Onze dochter is 15 maanden oud en is altijd al een pittige tante geweest. Sinds een maand heeft ze voor het eerst een week doorgeslapen, en net toen we dat bijna aan het vieren waren, is het weer voorbij.
Op het moment is ze heel driftig en boos als ze iets niet krijgt (telefoon, afstandsbediening etc.), ze kan ontzettend hard gillen en heel hard huilen. Als ze alleen met haar vader is, dan speelt ze lief in de woonkamer en is de rust zelfe. Als ze mij ziet dan is het direct heeeeel hard gillen en wil ze op de arm.. ze kruipt achter me aan en is niet anders te kalmeren als bij mij op de arm te nemen. Als we aan het koffie drinken zijn dan staat ze aan m’n stoel te huilen.
Snachts wordt ze wakker en staat ze in haar bed, ook natuurlijk niet zacht huilen maar gillen en schreeuwen. Als mijn man bij haar komt dan duurt het maximaal 10 minuten voordat ze weer slaapt, bij mij is ze eerst heel boos en de laatste nachten ben ik drie uur lang achter elkaar bezig geweest om haar weer in slaap te krijgen..
Ze is nooit een goede eter geweest maar deze dagen wil ze bijna niks meer hebben..
alles is nee.. (ik kook elke dag vers voor haar) ik word er inmiddels heel erg moedeloos en verdrietig van..
Haar kiezen komen door, maar ik denk niet dat het daaraan ligt. Zelf heb ik het gevoel dat ze heel erg probeert om bij mij grenzen op te zoeken, en geen idee waarom ze bij mijn man zo rustig is..
Op het moment is ze heel driftig en boos als ze iets niet krijgt (telefoon, afstandsbediening etc.), ze kan ontzettend hard gillen en heel hard huilen. Als ze alleen met haar vader is, dan speelt ze lief in de woonkamer en is de rust zelfe. Als ze mij ziet dan is het direct heeeeel hard gillen en wil ze op de arm.. ze kruipt achter me aan en is niet anders te kalmeren als bij mij op de arm te nemen. Als we aan het koffie drinken zijn dan staat ze aan m’n stoel te huilen.
Snachts wordt ze wakker en staat ze in haar bed, ook natuurlijk niet zacht huilen maar gillen en schreeuwen. Als mijn man bij haar komt dan duurt het maximaal 10 minuten voordat ze weer slaapt, bij mij is ze eerst heel boos en de laatste nachten ben ik drie uur lang achter elkaar bezig geweest om haar weer in slaap te krijgen..
Ze is nooit een goede eter geweest maar deze dagen wil ze bijna niks meer hebben..
alles is nee.. (ik kook elke dag vers voor haar) ik word er inmiddels heel erg moedeloos en verdrietig van..
Haar kiezen komen door, maar ik denk niet dat het daaraan ligt. Zelf heb ik het gevoel dat ze heel erg probeert om bij mij grenzen op te zoeken, en geen idee waarom ze bij mijn man zo rustig is..