Zwangerschapsvergiftiging en groeiachterstand

<p>Afgelopen week (met 34,5 weken) door de verloskundige doorgestuurd naar het ziekenhuis omdat de baby aan de kleine kant leek. In het ziekenhuis bleek tijdens de groeiecho dat de baby inderdaad een groeiachterstand heeft (ze zit op P4, dus vrij fors). Gelijk aan de CTG en bloed en urine afgenomen. In mijn urine werden eigenlijk direct te veel eiwitten aangetroffen en ik werd naar huis gestuurd met een bokaal om 24 uur lang mijn urine op te vangen. Volgende dag terug en bleek dus inderdaad niet goed te zitten met eiwitten, mijn bloeddruk is voor mijn doen aan de hoge kant (140/85) maar niet heel zorgwekkend volgens de gyn. Nu dus met 35 weken een zwangerschapsvergiftiging vastgesteld die dus hoogstwaarschinnlijk ook de groeiachterstand van de baby veroorzaakt. Doordat ik verder nergens last van heb (geen hoofdpijn, niet misselijk, geen lichtflitsen etc.) ben ik naar huis gestuurd en moet ik rust houden. Nu 2 keer per week naar ZH voor controle en de tweede groeiecho afwachten om te kijken wat de groei doet. Als dit inderdaad onvoldoende blijkt te zijn word ik waarschijnlijk eerder ingeleid zei de gyn. Het kwam allemaal als een klap omdat mij bij de controles bij de verloskundige altijd werd verteld dat ze goed was gegroeid en dat alles in orde was. </p><p>Zijn er andere mama's die hier ervaring mee hebben gehad? Hoe liep het bij jullie af? </p>
 
Wat een spannende tijd voor je. Bij mijn vorige zwangerschap had ik zwangerschapsvergifiting. 
Bij 35 weken de eerste signalen, maar toen leek het nog 'goed' te zijn en bij 36 + 4 had ik heel veel eiwitten, ineens een hoge bloeddruk en mijn bloedwaarden waren ook niet goed meer. Toen ingeleid en met 36 +6 bevallen van mijn zoontje. Ik schrok ook, maar uiteindelijk was ik erg blij dat ze snel schakelde. Tijdens de bevalling werd ik steeds zieker, gelukkig wel natuurlijk kunnen bevallen. Mijn zoontje was wel boven gemiddeld qua gewicht. Hij is nu 1,5 jaar en doet het super! 
Weet dat je in goede handen bent nu ze je zo nauw in de gaten houden en altijd de afweging maken of het kindje beter af is in de buik of buiten de buik. Probeer de komende week echt veel rust te houden, ga lekker Netflix en en probeer alvast vragen op te schrijven die je hebt als je terug mag. Wat wil je weten als ze nog een week willen afwachten? En wat wil je weten als ze wel willen gaan inleiden? Etc. Het is natuurlijk niet wat je had gehoopt of verwacht, maar uiteindelijk komt het echt goed, welke weg je ook gaat behandelen. Heb daar vertrouwen in! 
Heel veel succes! 
 
 
Bij mijn dochter heb ik dit ook gehad. Bij mij was het alleen geconstateerd met 37 weken. Dag erna gelijk ingeleid omdat het nu toch binnen de termijn viel. Mijn dochter woog 2180 gram, dus erg licht! Uiteindelijk een nacht extra gebleven, voor haar en ook voor mij (hoge bloeddruk bleef ik houden).
 
Ik snap dat je je zorgen maakt..deed ik ook! Ik vond het uiteindelijk heel fijn dat ik in het ziekenhuis ben bevallen, lekker aan de monitor zodat ze de kleine meid goed in de gaten konden houden. Inderdaad jammer dat de verloskundige er niet bij was, maar toen ik eenmaal bezig was met bevallen maakt het niet meer uit.
 
Wens je veel succes met de laatste loodjes, luister vooral naar je gevoel. Als je het niet vertrouwd, gelijk aan de bel trekken. Sterkte! 
 
Terug
Bovenaan