Wens tweede kindje, maar in deze wereld?

Hallo lieve moeders,
Ik heb altijd de droom gehad om een gezin te hebben met drie kinderen. Op dit moment zijn we bezig met de wens voor een tweede kindje, maar ik merk dat er steeds meer twijfels opkomen.

De wens voor een tweede kindje is nog steeds heel sterk aanwezig, maar tegelijkertijd maken de zorgen over de huidige staat van de wereld me onrustig. Ik ben bang dat er een oorlog komt, en ik vraag me af hoe ik dat zou moeten doen met een klein kindje erbij. Is het eigenlijk wel eerlijk om een kind in deze wereld te laten komen?

Ik heb er af en toe met anderen over gepraat, maar ik voel me vaak alleen in dit gevoel. Mijn partner zegt dat ik moet stoppen met het lezen van nieuws, en misschien heeft hij gelijk. Maar aan de andere kant voelt dat voor mij ook weer naïef, alsof ik mijn kop in het zand steek.

Zijn er andere moeders die dezelfde zorgen hebben? Die ook bang zijn voor een onzekere toekomst, en twijfelen over hun kinderwens door de situatie in de wereld? Of ligt dit gewoon aan mij...?
 
Wat goed dat je dit deelt, want je bent zeker niet de enige die zulke twijfels heeft. Je partner heeft een punt dat minder nieuws rust kan brengen, maar je moet vooral doen wat voor jou het beste voelt. Zelf vind ik het heel belangrijk om wel te weten wat er speelt in de wereld maar ik houd ook een bepaalde afstand tot details en bepaalde thema's. Je twijfels maken je geen slechte ouder.
 
Laatst bewerkt:
Nee, ik deel dit gevoel niet. Ik ben namelijk van mening dat de wereld niet veel slechter is dan vroeger. Oorlogen is iets van alle eeuwen, ook dichtbij huis en als ik mocht kiezen tussen nu leven of zeg 300 jaar geleden, dan leef ik liever nu. De middeleeuwen waren echt niet gezellig en zover hoef ik eigenlijk niet terug in de tijd. De mensheid rolt sinds het ontstaan nou eenmaal van het ene in het andere conflict. Ik ben zelf geboren ten tijde van de koude oorlog. Misschien dat ik er daarom anders in sta dan jongere generaties. Ik maak mij meer zorgen over het klimaat dan oorlog. Maar toch weerhield mij dat er niet van om mijn kinderwens in vervulling te laten gaan. Dat zal ook wel komen omdat ik mijn kind niet alleen in de wijde wereld wil achterlaten straks. Dan is een broer of zus wel fijn.
 
Het leven is niet eerlijk. Dat is wat mijn moeder altijd zei, als ik ergens over klaagde.
Misschien komt er oorlog. Misschien niet. Misschien heeft jouw kind een helden rol te spelen in een oorlog. Misschien is het het eerste slachtoffer.
De wereld wordt verbeterd door goede mensen, die goede dingen doen, en hun kinderen goed opvoeden.

Angst is een slechte raadgever.
 
Stop met het lezen van het nieuws !! XD laat je niet bang maken! En bovendien. Een broertje of zusje voor jullie 1e kind is tog fijn! Dan hebben ze tenminste elkaar in deze wereld, hoe je die ook bekijkt. Dat is hoe ik mijn beslissing heb genomen en ik ben super gelukkig met mn 2e kindje! Ik ben blij dat we er toch voor gegaan zijn.
 
Vorige november, toen je dit bericht schreef, was ik hoogzwanger, en heb ik nog tegen mijn verloskundige gezegd dat ik het niet erg zou vinden als we serotien gingen (langer dan 42 weken zwanger). Ook omdat ik het zo spannend vond om mijn kindje deze wereld in te sturen. Laat het maar zo lang mogelijk veilig in mijn buik zitten! Nu probeer ik in ieder geval om de wereld zo min mogelijk te belasten met mijn keuzes qua boodschappen. Zodat er zo lang mogelijk een leefbare wereld is, en dat hij leefbaarder wordt ook voor anderen in de wereld. En zodat hij zo weinig mogelijk troep binnen krijgt. Ik ben daar voor mezelf heel slecht in. Dus ik wil ook steeds meer betere keuzes maken voor mezelf. Dan kan ik het goede voorbeeld geven.
 
Terug
Bovenaan