Eetobsessie?

[Sabrine]

Hallo Mama's
Even een vraagje vanuit mij. Onze kleine man gaat nu sinds een aantal weken naar de basisschool, en het valt ze op dat als hij zijn broodtrommel ziet dan gelijk een paar hapjes pakt van zijn brood. Ook als een ander kindje wat laat vallen eet hij dat gelijk op. EN als ze hem er dan op aan spreken word die boos. Wij merken wel dat die heel erg is gefocust op eten, ook als je bijv aan tafel vraagt even wachten dan is dat heel lasttig en ook als die bijna zijn bord leeg heeft is het van wat is dat wijzend naar de pan. Ipv bordje leeg eten en vragen. Wij hebben dit met onze oudste van 13 ook meegemaakt en die krijg echt een eet obsessie dat die zelfs in de nacht bak boter ging eten. Dat wij uiteindelijk zelfs s'nachts de keukendeur op slot deden. Is dit normaal gedrag voor een 4 jarige of moeten we daar echt op inspelen nu? Onze kleine meid is 3 die is nog wel een beetje grensopzoekend maar dat is normaal denk ik. Die vraagt weleens om nog een koekje en dan zeggen we nee maar dan toch proberen te pakken

 

[Essil]

Tot op zekere hoogte is het gebrek aan impuls beheersing best normaal met 4 jaar. Maar ik kan mijn dochter van 4 wel langzamerhand aanleren dat sommige dingen niet mogen.

Het kan helpen hem aan te spreken, buiten de situatie. Hem uitleggen dat eten van anderen op eten, niet mag. Zelfs niet als het op de grond ligt.
Op een moment dat hij niet over vermoeid of kwaad is.

Al meer willen voor iets op is, heeft onze dochter ook. En als haar boterham dan eindelijk op is, is haar honger over, en wil ze de nieuw gesmeerde niet meer. Wij wachten dus echt tot de ene boterham/portie op is, voor er nieuwe bijkomt.

In hoeverre het allemaal bij elkaar op een eet obsessie wijst, geen idee.

 

[Lillibet]

Ik denk dat het op zich wel goed is om er wat ietswat om in te spelen. Ik heb veel jaren van mijn leven een eetprobleem gehad en wat ik veelal heb ervaren daarbij is dat eten een demper kan voor de vele dingen die gevraagd worden van de maatschappij. Een compensatie, een her-balancering als het ware. Het gebeurt vaak bij gevoelige mensen/ kinderen die veel indrukken opnemen uit het dagelijks leven. En ook voelen dat ze moeten voldoen aan hoge eisen. Dit zijn vaak niet eens zozeer de eisen die direkt aan hun gestelt worden, als de innerlijke eisen die ze van zichzelf vragen.
Wat kan helpen is meer in kontakt te komen met je lijf. Volllediger in kontakt te zijn met het lijf, te voelen, te horen, ervaren.
Ik zag dat iemand net een nieuw topic heeft geopend op het forum met een onderzoekje voor holistisch en natuurlijk opvoeden. Ik denk dat zoiets, in die richting goed zou zijn voor je zoontje.
Denk aan bijv kleutermassage, kindermeditatie, voorlezen aan hem of samen een boekje lezen, zijn voorstellingsvermogen stimuleren. Bijvoorbeeld een sprookje vertellen of samen een verhaaltje maken.
Massage is goed om zijn lijfje te voelen, voorstellen is goed voor creativiteit. Je kunt samen luisteren naar prettige muziek, met fijne melodieuze tonen

 

[f8ue3CbNVTkxiXwc]

Hallo Mama's
Even een vraagje vanuit mij. Onze kleine man gaat nu sinds een aantal weken naar de basisschool, en het valt ze op dat als hij zijn broodtrommel ziet dan gelijk een paar hapjes pakt van zijn brood. Ook als een ander kindje wat laat vallen eet hij dat gelijk op. EN als ze hem er dan op aan spreken word die boos. Wij merken wel dat die heel erg is gefocust op eten, ook als je bijv aan tafel vraagt even wachten dan is dat heel lasttig en ook als die bijna zijn bord leeg heeft is het van wat is dat wijzend naar de pan. Ipv bordje leeg eten en vragen. Wij hebben dit met onze oudste van 13 ook meegemaakt en die krijg echt een eet obsessie dat die zelfs in de nacht bak boter ging eten. Dat wij uiteindelijk zelfs s'nachts de keukendeur op slot deden. Is dit normaal gedrag voor een 4 jarige of moeten we daar echt op inspelen nu? Onze kleine meid is 3 die is nog wel een beetje grensopzoekend maar dat is normaal denk ik. Die vraagt weleens om nog een koekje en dan zeggen we nee maar dan toch proberen te pakken

Dat lijkt normaal!

 

[JetskeOvN]

Beste Sabrine, uit jullie vraag begrijp ik dat jullie zoon een sterke focus op eten heeft, wat vragen bij jullie oproept en dagelijks uitdagingen met zich mee brengt, zoals impulsief gedrag en boos worden wanneer hij hierop wordt aangesproken. Ik heb even voor je gekeken op Oudersvannu.nl en daar komt o.a. naar voren dat dit gedrag bij een 4-jarige deels normaal kan zijn, omdat kinderen in deze fase vaak grenzen verkennen. Ook kan een sterke fixatie op eten wijzen op onderliggende behoeften die verder onderzocht kunnen worden, zoals honger, behoefte aan structuur of zelfs emotionele troost. Mogelijk zijn dit dingen die jullie uit kunnen zoeken en mogelijk uit kunnen sluiten.

Het creëren van een ontspannen sfeer rondom eten, zonder druk, maar met duidelijke grenzen, kan jullie mogelijk helpen. Mijn kinderen hebben ook hun kuren met eten, mijn oudste lust opeens geen fruit meer. Maar ik blijf het aanbieden en als hij het niet eet is dat prima(ik probeer er geen ding van te maken), maar als hij een beloning wilt aan het einde van de dag, dan moet hij goed gegeten hebben, dat weet hij en dat is een duidelijke afspraak. En of hij die beloning krijgt die dag, is ook duidelijk want dat is aan hem. Vaak eet hij dan toch iets wel omdat hij graag een beloning wilt en soms doet hij het niet omdat hij het écht niet lekker vindt en dan is hij er heel bewust van die dag dat hij geen beloning krijgt en dat vindt hij dan ook op dat moment het waard en dat vinden wij dan ook prima (natuurlijk vinden wij het jammer, maar dat zeggen we niet ;p). Maar ik weet niet of dit ook werkt als je kind juist veel/impulsief eet. Mogelijk zou je dit met een diëtist of met het consultatie bureau kunnen bespreken?

Uit het artikel op Oudersvannu.nl: Danique: ‘Achteraf begrijp ik dat mijn volharding ervoor zorgde dat mijn dochter slechter ging eten’ (Oudersvannu.nl), blijkt dat spanning rondom eten juist averechts kan werken, terwijl een meer speelse en positieve benadering vaak effectief is. Daarnaast kan het betrokken houden van je kind bij het bereiden van maaltijden, en hem ruimte geven om keuzes te maken, nuttig zijn om de focus op eten te verleggen. Dit is zoals ik de situatie nu zie, maar ik ben geen expert. Als jullie twijfels hebben of blijven houden, denk ik dat het echt waardevol kan zijn om dit te bespreken met het consultatiebureau of huisarts, zodat zij kunnen meekijken en jullie verder kunnen helpen!

-Jetske