‘Opzien’ tegen tweede zwangerschap?

<p>Voordat ik mijn vraag stel wil ik eerst even een disclaimer plaatsen. Ja, ik weet heel goed dat het een voorrecht is als je zwanger mág worden en een gezond kindje mag krijgen. Dat gezegd hebbende ?: </p><p>Zijn er dames die het volgende herkennen of hebben meegemaakt? Ik ben moeder van een heerlijk zoontje van 1,5 en we zouden in de toekomst graag ooit nog een tweede willen. Nu merk dat ik wel begin te fantaseren over een tweede baby maar dat ik zó opzie tegen nog een keer zwanger zijn. <br /><br /></p><p>Ik heb 8 maanden lang overgegeven. Met 25 weken heb ik opgenomen geleden met een nierbekkeninfectie. Gelukkig wist ik toen nog niet hoe slecht dat kan aflopen. Na een inleiding van enkele dagen is het bij 10 cm ontsluiting uiteindelijk een spoedkeizersnede geworden. Het herstel vond ik pittig, maar ik realiseer me ook wel dat ik er alles behalve fit in ging. <br /><br /></p><p>Ik geniet enorm van mijn ventje en ben heel dankbaar voor hem,.. maar als ik dan nadenk over een tweede vraag ik me af of ik het zie zitten om me weer een jaar lang zo slecht te voelen,.. eerst tijdens de zwangerschap en vervolgens nog herstellen van een tweede keizersnede. <br /><br /></p><p>Ik hoop hier wat positieve verhalen te horen! ?</p>
 
Herkenbaar! Ook ik had een pittige eerste zwangerschap en keek tegen een volgende aan. Toch uiteindelijk overwogen voor een tweede te gaan, met als gedachte “we zien het wel”. Nu inmiddels bijna 36 weken zwanger. Vind deze zwangerschap zo enorm snel voorbij vliegen!! Natuurlijk wel kwaaltjes en ben medisch dus veel ziekenhuis bezoekjes maar goed, straks een prachtig tweede wonder! ?
 
Heel herkenbaar. Mijn meisje is nu 10 maanden en we zijn net gestart aan een traject in het ziekenhuis voor nr 2. Natuurlijk zwanger worden is bij ons niet mogelijk en ik ben al 38 dus ik wil doorpakken. 
Maar bij de eerste was dat traject zwaar, we hebben incl uitvinden wat er speelde, 4 jaar moeten wachten. Tijdens de zwangerschap een complicatie waardoor er vanaf week 17 constant een vroeggeboorte op de loer lag, ze is ook een maandje eerder gekomen. Gelukkig was het niet nog eerder. Maar erg stressvol zo naast de normale klachten incl 2 maanden heel erg misselijk. Het eindigde met een zwangerschapsvergiftiging en totaalruptuur. Lang herstel, mislukte borstvoeding, huilbaby tot 4 maanden, het was echt wel even overleven. Pas na 4 maanden gingen we genieten. En ik ben van onder nog steeds met het herstel bezig, vernauwing in mijn vagina waar ik nog een tweede keer voor onder het mes moet, in december al de eerste keer, maar dat werkte maar deels.
Ik weet dat het gewoon enorm veel pech met een aantal dingen is geweest. Geen zwangerschap en baby hetzelfde. Ik zou ook dingen anders doen, en het wordt sowieso een keizersnede met medische indicatie. Maar toch ben ik erg bang dat sommige dingen zich gaan herhalen. Ik heb nachtmerries gehad van hoe het bij de eerste ging. Ik vraag me soms echt af waarom ik zo graag dat allemaal weer wil doen! Maar ik weet het wel... Omdat mijn meisje zo mooi, bijzonder en lief is. Ons wonder. En hopelijk mogen we er nog zoeen bij krijgen. En als het zo loopt, dan kom ik er nog een keer doorheen. Ik kon het toen, ik kan het nu. Zegt ze met knikkende knietjes!
 
Eerlijk? Als dat je gedachte is, dan ben je er nog niet klaar voor ?  Ik heb beide keren overgegeven tot aan de bevalling. De eerste keer beviel ik veel te vroeg en zijn onze zoons overleden. Verder fluxus en manuele placenta. Tweede keer bevallen met 39+3. Ook fluxus en manuele placenta. Onze dochter is in februari 1 geworden en het begint nu weer te kriebelen. Ik heb ook een periode gehad dat ik het goed vond zoals het nu is. Een teken voor mij/ons om niet aan nog een kindje te beginnen. Ik ben ook bang voor wéér fluxus en manuele placenta, maar als de wens groter is dan de angst, dan komt het goed
 
Ja BeB, daar heb je gelijk in. Maar het is toch fijn om er zo al eens met anderen over te praten! Bedankt voor je reactie. 
 
Herkenbaar, doch met als verschil dat ik fluitend zwanger was maar dochter een huilbaby.. nu angstig dat nr 2 (verwacht in mei) ook zo wordt.. maarja daar bikkel ik dan maar doorheen want (nu) peuterdochter is zooo leuk! Overigens dikke kans dat je bij nr 2 je heel anders voelt hoor, net zo goed als dikke kans dat ik een tevreden baby op de wereld zet deze x ;) en je moet maar denken: als je toch zeker weet dat je nog een ukkie wilt, is er dan een beter moment dan nu? Succes met je keuze!
 
Hier ook tweede zwangerschap valt momenteel wel zwaar rust pakken is lastige eerste keer ook helezwangerschap misselijk geweest en te vroeg bevallen uit het niets nu goed onder controle maar zou het voor niets willen omruilen en kan niet wachten tot nummer 2 er ook is? je krijgt er zoveel voor terug ?
 
Terug
Bovenaan