vroeg waar of iets was, was mijn standaardantwoord:"Op zijn plaats." Waarop dan altijd steevast gevraagd werd waar of dat deze week dan weer was.

Mattijs zoekt in dit huis ook niet meer en zeker niet naar papieren van het bedrijf. Vinden doen we ze nl geen van beiden!  Was vooral lastig toen ik niet aan boord was rond de bevalling.  Ik heb de randomreader van de bank nog steeds niet gevonden, heb maar een nieuwe aangevraagd.

Ik moet een ramp zijn geweest om mee te leven. Hoe die kerel het met me uitgehouden heeft is me een raadsel!

Het enige wat ik heel efficient heb gedaan is de kinderkamer indelen. Daar heb ik nog niets aan veranderd! Ik heb zelf alle meubels in elkaar gezet (Ikea), omdat ik niet een dagje kon wachten tot Mattijs het zou doen. (Wie weet komt de baby wel 4 maanden te vroeg, dan moet de kamer toch klaar zijn!)

Mijn vraag is: Hebben jullie ook nog last van dit soort  "naweeen" van de zwangerschap? Ik weet bijv. dat mijn moeder nog blikken eten in huis had toen mijn jongste broertje geboren werd (na 3 jaar en 10 maanden) die ze gehamsterd had toen ze zwanger was van mij, want er kon wel oorlog komen.

Ik moet nog steeds de hele administratie opnieuw doen, maar daar zie ik als een berg tegen op als ik steeds weggeroepen word door die kleine. Bij de volgende zwangerschap doe ik meteen een hangslot op de kast bij de eerste positieve test en leg ik de sleutel op een echt logische plaats, zodat ik hem na de zwangerschap weer kan vinden! (Misschien de vriezer deze keer?!?)

Groetjes Ilona
 
Hahaha,

Ik was en ben ook zo dement als een deur. Ik maak lijstjes, maar raak ze kwijt. Overal zwerven dingen op compleet onlogische plaatsen rond. Dan ga ik naar boven of naar de winkels om iets te doen, maar keer ik met alles terug behalve dat (echt, ik ging een wasmand kopen en keerde terug met glaswerk, babyvoeding, anti-onkruid...en geen wasmand). De was blijft standaard te lang in de machine omdat ik vergeet dat ik 'm erin heb gestopt.  
Ook vind ik nog overal plastic zakjes terug van mijn zwangerschap. Ik moest nl steeds overgeven en had dus in al mijn tassen vuilniszakjes gestopt. En die zitten er tot op de dag van vandaag in, ik moet steeds zo lachen als ik ze zie!
Enne...ook op het forum raak ik de draad kwijt. Dan denk ik 'oh ja, even deze zin afmaken en dan vertel ik dat'. En als ik dan klaar ben met die zin, heb ik geen idéé meer wat ik ging schrijven!

Groetjes,

Eveline
 
Gelukkig ben ik niet de enige! Ik word echt niet goed van mezelf!! Ik moet ook alles op schrijven maar dan vergeet ik op mijn briefje te kijken en ben ik het dus weer vergeten. Ik stuur normaal iedereen kaartjes met verjaardagen etc. ik denk niet dat ik al èèn kaartje optijd heb verstuurd. Ik schrijf ze netjes optijd,leg ze op het kastje (waar ik 10x per dag langs kom) schrijf op de kalender kaart posten,en toch op een of andere manier kom ik er de volgende dag achter dat ik het weer vergeten ben en soms duurt het dan nog een dag of 2 voor hij echt op de post gaat. Erg zeg,maar zou het nog goed komen?
Groetjes Mikkie.
 
Wat die hormonen toch allemaal met je doen he!! Ik begin nu wel weer wat te onthouden maar het was erger. Ik ben weer aan de pil maar ik ben hem al 3 keer vergeten, terwijl die in badkamer voor mijn neus ligt.
Heb hem daar expres neergelegd om hem niet te vergeten .
Tijdens mijn zwangerschap heb ik mijn man een keer gebeld omdat ik in de stad was en was vergeten waar ik mijn auto had gelaten, erg he!!
Soms denk ik wel eens dat ik een paar hersencellen heb ingeleverd!
Deze aan Evi heb meegeven! Ach het zal allemaal wel goedkomen.
Ik kan er wel om lachen,

groetjes Sonja
 
Ha meiden,
heb smakelijk gelachen om jullie voorbeelden. Zo erg  is het bij mij allemaal niet. Vergeet wel eens iets, maar dat is niet meer dan eerst.....
Moest vroeger ook al lijstjes maken en dingen opschrijven dus...
Mijn  vriend heeft er meer last van, die moet ik zo vaak aan dingen herinneren.
Groetjes Veerle
 
Terug
Bovenaan