Toen ik zwanger was van mijn zoontje (nu bijna 1 jaar) had ik nergens last van. Ik had energie voor 10. Kon 'alles' eten en drinken.
Nu ben ik 11 weken zwanger en sinds week 7 moet ik gewoon 's middags slapen. Zelfs als we op visite zijn bij mijn ouders en mijn zoontje gaat slapen, moet ik ook slapen. Daarnaast heb ik veel last van buikvermoeidheid. Dus geslapen of niet, zodra ik té veel doe, gaat de vermoeidheid in mijn onderbuik zitten.
En geloof me, ik heb jaaaaaaren last van slapeloosheid (als ik het zo noemen mag) gehad. Ik sliep nooit makkelijk en nu? Ben ik totaal anders.
Nu vraag ik me af of mensen zich hierin herkennen. Zal ik misschien bloedarmoede hebben of zo? Ik moet pas over 2 weken naar de vk... Nu til ik natuurlijk mijn zoontje nog veel, want hij kan nog niet lopen. Ik vind het gewoon zo raar. Zal het nog beter worden of blijft dit de rest van mijn zwangerschap zo?
Nu ben ik 11 weken zwanger en sinds week 7 moet ik gewoon 's middags slapen. Zelfs als we op visite zijn bij mijn ouders en mijn zoontje gaat slapen, moet ik ook slapen. Daarnaast heb ik veel last van buikvermoeidheid. Dus geslapen of niet, zodra ik té veel doe, gaat de vermoeidheid in mijn onderbuik zitten.
En geloof me, ik heb jaaaaaaren last van slapeloosheid (als ik het zo noemen mag) gehad. Ik sliep nooit makkelijk en nu? Ben ik totaal anders.
Nu vraag ik me af of mensen zich hierin herkennen. Zal ik misschien bloedarmoede hebben of zo? Ik moet pas over 2 weken naar de vk... Nu til ik natuurlijk mijn zoontje nog veel, want hij kan nog niet lopen. Ik vind het gewoon zo raar. Zal het nog beter worden of blijft dit de rest van mijn zwangerschap zo?