Wel of geen vierde kindje

Hi,
Ik wilde dit onderwerp aanmaken, omdat ik twijfel over een vierde kindje. Mijn man laat de keuze aan mij, maar hem lijkt het heel leuk. Ik ben zelf iemand die altijd beren op de weg ziet en veel piekert. Momenteel hebben wij drie jongens van 6 jaar 4 jaar en 11 maanden. Zelf ben ik 37 jaar. De twijfels zijn vooral; ben ik niet te oud? Is het niet zielig dat twee kinderen een kamer moeten gaan delen? Doe ik onze drie kinderen niet tekort bij nog een baby? Wat denken anderen er van? De oudere twee jongens zijn best druk/actief als ze wakker zijn en ik weet niet of vier jongens te chaotisch wordt. En wil ik nog een keer een proberen of een vierde kind ons gegund is, omdat ik toch nog hoop op een meisje?!
Als ik eraan denk dat we niet voor een vierde kindje proberen te gaan, dan heb ik het gevoel dat ik iets mis en als we het wel proberen, dan ben ik ook bang dat ik iets mis.
Als we de keuze maken, dan wil ik dat wel "snel" doen vanwege mijn leeftijd en eerdere miskramen.

Hopelijk zijn er nog meer dames die hun ervaringen/keuzes willen delen.
 
Je schrijft dat je man de uiteindelijke keuze aan jou laat. Dat lijkt me moeilijk want dan voelt het niet als een keuze van jullie samen.
Samen uit samen thuis zou ik zeggen.
Nu laat hij de beslissing aan jou over. Ik kan me voorstellen dat jij je meer gesterkt zou voelen als hij ook zou zeggen: nee, ‘we houden het op 3 kindjes’ , of ‘ ik wil graag nog een kindje’
Misschien zijn voor jouzelf de overwegingen: de zwangerschap. Jij moet het 9 maanden dragen, het kan goed gaan, er kan ook wat voorvallen met je lijf.
Hoe is jullie vangnet? Stel, het is een kindje met een handicap/ beperking.
Kunnen jullie daarvoor zorgen? Hebben jullie de mogelijkheden fysiek, geestelijk?
Misschien nog een paar overwegingen
 
Laatst bewerkt:
Ik zie inderdaad een hele hoop beren in je verhaal, en 1 geldig argument. Je hebt het gevoel dat je iets mist, wanneer je niet voor de vierde gaat.

Geen idee waarom een kamer delen zielig zou zijn, als je de juiste 2 bij elkaar zet, gelet op karakter en leeftijd en geslacht, kan het heel gezellig zijn.
 
Beste F,
Ik denk ten eerste dat het ontzettend goed is dat je heel bewust een keuze probeert te maken en niet hals over de kop een keuze maakt. Dat laat zien dat je veel geeft om je gezin en je kinderen. Dat je verlangt naar een meisje, na het mogen krijgen van drie zoons, begrijp ik ook wel. Zelf wilde ik ook heel graag een jongen maar ook een meisje. Natuurlijk is het aller belangrijkst dat ze gezond zijn maar als je toch aan het dromen bent, is het mogen mee maken van een zoon en een dochter natuurlijk ontzettend leuk. Toch als je zwanger wilt worden en je alle hoop zet op een meisje, vind ik dat zelf wel echt tricky, want geslacht is gewoonweg niet te sturen. Maar goed, je weet het nooit en niet geschoten is altijd mis.

Ik zou het alleen heel verdrietig voor jou en je kindje vinden, stel het wordt weer een jongen, dat je teleurgesteld bent. Mogelijk kun je je hier alvast mentaal op voorbereiden. Ik heb hierbij een artikel gevonden over gender disappointment:

Ook heb ik op oudersvannu.nl gekeken over het hebben van vier kinderen en ben tot het volgende gekomen:

Het dilemma, zullen we voor een vierde kindje gaan of niet? hebben we al eens aan onze community voorgelegd en een artikel overgeschreven, ik denk dat je hier heel veel aan kunt hebben en mogelijk ook herkenning in kunt vinden:

De voor en nadelen van het hebben van een groot gezin:
dit artikel is beoordeeld door kinderrechtenspecialist en mediator Kim Smienk

Onderzoek: gezinnen met 4 of meer kinderen zijn het gelukkigst:

Daarnaast heb ik even gekeken betreft je leeftijd. 37 jaar is in Nederland geen ongebruikelijke leeftijd om een kindje te krijgen, biologisch gezien, is dit wel wat aan de late kant. Als je nog een vierde kindje overweegt, is het verstandig om hierover met je huisarts of verloskundige te spreken, zeker gezien je eerdere miskramen. Wat betreft het delen van een kamer: kinderen hebben vaak voldoende aan een warme, familiegerichte omgeving, en soms hechten ze juist waarde aan samen slapen.

Verder altijd goed om nog samen met je man te kijken en overna te denken zijn de praktische en financiële zaken. Gaan jullie dat allemaal redden? komen jullie rond met geld, opvang etc.

Hopelijk heb ik je iets verder geholpen! En stel je leest dit en je herkent jezelf in dit verhaal of heb jij dit eerder meegemaakt? deel hier jouw verhaal, tips of advies! Het is een kleine moeite met een grote (positieve) impact!

Groetjes Jetske
 
Terug
Bovenaan