.

[gebruiker475857]

Hoi.
Hier een jongetje van 3 die nu begint met praten de oudste deed dat ook. Bij ons waren de meiden sneller. Geduld hebben wat ze ook waar zeggen. 
Eenmalig bij logopedie geweest maar die zag wel dat hij alles snapte. En met 2 hoeven ze maar 2 dingen achter elkaar te zeggen ook al is het in hun eigen taaltje. Hij zei knuh fle betekende ik fles.
Hier wou consultatiebureau ook van alles maar veel voor lezen is heel goed en zolang jij idee hebt hij alles snapt en zich meer op andere dingen ontwikkelt zou ik zeggen even geduld hebben en komt het vanzelf.
 

 

[Gebruiker10141427]

Hey Anna Sophie, 
Bij onze oudste zoon heeft het ook lang geduurd voor hij echte woordjes en zinnen maakte. Ondanks dat hij alles precies begreep.
Het leek met momenten dat hij het niet durfde te zeggen. 
We hebben onze manier van kletsen/vragen stellen aangepast. 
Voorbeeld daarvan is voorheen vroegen we; wil je ranja? Waarop hij alleen ja of nee hoefde te zeggen. Nu stellen we de vraag: wat wil je drinken?  Meer open dan gesloten vragen stellen hielp bij hem! 
Van de ene op de andere dag heeft hij die knop omgezet en nu is hij 2 jaar en 9 maanden en kletst met toch een eindje weg. Super gezellig! 
Gr Manon 

 

[Eindelijkmammie]

Dat klinkt zo herkenbaar! Ons zoontje zei tot en met begin dit jaar (toen 2 jaar en 3 maanden) nauwelijks iets. We liepen al een tijd bij logopedie, maar het leek weinig uit te halen. Zij raadde ons wel aan om wat kindergebarentaal (Lotte & Max) naast de taal te gebruiken. Dat pikte hij leuk op en zo kon hij ook duidelijk maken wat hij wilde. (Scheelt frustratie en, in tegenstelling tot wat je misschien zou denken, zou ook spraak bevorderen doordat je kind door de associatie van een woord en gebaar samen de klank makkelijker kan gaan vormen.)
Met zijn taalbegrip leek overigens niets mis. De afgelopen maanden is hij ineens begonnen er vanalles uit te gooien wat hij (blijkbaar) al die tijd wel in zich op heeft genomen. Eerst door elk laatste woord van je zinnen te herhalen (hilarisch), later ook door zelf woordcombinaties te gaan maken. Ook uitspraak wordt in rap tempo beter en hij zegt nu, een half jaar later al wel 6- en 7-woordzinnen, grammaticaal ook echt okee! 
Wij denken dat het een vorm van faalangst geweest kan zijn. Dat hij het pas wilde zeggen zodra hij er zeker van was het te kunnen. Soms hoorden we hem 's ochtends vroeg in bed ook wel soort van fluisteren, 'oefenen'.
Volg ook je gevoel hierin. Onze logopediste heeft heel lang geroepen dat ze het toch wel zorgelijk vond. Mijn man en ik voelden dat eigenlijk helemaal niet, die zorgen, al word je op den duur best wat onzeker gemaakt en ga je je afvragen of je je misschien wel zorgen zou moeten maken ofzo. Dus ik snap de onzekerheid, maar geef het nog wat tijd. Zeker als je merkt dat hij veel wel begrijpt. 
Mocht je toch specialistische hulp willen dan zou je behalve logopedie misschien ook eens naar Auris (instituut voor taal- en spraakontwikkeling) kunnen kijken. 
Succes!