Zwangerschapsvergiftiging HELLP syndroom

Hi allemaal,

Iemand in mijn famillie heeft zwangerschapsvergiftiging, ligt nu in het ziekenhuis. Wat zijn jullie ervaringen met zwangerschapsvergiftiging, hoe zwaar was het kindje? Met hoeveel weken geboren? Hoelang duurde de bevalling? Hoelang moest het kindje in de couveuse?
 
Dat ligt er echt helemaal aan hoeveel weken ze zwanger is, hoe ernstig het is en hoe lang ze het nog kunnen rekken met medicatie. Dus dat verschilt echt per zwangerschap
 
Ik denk dat het inderdaad per zwangerschap verschilt. Mijn 1e dochter kreeg ik zwangerschapsvergiftiging met 37+2 en ben ik met 38+0 ingeleid. Ze was 2440 gram en 46 cm en daardoor dysmatuur. Ze dronk slecht en had/heeft veel last van prikkels. Maar hoefde verder niet in de couveuse ed en was verder gezond.Bij mijn 2e dochter kreeg ik het met 39+1 en ben ik met 39+2 ingeleid. Zij is 3080 gram en 50 cm en verder helemaal gezond! Drinkt en groeit goed.Alleen heb ik zelf door mijn laatste zwangerschap een hoge bloeddruk eraan over gehouden.
Bij beide had ik een goede bevalling! De 1e een uurtje of 9 en liep heel goed. En de 2e 12 uur omdat ze niet was ingedaald en de ontsluiting niet vorderde.
 
Ik had het HELLP syndroom.
Met 32 weken belandde ik in het ziekenhuis.

Medicijnen werden steeds een beetje opgehoogd om de bloeddruk acceptabel te houden, maar bovendruk kwam al gauw regelmatig boven de 95 of 100.

Met 36w ben ik ingeleid met een ballon. Volgende dag (36+1) zijn m’n vliezen gebroken en 5,5 uur later was m’n zoon er.
De bevalling was heftig, daar ga ik niet om liegen.

Omdat onze zoon klein was en ondergewicht moest hij na 1,5 uur in de couveuse.
Hier heeft hij een halve dag in gelegen en mocht er toen uit. Wel 2 kruiken, dik inpakken enz.

Na 4 dagen mochten we naar huis.
Hij is nog steeds klein maar komt gelukkig goed aan! Sonde voeding is niet nodig geweest. We hebben wel extra kraamhulp gehad en controles bij het cb.
 
Ik kreeg met 26 weken zwangerschapsvergiftiging. Paar weken kunnen rekken met medicatie, hierna kreeg ik HELLP. Uiteindelijk met 34 weken ingeleid en bij 34+2 bevallen. Dochter woog 2340 gram, flinke meid voor dit termijn. Dit komt mede omdat ik ook zwangerschapsdiabetes had.

Kindje helemaal gezond, 2,5 week in het ziekenhuis gelegen en toen mocht ze mee naar huis.
 
Bij mijn oudste gehad. 

Rond 30 weken begon mijn bloeddruk te stijgen. Rond 34 weken zat het structureel boven de toegestane grens en kreeg ik medicatie en dagelijkse controles. Met 35 weken begon de bevalling spontaan (ik had ook een verkorte baarmoederhals). De dag voor de bevalling begon ik me goed beroerd te voelen en tijdens de bevalling kwam de mededeling dat mijn organen achteruit gingen. Ik heb een zware bevalling gehad. Opzich maar 8 uur, maar ik voelde me erg beroerd en door de medicatie was ik nogal out of it. Bloeddrukmedicijnen, pijnstilling, oxitocine erbij. Ik heb 3 uur moeten persen en had een gecompliceerde totaalruptuur. Ik had direct de dag erna al nachtmerrieachtige flitsen van elementen van mijn bevalling die ik niet op een rijtje kreeg. 
Mijn dochter deed het redelijk goed. 3450 gr (mega groot voor de termijn). We moesten 2 dagen blijven. Mijn bloeddruk stabiliseerde snel en zij mocht snel de couveuse uit omdat ze het goed leek te doen. Eenmaal thuis toch wat problemen. Ze miste zuigkracht, waardoor de bv niet op gang kwam. Ze viel erg veel af, 12% en kreeg veel geelzucht en uraatluiers. Gelukkig hadden we een hele goede kraamhulp die er een lactatiekundige bij had gehaald. En met een streng regime van proberen te voeden, kolven, vingervoeden en evt bijvoeden, elke 2 uur, hebben we haar opgelapt. Zelf heb ik echt wel een paar weken nodig gehad voor ik weer volledig op de been was, lang slap. 

De baby kreeg een KMA, krijste de eerste 3 maanden bij elkaar. Had ook heel veel buidelbehoefte. Ze heeft ook een eczeemhuid. Dat hadden we rond 3 maanden goed onder controle. Vanaf daar werd het makkelijker. ik zelf knapte mentaal gezien na een maand of 4 op. Toen stopten de nachtmerries en had ik alles een beetje een plekje gegeven. 

Maar het was allemaal niet zonder gevolgen dus. De gevolgen waren wel te overzien. 
 
Terug
Bovenaan