.

Zo herkenbaar! Mijn hele tweede zwangerschap stond in het teken van eerst misselijkheid en daarna ernstige bekkenklachten. Mijn man was door Corona gelukkig thuis, want ik denk serieus dat het was uitgelopen op een vroeggeboorte of ernstige complicaties voor mij als ik alleen met m'n dochter was geweest. Mijn dochter wees mij behoorlijk af tegen het eind van de zwangerschap, ik vond dat erg moeilijk!
Maar, nu de positieve kant! Ik ben een maand geleden bevallen van onze zoon en sindsdien is alles weer zoals vanouds tussen mij en mijn dochter! En de zorg voor 2 kinderen is pittig, maar het is te doen hoor! Vooral de eerste weken was echt wennen, maar het gaat nu eigenlijk hartstikke goed! Hou moed, hou voor ogen dat je over een aantal maanden een prachtig kindje hebt! Zet hem op!!
 
Pff, inderdaad erg herkenbaar. Ben nu 7 maanden zwanger van ons 2e kindje. We hebben een dochter van 22 maanden. Geen moeilijk type maar toch wel erg pittig met een zwanger lijf. Ik had het geluk dat mijn zwangerschap op zich goed begon. Helaas vanaf 25 weken wel echt toenemende harde buiken door meer werken, zorg voor dochter, toch alles willen blijven doen als voor de zwangerschap. Mijn lijf ging protesteren en besloot me ziek te melden om balans op te maken. 
Toen raakte een direct familielid ernstig psychiatrische ziek waardoor mijn partner en ik oa 3-4 weken intensief hebben gezorgd. Na de ergste crisis nu eerst tot rust komen wat voor mijn lijf echt nodig is. Gelukkig met mijn werkgever en collega's besproken om me ziek te melden tot 34 weken en dan verlof te nemen. De rust dan het genieten van de zwangerschap weer terug vinden zodat ik ook 'uitgerust' de bevalling in kan. Hoop inderdaad ook niet op complicaties of een vroeggeboorte. 
Maar al met al vind ik de 2e zwangerschap echt pittiger dan de 1e. 
Sterkte en zorg goed voor jezelf en je kleine. 
 
Terug
Bovenaan