Hoi allemaal,
5 maanden geleden ben ik bevallen van een prachtige zoon. Na 3 dagen en nachten rugweeen, en een dag in het ziekenhuis omdat de baby niet bewoog, zette de bevalling eindelijk echt door. Om 1 uur smiddags kreeg ik persdrang, maar met 7cm mocht ik daar niet aan toegeven. Tot overmaat van ramp stopte mijn ontsluiting bij 8cm. Ik wou graag thuis bevallen, maar stond op het punt met en ambulance weggebracht te worden. Een 2e verloskundige is komen helpen en samen hebben ze de boel daar beneden gemasseerd. Uiteindelijk mocht ik om half 5 gaan persen. Na 1,5 uur besloten een flinke knip te zetten, omdat de baby echt moest komen en er geen tijd meer was om naar het ziekenhuis te gaan.
De dagen en weken na de bevalling deed ik er vrij koeltjes over. Ik had immers nooit eerder een bevalling gehad, dus dit was het voor mij. Bovendien was ik allang blij dat ik toch thuis ben bevallen. De verloskundigen gaven aan dat het een zware bevalling was geweest en dat zij het ook erg spannend hebben gevonden.
Nu, 5 maanden later begint pas door te dringen hoe heftig het is geweest.
Om me heen heeft niemand zo’n bevalling gehad. Ik heb niet het gevoel dat ik dit met iemand kan bespreken, daarom mijn verhaal op dit forum. Wie heeft nog meer zoiets meegemaakt?
5 maanden geleden ben ik bevallen van een prachtige zoon. Na 3 dagen en nachten rugweeen, en een dag in het ziekenhuis omdat de baby niet bewoog, zette de bevalling eindelijk echt door. Om 1 uur smiddags kreeg ik persdrang, maar met 7cm mocht ik daar niet aan toegeven. Tot overmaat van ramp stopte mijn ontsluiting bij 8cm. Ik wou graag thuis bevallen, maar stond op het punt met en ambulance weggebracht te worden. Een 2e verloskundige is komen helpen en samen hebben ze de boel daar beneden gemasseerd. Uiteindelijk mocht ik om half 5 gaan persen. Na 1,5 uur besloten een flinke knip te zetten, omdat de baby echt moest komen en er geen tijd meer was om naar het ziekenhuis te gaan.
De dagen en weken na de bevalling deed ik er vrij koeltjes over. Ik had immers nooit eerder een bevalling gehad, dus dit was het voor mij. Bovendien was ik allang blij dat ik toch thuis ben bevallen. De verloskundigen gaven aan dat het een zware bevalling was geweest en dat zij het ook erg spannend hebben gevonden.
Nu, 5 maanden later begint pas door te dringen hoe heftig het is geweest.
Om me heen heeft niemand zo’n bevalling gehad. Ik heb niet het gevoel dat ik dit met iemand kan bespreken, daarom mijn verhaal op dit forum. Wie heeft nog meer zoiets meegemaakt?