14-11-2006

A

ANONYMOUS_USERNAME

dit was de datum dat ik de 1e keer was uitgeteld van ons 1e kindje.wat gaat het snel zeg anders hadden we rond deze periode al een kindje van 3jaar,maar helaas kreeg met 12wken en 3dagen een miskraam weet het nog als de dag van gister
was bij mn ouders op visite en moest gewoon even plassen geen pijntje niks of iets dus ja wie verwacht het dan en ineeens kwam er eenmega lading bloed uit en ik schrok met kapot enriep huilend keihard naar mn moeder en die kwam meteen en keek naar de enorme bloedplas en riep mn schoonzus en die keek en spoelde uit gewoonte ook nog eens zo ons kindje het riool in pff wat was dat een moeilijke periode mn schoonzus en ik liepen op 2wkeen na gelijk op en zei heeft nu een zoontje van 3jaar

ben super blij met mn kindjes nu hoor maar zoals ze zeggen geen een kindje kan een ander kindje vervangen
 
Hoi Patricia,

Ik begrijp wat je omschrijft, je vergeet het nooit, het blijft altijd bij je. Je denkt onwillekeurig nu zou onze uk zus of zo.

Ik heb nu 2 keer een mk gehad en ik denk ook vaak; nu was ik bevallen, dit had een kerst met ons 4 tjes kunnen zijn, vorig jaar rond deze tijd, enz.

Veel sterkte met de dag!

Liefs Lientje
 
voor ons was het 10 november 4 jr geleden dat ons eerste geboren werd. Met 41 weken. Dood. Zonder oorzaak. Ook dat kunnen we ons nog als de dag van gisteren herinneren. We zijn met z'n 4-tjes naar haar grafje gegaan en hebben bloemen geplaatst.
4 jaar is toch een mijlpaal. Anders zou ze nu naar de kleuterschool gegaan zijn. Nog vaak moet ik aan haar denken.

Ik zeg altijd: Ik wil de tijd niet terugdraaien (want dan heb ik mijn andere kinderen niet), maar het had niet zo moeten gaan.

 
ook ik ben 2 "kindjes" verloren, maar ik zie het niet zoals jij. natuurlijk hebben wij het er ook moeilijk mee gehad, maar ik heb niet zoiets van: oh, nu zou hij/zij geboren worden, nu zou hij/zij 1 jaar zijn geworden enzo. nee, dat heb ik niet. ik heb zoiets van: t heeft zo moeten zijn, en mn lichaam heeft het niet voor niks af gestoten. daar is een reden voor.

liesje kan ik daarin tegen wel begrijpen. die heeft haar kindje 9 maanden in haar buik gehad, ze heeft ook echt een bevalling gehad, heeft haar kindje ook echt gezien. dat is gewoon verschrikkelijk.

ik val niemand aan hoor, begrijp me niet verkeerd.
de een ziet het gewoon anders dan de ander, en de een heeft het er wel moeilijk mee, en de ander niet.

sterkte in ieder geval!

liefs, do

 
zo heeft het dan wel mogen zijn,maar vergeten doe je het echt niet...ik ging op 2 november 2006 voor de eerste keer voor mijn termijn echo.helaas helaas er was geen hartje te zien.wat voel je je dan k.t .mocht gelijk naar het ziekenhuis om te kijken of hun wel wat zagen.nee ,dus.mijn vruchtje kwam gelukkig 8 november 2006 spontaan los..pppfff het was nog pijnlijk ook.Ik heb het ook perongeluk door de wc gespoeld.Er was dan iets niet goed,das cker.maar het was wel mn eerste zwangerschap. liefs,karin
 
Do,

Ik zie het ook niet als een aanval, alleen iedereen beleeft het weer op een andere manier.

Het is ook niet dat ik er op ieder moment aan denk, maar bepaalde momenten (vaak speciale momenten) denk ik er aan.

Liefs Lientje

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan