Hoi allemaal,
Ik zit met een situatie waarvan ik niet meer weet wat ik er mee moet.
Mijn oudste zoon is net 5. Vermoeden ADHD, tests hiervoor lopen nu. Hij is verder zindelijk, praat goed m.b.v. logopedie en is niet agressief of iets dergelijks. Hij heeft soms moeite met veel prikkels en overgangen. Kan hier wel goed over praten. Heeft veel vriendjes en gaat graag naar school.
Vorig schooljaar is hij begonnen op deze basisschool. Hij moest lang wennen maar heeft het naar zijn zin. Is beter gaan communiceren, kan redelijk goed stil blijven zitten en doet graag mee met onderwerpen. Hij begint favoriete onderwerpen te krijgen zoals getallen en rekenen. Zijn weektaken voert ie keurig uit.
In het eerste schooljaar besloot school dat het beter was halve dagen naar school te gaan i.v.m. zindelijkheidsproblemen. Deze waren in een maand opgelost. Daarna gaven ze aan dat hij steeds moe was. Eindstand ik kon elke dag mijn kind voor 11 uur al ophalen en moest me afmelden van werk (dagelijks). Thuis functioneerde hij zoals ik gewend was en gingen we vaak zelf bezigheden zoeken. Verrassend genoeg kon hij dus niet over naar groep 2 i.v.m. te veel gemiste uren. De woensdag hebben ze ingelast als rustdag, hele dag dus niet welkom op school. De rest halve dagen.
Nu zit hij voor het tweede jaar in groep 1 en nog steeds geen school op woensdag en halve dagen. Ook zoals vandaag bij sinterklaasviering kon ik hem vroegtijdig ophalen want hij was moe. Thuis niks van te merken en op school tref ik hem lief een tekening aan het maken. Elke dag is het een gevecht en overstuur als ik hem als enige ophaal. Hij snapt het niet en praat ook met mij over de dag. Ook bij het ophalen zie ik hem rustig zelf of met anderen spelen. Op de standaard dagen moet ik hem in de eerste pauze ophalen, nst als ze allemaal lekker aan het spelen zijn. Op dit tempo gaat dit jaar hem ook al niet worden.
Ik ben overal in meegegaan, op hun advies volgt hij logopedie en fysiotherapie en maakt enorme sprongen. Ik begin me nu alleen enorm te irriteren omdat hij zich erg verdrietig en teleurgesteld voelt terwijl we juist enorme stappen maken steeds. Beloftes vanuit school met betrekking op meer en langere dagen worden niet nagekomen. Hoe zit dat met leerplicht? Zijn ze gegrond bezig of kan ik hier iets mee?
Een ander kindje wordt nu het zelfde mee gedaan maar die moeder weigert het tot nu toe. Het lijkt nu een trend te worden dat alle leerlingen die iets te aanwezig zijn maar gelijk a la minute opgehaald moeten worden.
Als ik er over begin wordt er gelijk gezegd dat ze geen opvang zijn. Vorig jaar respecteerde ik dat maar hij komt nu prima mee met zijn klas en heeft ook leerplicht. Enige waar nu nog sprake van is is soms hyperactiviteit/concentratie. Is hier echter goed in te corrigeren. In plaats daarvan wordt hij in zijn eentje in de gymzaal gezet..
Heeft iemand advies voor ons?
Groetjes,
Een onzekere mama
Ik zit met een situatie waarvan ik niet meer weet wat ik er mee moet.
Mijn oudste zoon is net 5. Vermoeden ADHD, tests hiervoor lopen nu. Hij is verder zindelijk, praat goed m.b.v. logopedie en is niet agressief of iets dergelijks. Hij heeft soms moeite met veel prikkels en overgangen. Kan hier wel goed over praten. Heeft veel vriendjes en gaat graag naar school.
Vorig schooljaar is hij begonnen op deze basisschool. Hij moest lang wennen maar heeft het naar zijn zin. Is beter gaan communiceren, kan redelijk goed stil blijven zitten en doet graag mee met onderwerpen. Hij begint favoriete onderwerpen te krijgen zoals getallen en rekenen. Zijn weektaken voert ie keurig uit.
In het eerste schooljaar besloot school dat het beter was halve dagen naar school te gaan i.v.m. zindelijkheidsproblemen. Deze waren in een maand opgelost. Daarna gaven ze aan dat hij steeds moe was. Eindstand ik kon elke dag mijn kind voor 11 uur al ophalen en moest me afmelden van werk (dagelijks). Thuis functioneerde hij zoals ik gewend was en gingen we vaak zelf bezigheden zoeken. Verrassend genoeg kon hij dus niet over naar groep 2 i.v.m. te veel gemiste uren. De woensdag hebben ze ingelast als rustdag, hele dag dus niet welkom op school. De rest halve dagen.
Nu zit hij voor het tweede jaar in groep 1 en nog steeds geen school op woensdag en halve dagen. Ook zoals vandaag bij sinterklaasviering kon ik hem vroegtijdig ophalen want hij was moe. Thuis niks van te merken en op school tref ik hem lief een tekening aan het maken. Elke dag is het een gevecht en overstuur als ik hem als enige ophaal. Hij snapt het niet en praat ook met mij over de dag. Ook bij het ophalen zie ik hem rustig zelf of met anderen spelen. Op de standaard dagen moet ik hem in de eerste pauze ophalen, nst als ze allemaal lekker aan het spelen zijn. Op dit tempo gaat dit jaar hem ook al niet worden.
Ik ben overal in meegegaan, op hun advies volgt hij logopedie en fysiotherapie en maakt enorme sprongen. Ik begin me nu alleen enorm te irriteren omdat hij zich erg verdrietig en teleurgesteld voelt terwijl we juist enorme stappen maken steeds. Beloftes vanuit school met betrekking op meer en langere dagen worden niet nagekomen. Hoe zit dat met leerplicht? Zijn ze gegrond bezig of kan ik hier iets mee?
Een ander kindje wordt nu het zelfde mee gedaan maar die moeder weigert het tot nu toe. Het lijkt nu een trend te worden dat alle leerlingen die iets te aanwezig zijn maar gelijk a la minute opgehaald moeten worden.
Als ik er over begin wordt er gelijk gezegd dat ze geen opvang zijn. Vorig jaar respecteerde ik dat maar hij komt nu prima mee met zijn klas en heeft ook leerplicht. Enige waar nu nog sprake van is is soms hyperactiviteit/concentratie. Is hier echter goed in te corrigeren. In plaats daarvan wordt hij in zijn eentje in de gymzaal gezet..
Heeft iemand advies voor ons?
Groetjes,
Een onzekere mama
Laatst bewerkt: