1 kind is maar zo alleen...

ppfff het houdt me wel een beetje bezig hoor... toevallig hadden Edwin en ik het er ff over vanavond, we willen het voorlopig echt bij eentje houden en daar zijn we het over eens en ik voel me wel opgelucht dat ik niet meer na hoef te denken "als een tweede, wanneer dan beginnen met klussen", niet meer bevallen (gelukkig!!), geen gebroken nachten, geen  angst  voor een gehandicapt kindje (blijft echt in m'n kop zitten...)  etc etc.

MAAR....

dan ga ik toch weer twijfelen:
vindt Ivar het niet saai straks zonder broertje of zusje?
zal hij zich toch eenzamer voelen?
als er wat met ons is later, staat hij er alleen voor (bejaardentehuis enzo)

maar ik moet toch een kindje krijgen als ik dat zelf graag wil/we willen, en niet vanwege de gevolgen voor Ivar, ik vind het zo moeilijk

en ja, ik ben nog jong genoeg en we hoeven echt nog niets te beslissen, maar het spookt zo rond in mijn hoofd...

zo dat ben ik ff kwijt!!

groetjes Jenneke
 
Sja meid....Dat is altijd moeilijk.
Ik kan je zeggen....ik heb natuurlijk het antwoord niet, maar wij zijn allebei enigkind en we hebben er totaal geen moeite mee hoor! We krijgen er nu zelf wel een 2e bij en zien daar ook zeker de voordelen van, maar niet omdat we het zelf niet leuk vinden om alleen te zijn.

En inderdaad moet je aan kinderen denken omdat je het wilt, niet omdat het misschien wel 'beter' is...

Liefs Annet
 
Niets doen of beslissen zolang je twijfelt.... Meer advies heb ik niet voor je...

Tuurlijk is het prettig als je kinderen het leuk hebben samen en leuke dingen doen en later bij elkaar over de vloer komen en jullie was doen als jullie in het bejaardenhuis zitten!
Maar niet om je te ontmoedigen: Ik heb een biologische broer die al bijna 15 jaar niet heb gezien, en nu in de nasleep met het overlijden van mijn biologische moeder, hoor ik nog steeds niets van hem en sta ik er alleen voor!
Ik wil alleen maar zeggen dat het lang niet altijd rozegeur en maneschijn is samen, hoewel het natuurlijk veel vaker gezellig is tussen broers en zussen die de deur zowat bij elkaar platlopen!
Kies voor nu, niet voor later!

Kus, Marieke

PS: Ik ben erg happy met mijn 2 kids en ik wil dolgraag een derde, op termijn!
 
wij kiezen ook maar voor 1 kindje.Wij willen ook niet meer,echt niet.Ik heb altijd maar 1 kindje gewild.Ik heb geen contact met zus en mijn vriend ook niet met zijn zus,ik zeg altijd fam moet jezelf zoeken.Och ja...Je moet doen wat je gevoel zegt en niet wat andere mensen zeggen/vinden.
groetjes gaby
 
Tja vind het ook heel moeilijk. Is net hoe je het ervaart. Ik ben heel blij dat ik nog een broer en een zus heb. Daar kan ik ook altijd op terug vallen. En ze passen altijd op haha maar dit terzijde. Het zou natuurlijk wel leuk zijn voor Ivar maar ik vind dat moeilijk om te zeggen. Je moet doen wat je hart je zegt!
Liefs Esther
 
Wij houden het er ook echt bij 1.We hebben er bewust voor gekozen en we laten het zo.
Ik ben zelf ook enigs kind en ik heb nooit een broertje of zusje gemist. Ik wist gewoon niet beter.
Ik moet er ook echt niet meer aan denken, gebroken nachten, om de 3 a 4 uur een flesje klaarmaken, die bevalling aaaahhhhhh. Nee, we deden het allemaal met alle liefde voor ons kleintje maar ik vindt het nu ook wel lekker dat het allemaal makkelijk wordt.

liefs
di silva
 
Sorry heb geen advies voor je, lijkt me idd wel leuker voor Ivar om een broertje of zusje te hebben, maar je moet niks doen als je twijfelt, gewoon nog maar ff rusig erover nadenken

Succes meid
 
Terug
Bovenaan