1 kind of gaan voor een 2e

[quote quote=10162294]Vaak komt de wens voor een tweede pas later. Jouw zoontje is nu pas drie maanden, dus dan is het logisch dat je er nog niet aan moet denken. Maar als dat over twee jaar nog steeds zo is, dan is dat ook prima. Ik zou op je eigen gevoel afgaan en je niet onder druk laten zetten. Zeker geen tweede nemen voor je man, of anderen.[/quote]
Dit dus!
Lekker samen genieten van jullie zoontje nu ;) Je omgeving mag lekker denken wat ze willen toch, fijn laten gaan. Wij hebben diezelfde opmerkingen gekregen over een tweede. We vonden 1 kind heel lang prima. Tot zo’n 1,5 jaar geleden. Begon zo te kriebelen en mijn man en ik vinden het nu geweldig dat we het toch nog een keer gaan meemaken. Onze dochter wordt 10 rond dezelfde tijd dat onze zoon geboren gaat worden. En je raad het al, daar heeft natuurlijk iedereen ook een mening over haha. 
 
Bij mij heeft het bijna twee jaar geduurd voordat het begon te kriebelen. Daarvoor wist ik niet zeker of ik nog wel een tweede wilde. Ik dacht van wel, maar zolang ik het niet sterk voelde, wilde ik er nog niet voor gaan. 
Mijn man wist wel dat hij graag een tweede wilde, maar hij vond het ook erg spannend om ervoor te gaan, omdat we het met z'n drietjes ook zo leuk hadden en dat zet je toch op het spel. Je weet niet precies wat je ervoor terugkrijgt. 
We hebben dus best een tijdje getwijfeld, maar toen onze dochter ouder werd, begon toch onze wens te groeien.
Neem je tijd. 
 
Ik denk wat jij en je man willen, dat is het allerbelangrijkste.
Zelf heb ik als enig kind ook een prima jeugd gehad en geen broertje of zusje gemist.
 
Dankjewel voor jullie reacties! 
Ik/wij laten ons ook zeker niet te veel beïnvloeden door andermans mening. Mijn zoontje is inderdaag pas 3 maanden dus het is nog vrij vroeg om al aan een 2e te denken (vandaar dat ik het ook bijzonder vond dat onze omgeving daar nu al mee bezig is).
En inderdaad Kim, een kind verdient het om gewenst te zijn. Ik zou ook nooit met een ander gevoel aan een 2e beginnen. 
Het valt me vooral op dat er over het algemeen voor méérdere kinderen wordt gekozen en zelfden voor "maar" één. Ik was benieuwd hoe de verdeling (en beweegredenen) hier op het forum daarvan zijn :)
 
 
Wij willen graag drie of vier kinderen, als ons dat gegund is. Mijn man komt uit een gezin met 2 kinderen, maar scheelt 9 jaar met zijn broer. Hij heeft zich eigenlijk altijd enigskind gevoeld en vond dat niet prettig. Ik kom uit een gezin van 4 kinderen en zou niet anders willen. Wij hebben allebei de droom om een druk huishouden te hebben met veel liefde, zoals ik dat vroeger had.
Ieders wens is anders. Ik denk dat het heel erg van je eigen opvoeding afhangt hoe je ertegenover staat. Mijn man heeft geen leuke jeugd gehad, dus wil hij een groter gezin. Jij wel, dus bij jou zit dat weer anders.
Heb in ieder geval geduld! Wie weet gaat het kriebelen, wie weet niet. Alles is prima!
 
ik heb zelf altijd gezegd dat ik maar 1 kindje wilde. Ik was totdat ik 7 was enigskind, en ik kon en kan niet zo goed met mijn zusje opschieten. Ook mijn vriend is enigskind en heeft ook vanaf het begin gezegd 1. Nu ik zwanger ben heb ik ineens wel heel erg het gevoel dat ik een 2e kindje wil als het mag lukken. Maar ik wacht eerst de bevalling wel af?
 
Terug
Bovenaan