zwangerschapssuiker

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo allemaal,

Ik ben sinds vanavond nieuw hier... Dus weet nog niet zo goed hoe het werkt, maar ik probeer het gewoon op deze manier en zie wel of het goed gaat.

Ik ben al moeder van een wondertje van 5 jaar oud. Ik en mijn man konden niet op de natuurlijke manier zwanger worden en ons meisje van 5 hebben we dan ook mogen krijgen via een ICSI behandeling. Erg mooi dat het er is en we zijn dan ook onwijs maar ook echt onwijs trots op haar. We genieten iedere dag nog steeds van ons wondertje.

5 jaar lang na de bevalling heb ik gedaan zonder pil. Want zwanger worden lukte toch niet. Al die tijd hebben we altijd zitten twijfelen of we nog een keer voor een ICSI behandeling zouden gaan voor nog een wondertje. maar we hadden na lang wikken en wegen de knoop doorgehakt en met z'n drietjes te blijven. ( dit doordat ik heel rot na de zwangerschap depresies heb gehad )

Afgelopen februarie kwamen we er ineens achter dat ik zwanger was. Zo spontaan! Wat waren we blij en dolgelukkig maar wel ff in de war. We hebben en ander huis moeten kopen ivm ruimte gebrek, alles weer opnieuw moeten kopen omdat we alles weg hadden gedaan.

met 20 weken kreeg ik een echo en daarop zei de echoscopiste dat ze de baby best wat aan de grote kant vond. Mijn VK hierop zei dat ze dat wel mee vond vallen. zo'n 4 weken later zei een andere VK dat ze toch vond dat de baby aan de grote kant was en wilde een test doen. En zo kreeg ik te horen dat ik zwangerschapssuiker had.
sinds dien kwam alle ellende erom heen. me oma die in 5 weken erg ziek werd en overleed, m'n schoonvader die een zware operatie onderging met kans op kanker... gelukkig is dit nu uitgesloten en ik die heel veel last had van mijn bekken en schaambeen. De suiker ging opzich heel goed. Mijn waardes lagen altijd tussen de 4 a 6 Deed dan ook wel al snel aan een dieet en dat ging super goed.
Ondertussen ben ik nu 36 weken en ik kan niet meer. een week geleden was er een groeiecho gedaan en werd het kindje berekend op 3620 gram. het kindje is wat groei betreft ver over het gemiddelde van de groeicurf heen. Ik maak me er erg druk om wat bevalling betreft en de gezondheid.

vorige week dus bij de gyno geweet voor een groeiecho. ze wilde weer nu 2 weken aankijken en volgende week gaan ze kijken wat ze gaan doen. ze hopen dat het kindje zelf komt, maar ik kan het niet aan als het kindje straks nog groter wordt. Ik kan snachts echt niet meer slapen, kan me niet meer omdraaien en lopen gaat bijna niet meer vanwege me bekken en schaambeen. en ben zooooooooooo moe.

Iemand nog ervaring hiermee. en als ze vorige week hebben gezegd dat ze een binnenwaards onderzoek gaan doen volgende week.. kan ik er dan vanuit gaan dat ze volgende week gaan kijken en stappen gaan ondernemen!?

Een onzeker moedertje
Jessica
 
Hoi Jessica.

Ik herken me helemaal in jou! Na mijn tweede heb ik een postnatele depressie gehad die 10 maanden heeft geduurd. Toen we graag een derde wilde, hebben we hier echt goed over na gedacht. Maar we weten nu dat ik het kan krijgen en kunnen we snel ingrijpen.
Mijn tweede was ook een suikerbaby. Ik had werkelijk een enorme buik, droeg alleen naar voren en ben klein. Ik kreeg alleen maar medelijdende blikken van mensen. Maar de vk vond het normaal en de baby zou niet groter zijn dan 6,5 pond.
Toen ze geboren werd bleek ze echter 8 pond te zijn!! De vk had het helemaal mis en heeft nooit alarm geslagen. Ik ben dan ook nooit getest op suiker. Ze moest een dag langer in het ziekenhuis blijven tot de suikerwaardes goed waren.

Dit keer heb ik er op gestaan dat ze mn suiker in de gaten houden. Echter is mijn suiker goed, zat telkens rond de 5 geloof ik. Alleen de baby is weer erg groot. Bij de 20 weken echo was hij iets boven het gemiddelde, maar niet zorgwekkend. toch heb ik gestaan op een groeiecho met 35 weken. En ja hoor, baby lag 2 weken voro op de groei. Ze verwachten dat hij met 40 weken (volgende week) 8,5 pond is.
Ik ben heel erg bang voro de bevalling, ben zo bang dat het op het eind mis gaat.
Ook ik heb erg veel last van bekkenpijn, voornamelijk in mijn schaambeen. Slapen doe ik ook al weken niet door de pijn. Ik ben echt helemaal gebroken. De vk wilde met 38 weken toucheren en als het mogelijk was strippen. Maar ik zat nog dicht, dus dit kon niet. Ze verwacht ook dat de kleine pas met 41 weken gaat komen.
Omdat ik het niet meer trek heb ik me door laten verwijzen naar de gyn voor een inleiding. Hier moet ik morgen voor. Het is aan de gyn of hij wil gaan inleiden of niet.
maar ja, zoals je kunt zien aan de tijd, is het weer een nacht beneden wakker zitten voor mij. De laatste 2 nachten is dit niet vanwege de pijn, mar omdat het kindje aan het feesten is. Mn hele buik gaat heen en weer en mn ribben worden als voetbal aangezien. Ik ben nu zo boos, ik kan niet meer, ik wil mn eigen lichaam terug!!!
Dus ik voel me net als jij, echt $%@&@ dus.
De gyn zag met 35 weken geen reden om in te leiden vanwege de grootte. Maar gelukkis schijnt bekkenpijn wel een reden te zijn om in te leiden. Dus dan gebruik ik die reden maar.
Ik zit nu al op een punt, als kun hem niet gaan halen, doe ik het zelf wel! Ik weet ook wel dat dat neit kan, maar ik wil mn buik nu helemaal plat slaan.

heb het er met je vk over. In onze praktijk zijn ze heel lief en begripvol, dat is echt fijn.
De gyneacologen zijn meestal minder begripvol maar dat zie ik morgen wel!

Heel veel sterkte met de laatste weken, en je kunt je vragen ook kwijt op het zwanger zijn forum.

Liefs, risje
 
Lieve dames,

Ik begrijp jullie angsten, ik zou zelf waarschijnlijk ook bang zijn. Ik ben nu 18 weken en weet niet wat me nog te wachten staat.

Maar ik lees veel op dit forum, heb inmiddels een hele kinderkring in de familie en vrienden. Grote baby's hoeven helemaal geen moeilijkere bevalling te veroorzaken dan kleine baby's. Er kunnen heel veel oorzaken zijn waarom een bevalling niet lekker loopt, zonder dat de baby groot is!

En die bekkenklachten: zijn jullie nooit naar de fysio geweest? Dan snel na de bevalling alsnog doen. Ik heb bij mijn vorige zwangerschap ook gewoon doorgelopen. Het hoorde erbij, werd mij gezegd. Drie jaar lang loop ik al met klachten rond en nu ik zwanger ben is het nog erger geworden. Alleen kom ik nu in aanraking met "betere" hulpverleners. Die bekkenpijn is nergens voor nodig, ook al is je bekken instabiel (zoals bij mij). Mijn fysio zegt dat hij mij met 6-7 behandelingen op de been kan helpen en ik heb een boek van hem te lezen gekregen, waarin alleen maar verhalen staan van vrouwen die in een rolstoel zaten maar met de juiste therapie weer op de been kwamen en zonder pijn de bevalling doorkwamen. Natuurlijk wel de "normale" bevalligspijn, maar geen extra pijn mbt het bekken. Ook staan er verhalen in van vrouwen die pas na de zwangerschap iets met hun klachten konden maar nu toch helemaal hersteld zijn.

Zoek een goede fysio en laat je na de zwangerschap alsnog voor je bekkenklachten behandelen!

Heel veel sterkte, vooral met jullie angsten!

Gr. Tamara.
 
dames bedankt voor jullie reatie. Ja ik lees zo echt mijn eigen verhaal bijna Risje. Ik vind het fijn te lezen dat mensen hetzelfde voelen en zien als ik. Ik ben er namelijk niet 1 die bij de pakken neer gaat zitten, maar nu ik in mijn ogen gewoon best een beetje een zware zwangerschap heb, zie ik ondanks dat mensen toch wel eens naar me kijken van: Och jee, die heeft lekker geleefd zo die zwangerschapsmaanden.
en de meeste mensen die ik ken zijn wel meelevend hoor, maar er zijn er genoeg die dan niet weten dat je suiker hebt, en die keihard brukllen: zooooooooo dan wat ben jij dik geworden zeg!!!!!
nou mijn haren gaan overeind staan en ik kan wel janken.

Ondertussen loop ik al een paar weken bij de Gyn, en dat zijn toch wel vreselijke lui soms hoor. Iedere 2 weken wordt er nu al 6 of 8 weken lang een groeiecho gemaakt... maar al die weken heb ik ook steeds een andere Gyno. de ene begrijpt je... de ander tegen wie je zegt dat je bang bent zegt: Ach meis, de 2e bevalling is zoveeeeeeeeeeeeellllllll makkelijker. En dat is er dan 1 waarvan je 100% zeker weet dat ze zelf geen kind heeft. pfffffffffffffffff ik kan ze dan wel wat.

Vorige week heeft de laatste Gyn gezegd dat we dus volgende week woensdag gaan kijken en beslissen wat er gaat gebeuren. Vind dat toch wel een fijn maar ook eng idee.

Tamara ik heb inderdaad bij een ( volgens verhalen ) hele goeie fysio gelopen. Maar ik vond het een draak van een wijf. Ik moest oefeningen doen die ik gewoon niet voor elkaar meer kreeg. En daarbij zei ze dan: tja, als je dit niet kan... meer kan ik niet voor je doen. Ze heeft me met nog niet 1 vinger aangeraakt wat massage betreft omdat je ook zo'n last van je benen en onderrug kan hebben. Later hoorde ik een vrouwtje die inmiddels bevalllen is, dat haar fysio haar perfect aanvoelt en echt helpt met toch soms wel een lichte massage. Ook toen ze zwanger was.

Ik heb het wel een paar weken volgehouden bij die fysio, omdat er bij mij geen andere fysio zo 1,2,3, in de buurt was en ik hoopte dat ze later in een verder stadion wat meer kon zeggen. Maar ik kreeg alleen maar tips.... over slapen met een kussen tussen je been of onder je buik, en al die oefeningen. Nou sorrie, maar als ik dat had geweten had ik daar mijn fysiobeurten liever niet aan verbruikt. Die tips kon ze me via de telefoon ook wel geven. heerlijk zo me geld verdienen.

Maar goed, de laatste maanden heb ik het zonder gedaan. wel met een buikband, en ik heb me er door heen weten te slaan. Niet vragen hoe, want ben wel eerder gestopt met werken. Me schaambeen deed zo'n onwijse pijn met mijn werk ( werk met kinderen ) dat ik eerder stopte.

maar goed, al met al wil ik ook zo dolgraag weer wat mobieler zijn. en natuurlijk mijn kleine wondertje in mijn armen houden!
Maar ja het laat voorlopig nog op zich wachten denk ik. In ieder geval ga ik nog niet vanzelf bevallen voel ik zo!

Risje jij ook heel veel sterkte en hoop dan ook dat je het nog ff volhoud en alles wat duidelijker voor je wordt vandaag bij de Gyn. Dat je het kan is 1 ding wat zeker is....
Tamara geniet van je zwangerschap. Lief dat je zo mee leest en praat over deze zwaardere dingen ondanks je zelf nog niets rot heb meegemaakt. Dus gaat maar lekker genieten en wie weet heb je over 12 weken alles achter de rug en geniet jij van een geweldige zwangersdchap en bevalling.

Groetjes jessica
 
Bij mijn eerste dacht ik ook dat die pijn erbij hoorde, en ben ik veel te laat naar een fysio gegaan. Ik kwam met krukken te lopen, ik was al te ver heen.
Bij de tweede herkende ik de pijn meteen, en ben gelijk naar de fysio gegaan, Dat heeft me super geholpen en heb er bijna geen last meer van gehad.

Nu bij de derde was het een moeilijke beslissing. Autorijden is zo pijnlijk dat ik het heb overwogen (ik moet 20 min rijden voordat ik bij de fysio ben) maar de vk vertelde ook dat de pijn niet meer weg zou gaan en ik al weet wat ik wel en niet moet doen.
de ene dag gaat het dan ook beter dan de andere dag. Bij de eerste ging het alleen maar slechter. Morgen moet ik me melden in het ziekenhuis en gaan ze proberen om in te leiden, mn baarmoedermond is nog helemaal dicht. en nu gaan ze dat proberen om met een gel week te maken. Hopelijk gaat het iets doen!

Jullie ook heel veel succes en sterkte in jullie zwangerschappen!!

Gr. Risje
 


Beste Jessica,

Bestudeer voor je weer naar de gynaecoloog gaat even de 10 TOP Tips voor normaal bevallen ‘Happy Birth’ en de lijst met vragen die je de specialist kunt stellen. Beiden kun je opvragen bij network.woman@planet.nl.
Door daar mee te werken, krijg je meer zekerheid en het gevoel van controle terug.

Je kunt overigens ook altijd je eigen verloskundige vragen, je nu vragen om begeleiding of bespreek het uitgebreid met haar en vraag suggesties. Je kunt haar ook vragen je psychologische en persoonlijk te begeleiden (tegen extra betaling) tijdens je as bevalling.

Het zou toch GEWELDIG zijn als je na spontaan zwanger worden ook spontaan bevalt.
Je verdient het en van wat ik lees weet ik dat het ook kunt!!!! De kans is erg groot dat je na een spontane bevalling minder last zult hebben van klachten.

Gun jezelf het vooral ‘zelf’ te doen.

Succes en lieve groeten,
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant.
 
natuurlijk zou ik dolgraag willen dat ik het zelf zou doen. ( ondanks de gedachten over mijn 1ste bevalling, waarbij ik geen persweeen had. ) Maar met een kindje dat veels te hard groeit vanwege zwangerschapssuiker zit dat er toch echt niet in.

Mijn kindje loopt zo hard voor, dat ze volgende week toch echt een besluit gaan maken.

Ik was vorige week 35 weken zwanger, en toen woog het kindje ongeveer 3625 gram.
dus ben erg benieuwd hoe zwaar het nu komende week weer is geworden.
 
Zo zwaar is dat nu ook weer niet ..... en hoe weeg je een kind in de baarmoeder????

Kom zeg .... zo zeker kan geen professor dat zeggen (wetenschap zegt dat we vaak gewicht verkeerd inschatten, ondanks echo).

Vertrouw jezelf en je lijf, die persweeën komen ook vanzelf, als je maar de tijd er voor neemt.

Je kunt het allemaal bespreken met je dokter, neem de tijd ervoor en stel je open. Vragen staat vrij, het gaat om jouw ervaring en jouw bevalling.

Sterke vrouw, succes.
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan