Wij staan voor de ultieme keuze

Wij zijn ruim 22 jaar samen en zijn 10 jaar bezig geweest om een kind te kunnen krijgen. In eerste instantie werd gedacht dat dit vooral aan mij zou liggen ( man ) en later bleek - bij doorverwijzing Erasmus - dat het een combinatie was van ons beide waarom wij niet natuurlijk zwanger konden worden. De kans op een natuurlijke zwangerschap bleek kleiner dan 0,00001%.

Een IVF en IUI was niet mogelijk, dus hebben wij met een zeer kleine kans gekozen voor een ICSI traject. Bij mijn vrouw werden slechts 2 eitjes door middel van een punctie gevonden die bruikbaar waren. Hierna is er 1 eitje teruggeplaatst en wonder boven wonder is op de uitgerekende datum mijn vrouw bevallen van onze prachtige dochter van inmiddels 4 jaar. De bevalling zelf duurde ook letterlijk maar 5 minuten. Alsof het zo moest zijn zeg maar. Geen complicaties, ontzettend makkelijke baby etc etc. 0 klachten wat dat betreft.

In overleg met de arts is besloten het andere eitje in te vriezen, zodat wij altijd nog een kans op een kindje zouden hebben. Niet wetende dat het direct zou slagen uiteraard. Wij betalen ieder jaar flink wat ''opslagkosten'' voor dit eitje en aankomend jaar stopt dit. Nu zijn wij beiden rond de 40 en nu komt de vraag; Wat gaan we doen?

Persoonlijk zie ik ontzettend veel voordelen in het hebben van 1 kind zoals meer vrijheid, financieel is het nog behapbaar enzovoorts. Aan de andere kant krijgt mijn vrouw nu kriebels van een eventueel tweede kind, maar ook zij twijfelt net zo hard als ik, want leeftijd en wat als het misgaat? Ik zou daar niet mee kunnen leven als het kindje bijvoorbeeld niet levend ter wereld zou komen. Heb dit van dichtbij meegemaakt. Daarnaast is er natuurlijk 0,0 garantie dat dit eventuele tweede kind net zo makkelijk is of niets zou mankeren etc. Ik vind het wel goed zo denk ik aan de ene kant.

Daarnaast heb ik een angststoornis waarbij ik weken wakker kan liggen van eventuele dingen die zouden kunnen gebeuren. Sterker nog tijdens de zwangerschap van mijn vrouw heb ik dit ook gehad. Dagelijkse angst dat er iets zou gebeuren etc. Ik heb hier overigens al behandeling voor gehad, maar tevergeefs. Ik moet daar mee leren leven en dat gaat de ene dag beter dan de andere dag.

Als we niets doen zal het ei ontdooit worden en dat is onomkeerbaar. Heeft iemand weleens een soortgelijke situatie meegemaakt en wat deden jullie toen?

Veel liefs
 
Ik zou ervoor gaan. Je noemt "wat al het kindje niet levend ter wereld zou komen". Eigenlijk komt dat in Nederland niet heel vaak voor, dat een voldragen baby niet levend geboren wordt. Het risico bestaat natuurlijk altijd. Is er reden om aan te nemen dat bij jullie dat risico hoger ligt?

Als je het ei laat ontdooien weet je zeker dat de kans op een nieuw kindje weg is.

Een tweede kind is niet veel duurder. Je kan veel spulletjes hergebruiken. Past nog steeds op de achterbank. Voor 3 of 4 koken merk je niet veel van.
 
Ik zou ervoor gaan. Je noemt "wat al het kindje niet levend ter wereld zou komen". Eigenlijk komt dat in Nederland niet heel vaak voor, dat een voldragen baby niet levend geboren wordt. Het risico bestaat natuurlijk altijd. Is er reden om aan te nemen dat bij jullie dat risico hoger ligt?

Als je het ei laat ontdooien weet je zeker dat de kans op een nieuw kindje weg is.

Een tweede kind is niet veel duurder. Je kan veel spulletjes hergebruiken. Past nog steeds op de achterbank. Voor 3 of 4 koken merk je niet veel van.

Risico ligt hoger wegens de extreem lage kans op natuurlijke zwangerschap i.c.m. leeftijd. Dat het 1 x is gelukt dat is mooi, maar we hebben 0,0 garantie dat dat weer zo gaat zijn.

Tweede kind is natuurlijk wel gewoon duurder. Extra kaartje Efteling, extra vliegticket etc etc etc. Qua spullen moeten we alles ook opnieuw aanschaffen, alles is verkocht zeg maar
 
Tweede kind is natuurlijk wel gewoon duurder. Extra kaartje Efteling, extra vliegticket etc etc etc. Qua spullen moeten we alles ook opnieuw aanschaffen, alles is verkocht zeg maar
Wij merkten van de vakantie dat een extra bed bijboeken voor 1 kind, toch vaak 2 extra slaapplaatsen betekende. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar je vakantie boeken heb je zelf in de hand.

Soms is minder uitgeven een kwestie van slimmere keuzes maken. Daar hoeft de kwaliteit van het leven niet automatisch minder om te worden.

Ik ben 2x in mijn leven naar de Efteling geweest, jullie gaan wellicht vaker? Maar zelf zou ik de toegangskaarten van de Efteling niet direct meepakken als extra kostenpost, bij het beslissen of je een tweede kind wilt.

En ja, voor de baby heb je weer opnieuw alles nodig dan. Wij moesten de eerste jaren ook even interen op ons spaargeld, vanwege de luiers. De andere benodigdheden hebben we grotendeels 2e hands aangeschaft. In het bijzonder de meubelen en de kinderwagen. De autostoel wel nieuw i.v.m. veiligheid.

Garanties heeft niemand helaas.

Ik weet hoe het is om steeds bang te zijn. Dat mensen zeggen, je moet gewoon de knop omzetten, ik ben ook weleens bang etcetera. Zo werkt het niet, dat weet ik. De angst is fysiek.
Er zijn geen garanties dat het goed gaat, en reëele angsten kan niemand je uit het hoofd praten.
Julie staan hier samen in, hoe het ook uitpakt, je vrouw is er ook bij om je steunen.
 
Wij zijn ruim 22 jaar samen en zijn 10 jaar bezig geweest om een kind te kunnen krijgen. In eerste instantie werd gedacht dat dit vooral aan mij zou liggen ( man ) en later bleek - bij doorverwijzing Erasmus - dat het een combinatie was van ons beide waarom wij niet natuurlijk zwanger konden worden. De kans op een natuurlijke zwangerschap bleek kleiner dan 0,00001%.

Een IVF en IUI was niet mogelijk, dus hebben wij met een zeer kleine kans gekozen voor een ICSI traject. Bij mijn vrouw werden slechts 2 eitjes door middel van een punctie gevonden die bruikbaar waren. Hierna is er 1 eitje teruggeplaatst en wonder boven wonder is op de uitgerekende datum mijn vrouw bevallen van onze prachtige dochter van inmiddels 4 jaar. De bevalling zelf duurde ook letterlijk maar 5 minuten. Alsof het zo moest zijn zeg maar. Geen complicaties, ontzettend makkelijke baby etc etc. 0 klachten wat dat betreft.

In overleg met de arts is besloten het andere eitje in te vriezen, zodat wij altijd nog een kans op een kindje zouden hebben. Niet wetende dat het direct zou slagen uiteraard. Wij betalen ieder jaar flink wat ''opslagkosten'' voor dit eitje en aankomend jaar stopt dit. Nu zijn wij beiden rond de 40 en nu komt de vraag; Wat gaan we doen?

Persoonlijk zie ik ontzettend veel voordelen in het hebben van 1 kind zoals meer vrijheid, financieel is het nog behapbaar enzovoorts. Aan de andere kant krijgt mijn vrouw nu kriebels van een eventueel tweede kind, maar ook zij twijfelt net zo hard als ik, want leeftijd en wat als het misgaat? Ik zou daar niet mee kunnen leven als het kindje bijvoorbeeld niet levend ter wereld zou komen. Heb dit van dichtbij meegemaakt. Daarnaast is er natuurlijk 0,0 garantie dat dit eventuele tweede kind net zo makkelijk is of niets zou mankeren etc. Ik vind het wel goed zo denk ik aan de ene kant.

Daarnaast heb ik een angststoornis waarbij ik weken wakker kan liggen van eventuele dingen die zouden kunnen gebeuren. Sterker nog tijdens de zwangerschap van mijn vrouw heb ik dit ook gehad. Dagelijkse angst dat er iets zou gebeuren etc. Ik heb hier overigens al behandeling voor gehad, maar tevergeefs. Ik moet daar mee leren leven en dat gaat de ene dag beter dan de andere dag.

Als we niets doen zal het ei ontdooit worden en dat is onomkeerbaar. Heeft iemand weleens een soortgelijke situatie meegemaakt en wat deden jullie toen?

Veel liefs
Er is maar 1 eitje, dus de kans is maar klein dat het ook nog effectief zal lukken. Speelt dat ook niet mee? Als jullie je toch weer gaan instellen en dromen van een tweede is de kans groot dat dit toch geen werkelijkheid gaat worden… En dan ben je toch weer teleurgesteld, al weet je dat jullie met z’n 3’en ook heel gelukkig zijn.

Wat je financieel aanhaalt, vind ik ook een beetje onzin. Als de Efteling te duur is (ja dat is duur!), dan ga je 1x per 2 jaar ipv jaarlijks… En reizen hoeft idd niet duurder te zijn. Onze laatste reis was met de auto naar het Zuiden van Frankrijk, daar stacaravan op een camping. Enige extra kost voor een 2de kind was het eten geweest (en wss de tussenovernachting op hotel)…
Kinderopvang is duur maar verder valt dat allemaal wel mee. Het is zo duur als je het wil maken. Voor onze dochter van 3,5 jaar krijgen wij €180/maand aan kindergeld (België dus ze gaat naar school) en daar betalen we alle rechtstreekse kosten voor haar van (netto kost ze ons deze jaren dus niets): school kost ongeveer €100/jaar, tweedehands kleding, vliegticket vakantie 1x per jaar,… En uitstapjes hoeften niet veel te kosten, grote kans dat ze even gelukkig zijn met uitstapje naar gratis buitenspeeltuin in de buurt, diertjes kijken langs de weg, ijsjes steek je in je diepvries,…
Voor de babyuitzet kan je met je vrouw een bepaald bedrag afspreken. Er zijn altijd mensen die van grotere stuks zoals een bedje snel vanaf moeten omdat ze gaan verhuizen, dus er zijn zeker koopjes te doen als je de tweedehandsmarkt grondig afzoekt…

En zeker NIP-test laten doen als je schrik hebt op afwijkingen. In België is dat standaard, zeker als je vrouw rond de 40 is. In Nederland is dat op aanvraag dacht ik…

Waarschijnlijk zullen jullie het lot ‘moeten’ laten beslissen of het jullie nog 1x gegund is…
Gaat je vrouw ermee kunnen leven dat jullie deze ene kans zomaar hebben laten schieten?
 
Er is maar 1 eitje, dus de kans is maar klein dat het ook nog effectief zal lukken. Speelt dat ook niet mee? Als jullie je toch weer gaan instellen en dromen van een tweede is de kans groot dat dit toch geen werkelijkheid gaat worden… En dan ben je toch weer teleurgesteld, al weet je dat jullie met z’n 3’en ook heel gelukkig zijn.

Wat je financieel aanhaalt, vind ik ook een beetje onzin. Als de Efteling te duur is (ja dat is duur!), dan ga je 1x per 2 jaar ipv jaarlijks… En reizen hoeft idd niet duurder te zijn. Onze laatste reis was met de auto naar het Zuiden van Frankrijk, daar stacaravan op een camping. Enige extra kost voor een 2de kind was het eten geweest (en wss de tussenovernachting op hotel)…
Kinderopvang is duur maar verder valt dat allemaal wel mee. Het is zo duur als je het wil maken. Voor onze dochter van 3,5 jaar krijgen wij €180/maand aan kindergeld (België dus ze gaat naar school) en daar betalen we alle rechtstreekse kosten voor haar van (netto kost ze ons deze jaren dus niets): school kost ongeveer €100/jaar, tweedehands kleding, vliegticket vakantie 1x per jaar,… En uitstapjes hoeften niet veel te kosten, grote kans dat ze even gelukkig zijn met uitstapje naar gratis buitenspeeltuin in de buurt, diertjes kijken langs de weg, ijsjes steek je in je diepvries,…
Voor de babyuitzet kan je met je vrouw een bepaald bedrag afspreken. Er zijn altijd mensen die van grotere stuks zoals een bedje snel vanaf moeten omdat ze gaan verhuizen, dus er zijn zeker koopjes te doen als je de tweedehandsmarkt grondig afzoekt…

En zeker NIP-test laten doen als je schrik hebt op afwijkingen. In België is dat standaard, zeker als je vrouw rond de 40 is. In Nederland is dat op aanvraag dacht ik…

Waarschijnlijk zullen jullie het lot ‘moeten’ laten beslissen of het jullie nog 1x gegund is…
Gaat je vrouw ermee kunnen leven dat jullie deze ene kans zomaar hebben laten schieten?

Kans is bij ons sowieso extreem klein, ongeacht hoeveelheid eitjes. Let op dit eitje is al bevrucht, maar ook dat geeft geen garantie uiteraard. Financieel is natuurlijk geen onzin en ik vind dat heel belangrijk omdat ik beide kinderen natuurlijk evenveel wil kunnen geven. Vaak is dat onderbelicht en best een punt waar je over na mag denken. Nu verdienen wij niet slecht hoor, maar er hebben er straks 2 kleren nodig, 2 verjaardagen, extra kosten met uitstapjes en ga zo maar door. Efteling was natuurlijk slechts een voorbeeld. Zeker met vliegen lopen de kosten aardig uit de klauwen met een extra persoon en wij willen wel gewoon kunnen blijven doen wat we ook doen met 1 kind en zeker niet met een camper/caravan ;)

NIP-test is inderdaad mogelijk. Of mijn vrouw daarmee gaat kunnen leven? Dat weet ik dus niet, maar dat weet ze zelf ook niet. Vervelende is alleen dat er wel een keuze gemaakt moet worden en dat wij best wel tegen de muur staan aangedrukt nu.
 
Financieel is natuurlijk geen onzin en ik vind dat heel belangrijk omdat ik beide kinderen natuurlijk evenveel wil kunnen geven. Vaak is dat onderbelicht en best een punt waar je over na mag denken. Nu verdienen wij niet slecht hoor, maar er hebben er straks 2 kleren nodig, 2 verjaardagen, extra kosten met uitstapjes en ga zo maar door. Efteling was natuurlijk slechts een voorbeeld. Zeker met vliegen lopen de kosten aardig uit de klauwen met een extra persoon en wij willen wel gewoon kunnen blijven doen wat we ook doen met 1 kind en zeker niet met een camper/caravan ;)
Het is inderdaad geen onzin, maar iemand die graag een kind wilt, geeft aan financiën een volstrekt ander gewicht, in deze overweging. De kosten van het bewaren van het eitje vervallen.
En ja, aan een tweede kind zitten extra kosten. Maar ook extra kortingen (familie ticket in sommige buitenlandse attracties, volgend kind bij kdv goedkoper), en vergoedingen.

Ik proef aan je redenering dat je vooral redenen zoekt om geen kind te nemen.
Positieve kant, als alles goed gaat:
- broertje of zusje voor je andere kind
 
Terug
Bovenaan