Net zwanger van tweede kindje. Ander gevoel / spannend

[Rvma]

Hoi allemaal

Ik maak dit vooral om het even van me af te schrijcen en ik ook wel benieuwd ben hoe deze ervaring voor andere moeders/ouders was.

Ik ben er gisteren achter gekomen zwanger te zijn van de tweede. Ons eerste kindje is 4 jaar oud. En ik was heel blij met de positieve test. Alleen ik merk dat ik vandaag ook echt af en toe de gedachte heb van poeh. En heht andere koment ben ik er wel heel blij mee. Ik vind het ook spannend, ik wil niet dat onze dochter zich straks ineenes verwaarloosd voelt. We hebben zo'n heerlijk leven met zijn drietjes en vind het heel eng eigenlijk een tweede kindje er bij. Ik zie veel positieve dingen maar zie ook gelijk alle beren op de weg en denk aan wat er allemaal fout kan gaan...

Ik zet voor mezelf als moeder altijd best een hoge lat en dat weet ik dat ik dat doe omdat ik geen fijne jeugd heb gehad en ik er alles aan wil doen dat mijn dochter zich nooit zo hoeft te voelen als ik heb gedaan. En dit zou ik voor mijn tweede kindje ook zo willen. Maar heb geen idee hoe dit te gaan doen. Iedereen zegt het komt vanzelf. Maar ik ben ook zo iemand die graag altijd alles wil weten en kan plannen

Is er iemand die dit herkent of ben ik gewoon heel vreemd?

 

[-33-]

Hey! Ik ben pas net zwanger van mijn eerste kindje dus ben nog geen moeder en heb eigenlijk geen recht om advies te geven, maar ik wil toch iets zeggen.

Wat ontzettend sterk en moedig dat je ondanks die hoge lat tóch de sprong hebt gewaagd om voor iets te gaan waar je controle door kwijtraakt, terwijl controle waarschijnlijk veiliger en fijner voelt. Dat getuigt voor mijn gevoel van lef en van een liefdevolle keus. Ik snap volledig je angst, maar ik vind het heel stoer dat je weigert vanuit die angst je leven te leiden en beslissingen te maken.

Uiteraard kan ik er volledig naast zitten! Maar zo klinkt het voor mij. Je klinkt voor mij als een geweldige moeder die dat ook voor de tweede zal zijn, juist door je zelfbewustzijn en de liefdevolle plek waar je zorgen vandaan komen.

Ik heb trouwens ook vaak positieve verhalen gehoord van mensen om me heen over het boek 'de tweede' van Lynn Berger (link hieronder). Wie weet is het wat!

https://libris.nl/a/lynn-berger/de-tweede/501469715#paperback-9789493254046

Heel veel liefs gewenst.

 

[feQIN9MVlG1PYB3j]

Laat ik voorop stellen: je bent niet 'gewoon heel vreemd'! Wat dapper dat je je gevoelens durft te delen. Je gevoel mag er zijn. Logisch ook dat zo'n grote verandering je gedachten even alle kanten op laat gaat. Wees niet te streng voor jezelf♥️

 

[Rvma]

Dankjulliewel voor de berichten!

@ -33- Iedereen in mijn omgeving zegt hetzelfde. En je slaat eigenlijk echt de spijker op zijn kop met thoe de situatie hier is. Ik vind het heel eng en ik denk dat ik vooral ineens zoiets heb van Help hoe ga ik dit allemaal doen. En omdat ik nog geen antwoord op alles heb schiet ik jn de angst modes maar het klopt dat ik me niet door angst wil laten leiden, ik doe er ook alles aan om er voor te zorgen dat dat niet gebeurt maar helaas lijkt het wel alsof er in mijn hoofd extra ruimte is gemaakt voor angsten

En jij natuurlijk ook heel erg gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik vond oprecht het moment dat onze dochter was geboren voelde het voor mij pas echt alsof mijn leven begon. Het is echt iets heel moois voor het eerst moeder worden! Ik wens je alle goeds, liefs en succes met de zwangerschap!

 

[Rvma]

@ feQIN
Dankjewel voor de geruststelling ook, het voelde echt even alsof mijn gedachtes zo vreemd waren.
Ik zal zeker proberen wat minder streng voor mezelf te zijn. Ik weet nog niet hoe maar ga dat wel proberen!

 

[fiIDuhmQ5FQM46tC]

Hoi,

Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!

Ik zelf ben ook zwanger van de 2de en heb die gedachten ook gehad. Ik was heel blij en tegelijk dacht ik het komt niet uit. Ik had graag eerst álle zwangerschapskilo's van eerste kwijt willen zijn. En dan voelde ik mij schuldig naar mijn zus die niet zwanger kan worden.

vandaag precies ben ik 10 weken en afgelopen week heb ik gemerkt dat de zwangerschaps symptomen afneemt. Met name het overgeven. Wel nog heel veel moe en kokhalzen bij vieze geuren etc. Maar was wel erg aan het twijfelen en ook ineens bang om een miskraam te krijgen. Nu weet ik dat ik de baby heel graag over 9 maanden gezond en wel in mijn armen wil hebben♡

Je zal je kind echt niet verwaarlozen. Ook wanneer de 2de er is zou je 2x in de week(als dit mogelijk is) een meidendag met je dochter kunnen doen. Naar de bios, shoppen uit eten etc. Of savonds thuis gezellig maken. Kussens en dekens op de grond en een leuk filmpje kijken. Maar ze moet ook weten dat de baby ook tijd in beslag kan nemen. En ze dan even geen aandacht kan hebben.

Ook in je zwangerschap en wanneer de baby er is je dochter er bij betrekken. Voel je schopjes laat het haar ook voelen. Of laat haar bijvoorbeeld wat leuks kopen voor in de babykamer, een knuffel bijvoorbeeld. Helpen bedenken wat er allemaal in de babykamer moet komen voor haar broertje of zusje en neem haar ook mee met meubels uitzoeken. Ook voor na de bevalling een kadootje voor je dochter.
Koop een leuke boek met ik wordt grote zus om haar voor te bereiden.

Wanneer de baby er is zou ze bijvoorbeeld de billendoekjes aan kunnen geven etc.

Zo zal ze zich niet verwaarloosd voelen maar eerder er bij betrokken.

Succes met je zwangerschap en bovenal geniet ervan!

Het blijft tenslotte altijd een wonder om zwanger te mogen worden.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

 

[Rvma]

Heel erg bedankt voor je reactie!

Ik waardeer het enorm dat je zo open opsteld en vertelt dat je zulke gedachte ook hebt gehad. Voelt toch ook een stukje minder alleen.

Ik merk dat ik nu vooral probeer te focussen op het positief denken. Eerst had ik dan zoiets van ben ik dan niet mezelf voor de gek aan het houden? Maar dat doe ik niet. Ik doe het zodat ik meer rust hou en er ook van probeer te genieten. Ik zie soms ook echt al beelden voor me in mijn hoofd van mijn dochter in de ene arm en zo'n klein babytje bij de andere arm en het voelt stiekem toch wel heel erg fijn.
En ondanks soms wat angsten probeer ik echt op het positieve te focussen. En hoop inderdaad dat de symptomen wat minder gaan worden. Pas 4 weken zwanger maar echt uitgeput, en misselijk en ook bepaalde geuren laten me al bijna over kijn nek gaan. Ik hoop dat voor mij volgende maand de symptomen ook wat minder worden.

Heel erg bedankt ook voor je tips! En voor jou ook een hele fijne en goede zwangerschap gewenst! Alle liefde en geluk gegunt!