!

9 maanden zwanger, 9 maanden ontzwangeren!!!! het klopt echt, de hormonen blijven voorlopig nog wel razen... maar er zijn ook hele leuke dingen hoor, als ze ietje groter zijn en wat gaan lachen enzo dan wen je er wat beter aan, en een bevalling is ook niwt nix, groot natuurgeweld hoor, onderschat dat niet! je lijf moet nog helemaal bijkomen.
sterkte
 
Het is heel normaal dat je niet iedere minuut van de dag aales leuk vindt ALLEEN NIEMAND PRAAT EROVER !!
Tot jij het onderwerp aansnijdt en hoort van andere vaders of moeders dat ze ook weleens van die roze wolk afstappen of afdonderen zonder het te willen.
Een kindje in je leven is ook niet zomaar iets WENNEN WENNEN WENNEN.
Heel veel succes met het wennen aan elkaar en geniet ervan op de goede momenten en gaat het ff niet probeer dan iemand anders het te laten overnemen .
Als je je echt rot voelt doe dan niet vrolijk bij je kind een kind voelt dat jij je rot voelt en vrolijk kijkt ?!
Erg raar in de ogen van jouw kind en geeft veel onrust.
Jouw kind mag best zien dat niet iedere dag een feestje is.
 
Gek toen ik deze informatie nodig had dacht ik niet aan dit forum. Ik voelde me na de bevalling ook niet zo top. 10 dagen na de bevalling moest ik worden opgenomen. Ik kon mijn linkerbeen niet meer bewegen. Ze dachten aan trombose, longembolie of iets anders. Gelukkig verdween de klacht even spontaan als het gekomen was. Toch was het een trauma. Stel je eens voor je zit midden in je kraamperiode en dan lig je met een baby in het ziekenhuis (en man). Ik ben altijd heel erg energiek en nooit ziek dus ik had erge moeite met de intense moeheid. Ik vond het zwaar om een stapje terug te doen en rust te nemen. Ik moest eerst inzien dat dat echt nodig was. Mijn ervaring is nu dat alles went en dat je rust en je vertrouwen vanzelf terug komen. Je moet gewoon in het begin alleen voor je kind zorgen en goed eten, drinken etc. Het huishouden dat komt wel weer.
Dan maar stof! Vanaf 6 maanden voelde ik me energieker dan ooit en ging ik zelfs denken aan een hobby studie. M.a.w. je bent weer jezelf. Sterkte.
 
Ik denk dat de meeste moeders dit wel hereknnen. Je bereidt je voor op die grote roze wolk, maar het kan wel tegenvallen en dat vertelt niemand je van te voren. Ik heb zelf de eerste twee maanden menige traan gelaten. Maar daarna ging het stedes beter en ga je elke minuut meer en meer van je kindje genieten en houden. meestal gaat het dus vanzelf over. Duren die neerslachjtige gevoelens te lang dan zou ik toch eens langs de arts gaan.
Sterkte en probeer ook te genieten.
 
Hoi,

Even een kleine tip voor alle neerslachtige moeders. Ik heb hele goede ervaringen met vitamine B6. Dit zorgt voor geestelijke rust en ondersteunt je in deze vermoeiende en verwarrende periode (zeker bij een eerste kind, waarbij je leven zo sterk verandert).

Vitamine B6 is te krijgen op recept of bij de drogist. Het zorgde er bij mij voor dat ik na 6 (!) weken eindelijk weer sliep.

Succes en sterkte!
Gerdina
 
Terug
Bovenaan